Eraserhead: en yeniler yorumlar

Bir şaheseri bir deli yapsaydı o şaheser Eraserhead olurdu. Gerek atmosferi, gerek anlatım tekniği, gerekse verdiği tarif edilmesi zor etkisi olsun her anlamıyla şaheser. Eşi benzerini bir daha göremeyeceksiniz. David Lynch'in bana kalırsa en iyi filmi bu. Hayatınızda bir kez de olsa bu filmi izleyin.

ölü bir sanayi ve hayatlar. Film bu kadar. Geri kalanı David Lynch üstadın dehası. İzleyin, kaydedin ve saklayın.

Çok güzel bir aile filmi. İzleyin, izlettirin...

SPOİLER: BİRİLERİ, Bİ YERLERDE EL FRENİNİ SERBSET BIRAKTI VE DÜNYAYA START VERİLDİ. SONRASI,KABUS...

kimse bu işkenceye anlam bulmaya çalışmasın. Zaten bir anlamı yok boş boş 1 saat 28dk işkenceye maruz kalıyorsunuz film sadece sinirinizi bozmaktan başka bir şey yapmıyor boşuna kendinize bu işkenceyi yapmayın vakit kaybı ve filmden hiç keyif alamadım mal gibi donuk karakterler boş boş bakışlar manyakca çekimler ben beğenmedim.

şu ana kadar hayatımda izlediğim en garip en ilginç en enteresan filmi filimde neredeyse diyalog yok ama bu demek değildir kötü filim bence beyin yakan düşündüren vede çok ilginç gelen bir filim.ben beğendim ama herkes sevemez bu filmi 10 üz. 7.2

Eraserhead.. Sinema Tarihinin Anlaşılması en güç filmlerinden biri; David Lynch'ın ilk uzun metrajlı filmi. Ayrıca surrealizmin sinemada doruğa ulaştığı bir film.. Eraserhead, kesinlikle beyin yakan cinsten. Kimilerince Kült film olarak sayılmaktadır, Kimilerinceyse vasatın ötesinde bir film. Ama bana sorarsanız ikisinin arasında kaldığımı söylemekle yetinirim. İzlerken aklımdan onlarca kez fast forward yapmak geçti ama Lynch ustaya saygımdan dolayı ıkıla sıkıla sonunu getirdim. Hayatımda hiçbir filmden bu kadar sıkıldığımı hatırlamıyorum, Ayrıca kendine gıcık ettirmeyi de başardı.. Sembolik anlatımlar çok aşırıya kaçmış bu yüzden anlam kendi içinde saklanıyor. Ama öyle bir film ki, O kadar bunaltıcılığa rağmen kendine eleştirmenler tarafından "Güzel" dedirtebiliyor.. Filmde kullanılan makyajlara gelirsek, fazlasıyla başarılıydı. Özellikle yaratık çocuk, David Lynch'in sanatının adeta doruk noktasına ulaştığının örneğidir diyebiliriz. Film'e bir konu bulamadım ve film bittikten sonra da verilen mesaj her neyse onu da alamadım, Ama Surrealizm'in altın örneklerinden biri olduğunu düşünüyorum. Eraserhead, 2004'te "Kültürel, Tarihî ya da Estetik açıdan önemli" bulunarak Kongre Kütüphanesinde saklanmak üzere ABD Ulusal Film Arşivine seçilmiştir. Siyah beyaz atmosferiyle, az diyaloglarıyla ve sembolik ifadelerle insanı fazlasıyla geren bir film. Yine de, "Tavsiye eder misin?" sorusuna verebilecek bir cevabım yok.. 4.0/5

