Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,0
37 Puanlama
Acımasız Tanrı hakkında görüşlerin ?
5
0 Eleştiri
4
0 Eleştiri
3
5 Eleştiri
2
5 Eleştiri
1
1 Eleştiri
0
1 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Bu akşam izleyeceğimiz filmi belirlemek üzere arşivimizi karıştırırken “Carnage” gözümüze ilişince, uzunca bir süredir Polanski filmi izlemediğimizi fark ettik…
Filmin künyesine baktığımızda:
2 Academy, 3 Golden Globe ve 2 BAFTA ödüllü Jodie Foster, 1 Academy, 3 Golden Globe ve 3 BAFTA ödüllü Kate Winslet, 2 Academy, 2 Golden Globe ve 2 BAFTA ödüllü Christoph Waltz ile John C. Reilly gibi oldukça iddialı bir oyuncu kadrosunun yanı sıra 25 milyon dolarlık yapım bütçesini de görünce kendi kendimize; “Hadi bu akşam da ‘Carnage’ yapalım” dedik ve filmi izlemeye başladık (Saat= 23:00)…
***
Filmi izlemeyi biraz önce bitirdik (Saat= 00:20)…
Sıra geldi, film hakkındaki düşüncelerimizi paylaşmaya…
Ancak başlamadan önce; “Carnage”nin aslında Yasmina Reza’nın, “Le Dieu du Carnage / God of Carnage” adlı "Tony Ödüllü" kendi tiyatro oyunundan (2006) Roman Polanski ile birlikte uyarlayarak yazdıkları senaryo üzerine kurgulanmış ve bu senaryo ile İspanya’da Cinema Writers Circle, Fransa’da ise César ödülü kazanmış bir film olduğunu da mutlaka belirtmemiz lazım…
Yoksa film hakkında yazılıp söylenecek her şey havada kalır…
Biter bitmez film hakkındaki ilk tepkimiz ve değerlendirmemiz:
“ ‘Müthiş’ bir hikâyeye ‘müthiş’ oynayan dört oyuncudan ‘müthiş’ bir performans ile ‘müthiş’ bir yorum” şeklinde oldu…
Gerçekten de tiyatro için yazılmış olan bir “kara mizah / dark comedy”, sinemaya ancak bu kadar iyi uyarlanabilirdi…
Tabii burada, bu dört muhteşem oyuncunun yanı sıra mutfaktaki baş aşçı Roman Polanski ile böyle bir projeye girme cesareti gösteren yapımcı Saïd Ben Saïd’e de haklarını teslim etmemiz lazım…
Ancak aklı başındaki bir insan; “Bu filmden önce orijinal tiyatro oyununu, 'Laurence Olivier Ödülü' kazanan Ralph Fiennes’li kadrosuyla 2008’de Londra’da yahut da 'Tony Ödülü' kazanan Jeff Daniels’lı kadrosuyla 2009’da Broadway sahnelerinde izlemiş olsaydık, şimdi nasıl bir yorumu kaleme alırdık” demekten de alamıyor kendini…
Evet, “Carnage” bir başyapıt değil…
Ama halen izlemediyseniz seveceğinizi umuyoruz…
O yüzden de, uzunca bir süre arşivimizde unuttuktan sonra bu akşam tesadüfen yeniden keşfederek; izleme keyfini tattığımız bu kısa ve son derece sevimli filmi, bütün sinemasever dostlara hararetle öneriyoruz…
İzleyecek herkese keyifli seyirler,
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinal hali, 29 Mayıs 2018 tarihinde bir başka mecrada yayınlanmıştır...
