Hesabım
    Karanlık Saat
    BEYAZPERDE ELEŞTİRİSİ
    1,5
    Kötü
    Karanlık Saat
    Yazar: Fırat Ataç

    Gece Nöbeti (Nochnoy Dozor) ve Gündüz Nöbeti (Dnevnoy Dozor: Mel Sudbi)'nden oluşan iki filmle tamamlanan üçlemesinden (üçleme olacağını söylemişti, arada kaynadı) sonra oldukça eğlenceli Wanted ile ilk Hollywood çıkarmasını yapan Timur Bekmambetov, aradan geçen 3 yıl içinde Amerikan Sineması'na yapımcı olarak da katkıda bulunmaya başladı. Karanlık Saat (The Darkest Hour)'in Rusya'yı mekan olarak almasını bundan bağımsız olarak düşünmek biraz zor, zira deplasman her zaman daha korkutucudur. Bu noktada şu soruyu sormamız gerekiyor: Korkunun ecele faydası var mı? Cevap çok net bir şekilde: 'Yok'... Daha önce defalarca karşılaştığımız gibi...

    Amerikalı girişimci gençler Sean (Emile Hirsch) ve Ben (Max Minghella)'in uzun süredir üzerinde çalıştıkları sosyal medya sitesinin sunumu için Rusya'ya gelmesiyle başlıyor film. Daha ilk toplantıda fikirlerinin çalındığı gerçeğiyle yüzyüze kalan ikili, kafa dağıtmak için kalburüstü bir Rusya barına gidiyor ve felekten bir gece çalmaya başlıyorlar. Alkolün bile saflıklarından ödün verdirmediği Sean ve Ben, koca bardaki iki Amerikan kıza kaptırıyorlar kendilerini (bu noktada bile 'site fikrinizin çalınması iyi olmuş' dedirtiyorlar). Sonrası elektrik kesintisi, gökyüzünden yere inen enerji topları, küle dönen insanlar, dört günlük saklanma süreci ve dışarı çıkınca farkedilen gerçek: Herkes yok olmuş...

    Son dönemde yeniden doğuşunu yaşayan yaratık istilası filmlerinin son halkası Karanlık Saat, senenin diğer tür örnekleri Uzaylıların Şafağı (Attack The Block)'nın enerjisine uzak, Yukarıdaki Tehlike (Skyline)'nin basiretsizliğine yakın bir yerde duruyor. İşin kötüsü Yukarıdaki Tehlike, film yapmaktan pek te anlamayan kişilerin kotardığı bir özel efekt sunumuyken, Karanlık Saat'in bu alanda bile seyirciyi heyecanlandıracak bir yetisi yok. Kendisinden altı sene önce çekilen Dünyalar Savaşı (War of the Worlds) filminin birçok elementi, umarsızca bu filme yedirilmiş ancak neresinden tutarsanız tutun elinizin boş kaldığı bir 'çaba' karşımızdaki. Bu tip bir filmde kendinizle özdeşleştirebileceğiniz bir karakter, sizi gerebilecek bir 'öteki' ya da görmediğiniz bir sinemasal yenilik olmayınca elde ne kalabilir ki zaten?

    Tek amaçlarının dünyadaki mineral kaynaklarını sömürmek olduğu anlatılan istilacılar üç beş gencin peşinden neden ara sokaklara dalar, neden işlerini kısa yoldan halletmezler, galaksiler arası yolculuk yapabilirlerken kapısı kilitli bir mutfağa neden giremezler ve 'eski muhteşem Rus mermileri'ni her daim öven askerler bu filme neden bir yerinden girmek zorundadır? Bu soruların hepsi film bittikten sonra aklınızı kurcalayacak, emin olabilirsiniz...

    Fragmanlarında izlediğinizden fazlasını göremeyeceğiniz bu 'karanlık' bir buçuk saat, amatörlüklerle dolu bir video filmi kıvamında ilerliyor. Olayları istilacıların gözünden gördüğümüz 'ısıya duyarlı' POV çekimler (bkz: Av/Predator)) muhtemel gerilimi tamamen yok ederken, bugüne kadar gördüğünüz en karanlık 3D deneyimi de işin tuzun biberi oluyor. Keşke, finale doğru belli bir kişilik kazanan istilacıların yüzlerini seçmeye başladığımız sahneler de bu kadar karanlık olsaydı...

    2006 tarihli düşük bütçe başarısı Right at Your Door ile ilk yönetmenlik deneyiminden alnının akıyla çıkan Chris Gorak, görüntü yönetmenliği geçmişinin de etkisiyle bazı resimlere ve boş sokaklara kafayı yormuş gibi görünüyor. Bunu yaparken bir çok temel ayrıntıyı atlayan yönetmen, bu 'boş sokakların ürkütücülüğü' kozunun artık eskisi kadar ilgi çekmeyeceğini düşünememiş. Anlaşılan son yıllarda her kıyamet senaryosunda başrolü oyuncularla paylaşan hayalet şehirlerin de biraz dinlenmeye ihtiyacı var.

    Yetenekli olduğunu düşündüğüm oyuncu Emile Hirsch'in idare ettiği, Max Minghella'nın Sosyal Ağ (The Social Network)'dan sonra ikinci kez internet sitesi fikrini başkalarına kaptırdığı (benzer roller oynayanını görmüştüm ama bu kadarına da pes!) filmin en umut kırıcı yanı ise senaryoda imzası bulunan Jon Spaihts... Şahsi olarak benim ve birçok sinemaseverin 2012 beklentilerinde büyük yer kaplayan Prometheus'un da senaryo ekibinde olan Spaihts, umarım burada yaptığı affedilmez hataları tekrarlayarak Ridley Scott'ın başını yakmaz...

    firat_atac@hotmail.com/firatatac.tumblr.com

    Daha Fazlasını Göster
    Back to Top