film izlemenin ötesinde farklı bir deneyim diyebilirim bu filmi anlatmak için. sinema sanatında kesinlikle doruklarda ve bir başyapıt. size aktaracağım okumayı ise bir internet sözlüğünden aldım. okumayı yapan kişinin bu "bilinçaltı çözümlemeleri" nasıl derlediğini ise bilmiyorum; ancak çözümlemelerin derin bir psikiyatri bilgisi ve freudyen bakış açısı barındırdığını görüyorum. önce filmi izleyip, ardından okumayı dikkatlice incelemenizi ve ardından filmi tekrar izlemenizi, ancak filmi bu tekrar izleyişinizde bir taraftan o sahneyle ilgili analizi bu yazının içinden bularak ilerlemenizi tavsiye ediyorum.
ALINTI:
benim oedipal üçgenin insan üzerindeki baskısının ve arzunun * elde tutulamazlığının altında ezilen bir adamın karar aşaması olarak izlediğim filmdir. film oedipal dramayla açılışını yapar, kahramanımızın kendisiyle özdeşleştiği, bir o kadar başka biri olmak istediği tanrısal yaratıcılık diyarında yaşayan adam* tarafından bir cenin figürü gönderilir. benim tanrısal yaratıcılık diyarı diye adlandırdığım yer baba’nın kanununun* geçerli olduğu, yaratılan ceninin geliştiği uzayda bir bölge olarak görülmektedir. --- spoiler --- filmin ilerleyen sahnelerinde göreceğimiz gibi henry’nin başkaldırısı bu dünyayı yok edecektir. --- spoiler --- olayların gelişimine hakim, her şeyin başlatıcısı bu fallik babadan, bir anlamda henry’nin baba olduğu zaman dönüşeceği kişiden sonra üçgenin öteki ucunu, anneyi görürüz. henry kız arkadaşının evine çağrıldığında evdeki anne figürü henry’ye sarkar, henry’nin bu durum karşısındaki tavrı çekimserdir, ürker, annesiyle ilişki kurarsa onu hadım* edeceğinden korktuğu baba figürü hem tanrısal bir varlık olarak en yukarda hem de bulundukları odanın biraz ilerisinde durmaktadır. evdeki pısırık baba kızı hamile bırakılmış bir babanın sahip olacağı hiçbir tavrı benimsemez, orada sadece babalığın varlığını göstermek için bulunmaktadır. filmin içeriğini karar alma olarak yorumlamama sebep olan sahne anne, kızı ve henry arasında geçen konuşmadır. annenin dediğine göre ortada doğmuş bir şey vardır yalnız henüz çok küçüktür ve ileride bir bebeğe benzeyip benzeyemeyeceği kuşkuludur. burada kız atılır ve küçük de olsa onun bir bebek olduğunu söyler. bu cümle kürtaj karşıtlarının cenin için “henüz bir bebek olmasa da o bir varlık” demeleriyle benzerlik göstermektedir. tekrar başa filmi kız arkadaşının hamile olduğunu öğrenen ve kürtajla evlilik arasında kalan, bir karar vermeğe çalışan bir adamın bilinçaltında gelişenler olarak seyredebilir miyiz? ben böyle yapmayı seçtim. henry kız arkadaşının doğurduğunu öğrenince burnundan kan gelir, kendisi evet derken vücudu kürtajı onaylıyor gibidir. filmin içinde kesilen el yapımı minik tavukların kürtaj sonrası kanama benzeri bir kanama geçirmesi de henry’nin içinden geçirdiği bu isteğin dışavurumudur. karar verene kadar henry’nin bocalaması tatilde olmasıyla pekiştirilir. henry bir karar alana kadar bütün hayatı askıda kalacaktır. evlilik hayatları boyunca karısı bir yok olup bir geri gelir çünkü henry bilincinin yönettiği dünyasında henüz evlenme kararı alamamıştır. evdeki, ceninin biraz büyümüş, biraz ucube hali yaratık da hem ne yapacağına karar veremediği çocuğu hem de kendi babasıyla olan ilişkisinin bir simgesidir. bu durum yetmezmiş gibi henry kadın ile ne yapacağını da düşünmektedir ve asla yakalanamayacak olan arzu nesnesi değiştikçe değişir. bir yanda hayatına bir sokup bir çıkardığı, onun için artık çekiciliğini kaybetmiş kız arkadaşı vardır ve henry açık bir şekilde onun kendisini hadım edeceğinden korkmaktadır. bu sebeple postadan gelen penisi ya da spermi simgeleyen varlığı ondan gizler. evlerinin içindeki küçük evimsi dolapta bu varlığı onun gözlerinden saklar. dolap henry’nin iç dünyası, kimseyi sokmadığı kişisel özgürlük alanıdır. ikinci kadın ise asla ulaşılamayan, asla kirletilemeyen fallik anne imgesidir. bu kadın evin tek sıcak köşesi olan kaloriferin, benim okumama göre koruyucu anne rahminin içinde yaşar ve üstüne düşen spermleri ezer, çünkü kirletilemez meleksi bir varlıktır. henry’nin hep kavuşmak istediği ama baba’nın kanunu’nun ona yasakladığı meleksi anne figürüdür bu ve ona şarkısında cenneti ve cennetin içinde kendini vaad eder. henry’nin kendisini eksik hissettiği diğer kadınların tersine bu kadın ona hep arayışında olduğu tamlığı sunmaktadır. üçüncü kadınsa henry’nin elde etse de ona bağlı kalmayan, sürekli başkasının elinde olan ve bundan dolayı çekiciliği artan kadındır ki henry bütün cinsellik istediğini bu kadınla bir sperm havuzuna dalarak tatmin eder. bu kadınla birleşmesi onu tekrar oedipus kompleksinin içine çeker. belirsizleşen arzu nesnesi tanrısal yaratıcılık diyarını gözlemekte, yaratılması muhtemel başka bir çocuğun çekirdeğine bakmaktadır. baba’nın hakim olduğu bu dünyanın korkusundan henry annenin koruyucu rahmine sığınır ve burada babasıyla özdeşleşmesi had safhaya varır. kendi kafası patlar ve ortaya geleceği belirsiz çocuğunun kafası çıkar. henry'nin kafası kan içinde boğulur bu babanın düzeninin yıkılmasının ilk aşamasıdır. bundan sonra henry babasıyla olan çekişmelerinin tehdidindeki başka bir baba oğul ilişkisini reddedecektir. babası olmak istemez bu yüzden baba olmak da istemez. ana rahminden fantazisinde kurduğu evlilik hayatına döner dönmez hadım edilme korkusuyla iç dünyasına kapattığı penisini ya da spermini özgür bırakır. varlık aile ağacının üzerinden geçer ve özgürleşir. kararını verip özgürleşen henry de gidip ceninin kundağını açar, kundak açıldığında bebeğin içini görürüz. --- spoiler --- henri kozamsı kundaktan aslında kendini özgürleştirmiştir. ceninin organlarının deşip onu öldürdüğünde tanrısal yaratıcılık diyarı patlar, babasının düzeni artık yıkılmıştır. onun emirlerinden kendisini azad etmiştir ve artık babasının kendisini hadım etmesinden korkmamaktadır. kürtaj kararı alınmış, cenin doğmadan öldürülmüştür, babalığın reddedilmesiyle babası gibi olmanın korkusu da ortadan kalkmıştır. henry bu kararın ve babanın baskısının artık bulunmamasının rahatlamasıyla hayalinde kendini tam bir varlığa dönüştürecek annesiyle rahimde tekrar birleşir. sarılırlar, beraber olmalarını engelleyecek, aralarına girecek bir baba baskısı artık bulunmamaktadır. --- spoiler ---