Filmin künyesine baktığımızda:
2 Academy, 3 Golden Globe ve 2 BAFTA ödüllü Jodie Foster, 1 Academy, 3 Golden Globe ve 3 BAFTA ödüllü Kate Winslet, 2 Academy, 2 Golden Globe ve 2 BAFTA ödüllü Christoph Waltz ile John C. Reilly gibi oldukça iddialı bir oyuncu kadrosunun yanı sıra 25 milyon dolarlık yapım bütçesini de görünce kendi kendimize; “Hadi bu akşam da ‘Carnage’ yapalım” dedik ve filmi izlemeye başladık (Saat= 23:00)…
***
Filmi izlemeyi biraz önce bitirdik (Saat= 00:20)…
Sıra geldi, film hakkındaki düşüncelerimizi paylaşmaya…
Ancak başlamadan önce; “Carnage”nin aslında Yasmina Reza’nın, “Le Dieu du Carnage / God of Carnage” adlı "Tony Ödüllü" kendi tiyatro oyunundan (2006) Roman Polanski ile birlikte uyarlayarak yazdıkları senaryo üzerine kurgulanmış ve bu senaryo ile İspanya’da Cinema Writers Circle, Fransa’da ise César ödülü kazanmış bir film olduğunu da mutlaka belirtmemiz lazım…
Yoksa film hakkında yazılıp söylenecek her şey havada kalır…
Biter bitmez film hakkındaki ilk tepkimiz ve değerlendirmemiz:
“ ‘Müthiş’ bir hikâyeye ‘müthiş’ oynayan dört oyuncudan ‘müthiş’ bir performans ile ‘müthiş’ bir yorum” şeklinde oldu…
Gerçekten de tiyatro için yazılmış olan bir “kara mizah / dark comedy”, sinemaya ancak bu kadar iyi uyarlanabilirdi…
Tabii burada, bu dört muhteşem oyuncunun yanı sıra mutfaktaki baş aşçı Roman Polanski ile böyle bir projeye girme cesareti gösteren yapımcı Saïd Ben Saïd’e de haklarını teslim etmemiz lazım…
Ancak aklı başındaki bir insan; “Bu filmden önce orijinal tiyatro oyununu, 'Laurence Olivier Ödülü' kazanan Ralph Fiennes’li kadrosuyla 2008’de Londra’da yahut da 'Tony Ödülü' kazanan Jeff Daniels’lı kadrosuyla 2009’da Broadway sahnelerinde izlemiş olsaydık, şimdi nasıl bir yorumu kaleme alırdık” demekten de alamıyor kendini…
Evet, “Carnage” bir başyapıt değil…
Ama halen izlemediyseniz seveceğinizi umuyoruz…
O yüzden de, uzunca bir süre arşivimizde unuttuktan sonra bu akşam tesadüfen yeniden keşfederek; izleme keyfini tattığımız bu kısa ve son derece sevimli filmi, bütün sinemasever dostlara hararetle öneriyoruz…
İzleyecek herkese keyifli seyirler,
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinal hali, 29 Mayıs 2018 tarihinde bir başka mecrada yayınlanmıştır...
Polanski ve böylesine kaliteli bir oyuncu kadrosu,ödüllü bir tiyatro oyunu uyarlamasi için biraraya gelince insan ister istemez daha gösterisli bir is bekliyor ki ben bu konuda hayal kirikligina ugrayanlardanim.Hayata bakis açilari birbirinden tamamen farkli 4 siradan karakter üzerinden insan iliskilerini sorgulamaya çalisan film,bireysel oyuncu performanslariyla ayakta kalmaya çalisiyor.Bu konuda öne çikan isimse Christoph Waltz,diger oyunculari çok begendigimi söyleyemeyecegim.Kesinlikle cazip olmadigini düsündügüm mekan ve karakterleri kurtarabilecek tek sey muzip ve akici bir senaryo olabilirdi ama o da yok,ödül aldigina inanmak gerçekten zor.Bir an önce bitip acimi dindirmesi için dua ettigim bir yapim...4/10
uzun diyaloglarıyla sıkıcı bir film 5/10