David Lynchin bu ilk uzun metrajında çocuk korkusunu oldukça karanlık(Tarkovskynin stalkerının ilk yarısını hatırlatan) bir şehir ve atmosferde altmetinlerle anlattığı filmin sonuna doğru tuhaflıkların tavan yaptığı kabus niteliğinde bir film.Filmi seğredince aklınıza gelen ilk şey Lynchin üniversite yıllarında sevgilisinin hamile kaldığını ve yaşadığı korkuyu filme aldığı yönünde, kesinlikle her zevke hitap etmiyor hatta iflah olma bir lynch hastası değilseniz uzak durun derim. Denildiği gibi dahilikle delilik ince bir çizgidir lynch bu eserinde çizginin karşı tarafında bayağı kalıyor o yıllarda bu filmi seğreden bir psikolog olsam lynch gözlem altına aldırırdım.

dr.halil rumuzlu üyenin dediklerine tamamen katılıyorum.David Lynch yaptığı filmleri sadece kendisi anlıyor izleyenlerde anladığını sanıyor yada yanlış anlıyorlar.Kendini Sİnema sever olarak koşullayıp David Lynch hayranlığına bürünmek açıkçası sadece bana farklı olmaya çalışmak gibi geliyor.Yok işte her bünye David Lynchi kaldıramaz! . Bakın eğer bir şey ne olursa olsun eğer üzerinde çok düşünürseniz ondan bazı anlamlar çıkarmaya çalışırsanız mutlaka çıkartırsınız ama bu çıkan sonuç ne kadar doğru olur işte burası kuşkulu.Demek istedim David Lynch filmlerinin çoğuda böyle eğer anlam çıkarmaya zorlarsanız elbette bişeyler çıkar ortaya.Bende anlamak için bütün filmlerini izliycem çunku eleştirmek için tanımak gerek şimdilik tanıdım kadar eleştirdim...
David Lynch kuyuya bir taş atmış işte bazılarıda çıkarmaya çalışıyor...

"Sıradan olmamak için her yol mübahtır" gibi bir anlam çıkıyor bu filmden.. hiçbirimiz farklı gezegenlerden filan kaçıp gelmedik dünyaya.. sonuç itibariyle hepimizin farklı özellikleri var.. fakat aynı sıradanlıklara da sahibiz bireyler olarak.. bu durum filmler için de geçerli.. birçok etkili filmde "sıradan" insanların hayatları anlatılır.. fakat bu durum o filmlerin "sıradan" olduğunu göstermez kesinlikle.. cannes, berlin, venedik film festivallerini örnek gösterebilirim.. bu festivallerde ödül kazanan filmlere, istisna filmler tabiki vardır, "sıradan" diyebilmek oldukça zor olsa gerek.. sonuç olarak "özgün" olmak ile "tuhaf" olmak birbirine karıştırılmamalı.. filme gelecek olursam ilk 15 dk oldukça merak uyandırıcıydı ve oluşturduğu atmosfer etkiliydi.. fakat daha sonrası çok sıkıcı.. anormal davranışlar, tuhaf durumlar vs.. finalde adam bebeğin üzerindeki yırtarken, inlemeyle karışık ağlaması etkiliydi.. genel olarak düşündüğümde ne iyi ne de kötü bir film.. bir iki sahnesi etkili olan, tuhaf ve genel olarak vasat bir film.. 5/10

Lynch in en ağır filmi.Sindirmek,algılamak her bir kareden diğerine atlamak çok çok zor hatta bazı yerlerde imkansız.Lynch in hayalgücünde gezmekten başka bir şey değil.Sürrealizmin doruklarında bir film olmuş eraserhead.Çok çok farklı olmasından ve hiç unutulmayacak sahnelere sahip olmasından dolayı herkesin bir kere izlemesi gerektiğini düşünüyorum yoksa senaryosu filan tartışılacak bir film değil.

Kesinlikle hayatımda izlediğim ön kötü film. Tam bir saçmalık öyleki bu filme olan nefretim yüzünden başka hiç bir filme 1 vermiyorum.Birisine Kötülük yapscaksanız bu filmi seyrettirin derim.

biraz çirkin yazacam ama bu nedir allah aşkına ya arkadaşım sen ne biçim yönetmezsin ne rezalet bir senaryodur bu nekadar iç karartıcı tiksindirici bir illetsin. hiç bir ders almıyorum kardeşim filminden kendini çok zeki ince mesajlar verebilen biri zannettin heralde yok abicim senden bi bok olmaz. gerçi her boku sanat zanneden sözüm ona arkadaşlar için neler dediklerine bakıyorumda yok kardeşim bnde bir sorun yok filimdende çok iyi anlıyorum diyorum.bu insanlarda sanat farklı türlü işliyor anlaşılan diyorum bu filmi izlemeyin yasaklayın yok edin .

David Lynch pekçok filmini seyredip her seyrettiğim filmden sonra pişman olduğum ama başka bir filmi karşıma çıkınca belki bu biraz anlaşılırdır deyip izlemek istediğim bir garip yönetmen. Filmlerinde çok değişik bir kurgusu varmı evet var. sonuna kadar acaba ne olacak diye merak uyandırıyormu evet uyandırıyor. Ama sonunda hiçbir şey olmuyor. Ve filmleri bittikten sonra asla tekrar görmek istemiyorsunuz. Bu adamın bu filmde ne anlattığını bilmek istermiyim onu bilmem ama sinemagrofi ve eğlence olarak hiçbir şey vermiyor. Birkaç arkadaş bir araya gelip hadi david lynchin şu filmini beraber seyredelim asla demessiniz. Veya bir arkadaşınıza şu filmi güzel izle diye tavsiye edemessiniz. Bunun sebebi filmlerinin yalnız ve karamsar dünyaları değil yada zekice kurgulanmış ama kendisinden başka kimsenin anlamasına imkan tanımayan fantezi gerçekliği değil. Sonunda hiçbirşey anlatmaması.

ilginç bir film, sıradanın izleyeceği türden değil.. düşünülmesi gereken üzerinde, kısacası zor bir film.. 6/10