Roman Polanski gibi büyük bir yönetmenin neden böyle bir projeye giriştiğini anlamak zor. Tiyatroda izlesem bile yeteri kadar başarılı bulamayacağım bir projenin bir de filmini çekmişler. İşin ilginci Hollywood'un en iyi oyuncularıyla belki de. Oyunun ödüllü bir oyun olduğunu öğrendikten sonra benim şaşkınlığım bir kat daha arttı. Bu metnin neyine ödül verilmiş gerçekten ilginç. Ben kendi adıma tiyatroda bundan çok daha iyi oyunlar izledim yıllar içerisinde. (Aziz Nesin - Hadi Öldürsene Canikom -, Woody Allen - Tekrar Çal, Sam gibi). Şu anda aklıma gelen bu iki oyun bu ödüllü olduğu belirtilen ''Acımasız Tanrı (Carnage) '' oyununa kıyasla kat be kat daha başarılı eserlerdir kanımca. Metnin en büyük sorunu inandırıcılık. Olay örgüsü ve karakterlerin bu süreç içerisindeki tutumları o kadar gerçekten uzak ki böyle bir oyunu veya filmi inandırıcı bulup gönül rahatlığıyla izlemenin ve beğenmenin mümkünü yok gibi. Christoph Waltz haricindeki diğer usta oyuncular sermayeden yemişler gibi ayrıca filmde. Pek esameleri okunmuyor anlayacağınız. Sözün özü; zorlama olay örgüsü, inandırıcılıktan uzak karakterleri ile ''Carnage'' perdede gerçekten olmasa da olurmuş dedirten bir film.
film sıradan ancak sıkmayan bir yapıya sahip. bir odada anlatılmak istenen herşey anlatılmış. aslında bizlerde büyümeyen bir çocuk gibiyiz.
Oyuncularin oyunculuklarina diyecek bir sey yok, yönetmene de diyecek bir sey yok. Bu kadar zayif bir konu ancak bu kadar lüzumsuz ve sikici bir sekilde islenir. Elestiri yapacak kadar sinema bilgim olmasa da iyi bir izleyicisiyim. Bence bu filmi izlemek sadece vakit kaybi ve sabir denemesi.
gerçekten kötü bir film , dramatürji açisindan rezalet , Judie foster bile kötü oynamis
Filmin basarisi tamamen oyuncu kadrosu ve bunlarin tam yerinde kurgu içine güzelce yerlestirilmis bir sekilde bunu destekleyen diyaloglarla öne çikartilmis olmasi
1 saat 20 dakika için çok uzun bir film, film ölümcül bir sikinti
Tiyatroda gayet güzel ama sinema da çok iyi olmamış , fazla uzun
Çok uzun bir baslangiç sonra patlama , oyuncular hikayedekinden daha güzel oynamislar , iyi bir uyarlama
Dikkat çekici bir kadro ve dikkat çekici bir yönetmenden iyi bir film bekliyordum. "Carnage" de iyi bir film zaten. Ama sanki biraz daha iyi olabilirdi gibi geldi bana. Aileye, ilişkilere, evliliğe dair, hatta genel olarak hayata dair söylediği çok şey var senaryonun. Bunların bazıları alenen üstüne basa basa söylenirken, bazıları çeşitli imalar ve üstü kapalı anlatımlarla metnin içine yerleştirilmiş. Dört ana karakter de dört ayrı kişiliği, dört ayrı insanı temsil ediyor. Aslında ayrıntılı olarak çözümlersek hepsinin birbirinden farklı olduğunu görebiliyoruz. Oğulları arasındaki bir kavgayı tanışıp konuşarak değerlendirmeye çalışan ve bu tehlikeli olabilecek duruma bir çözüm getirmek isteyen iki aile var. Aslında aralarından bazılarının pek de umurunda değil bu olay. Dakikalar ilerledikçe, gerginlikler, anlaşmazlıklar, hatta tartışmalar başlıyor, dört yetişkin insanın aslında komik bir sebepten kavga eden oğullarından da beter oldukları anlar bile yaşanıyor! Kısacası, tamamı tek mekanda geçen, tamamı senaryo ve oyuncu performansları üzerine kurulu, "insanlar" ile ilgili bir film. Kendisini rahat izletiyor ancak yıllar boyunca listelerinizin üst sıralarında yer almayacaktır bana kalırsa. Polanski'nin çok daha çarpıcı filmleri var tabii ki.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler