Hayat Sana Güzel (The Change-Up), 80'li yılların favori furyalarından Like Father, Like Son ve Vice Versa gibi "vücut değiş-tokuşu" komedisi türünü alıyor ve Davetsiz Çapkınlar (The Wedding Crashers) ile Felekten Bir Gece (The Hangover) stiliyle birleştiriyor. Buna şaşırmamak lazım, çünkü filmin yazarları Felekten Bir Gece'den, yönetmeni ise Davetsiz Çapkınlar'dan transfer. Fakat ne yazık ki bu sefer yaratıcılıklarını bir kenarda bırakıp projeyi otopilota takmaya, "seks esprilerine ve abartılı küfüre ne kadar yer verirsek o kadar komik olur" felsefesine balıklama atlamaya karar vermişler.
Yukarıda bahsettiğim örneklerin dışında seksenli yıllarda 3-5 Amerikan komedisi izlemiş herkes aşinadır bu türün vazgeçilmez konu önerisine. Birbirine zıt iki karakter sihirli bir cihaz sonucu kendilerini birbirlerinin vücudunda bulurlar. Sihiri geri çevirmeye uğraşırken filmin başında bol bol kavga eden karakterlerimiz diğer tarafın nasıl yaşadığını görüp karşı tarafa doğru daha bir empatik yaklaşırlar.
Genelde bu vücut değiş-tokuşu çocuk ve ebeveyn arasında olur. Bu sefer iki ahbap, tembel ve çapkın Mitch (Ryan Reynolds) ve meşgul aile adamı Dave (Jason Bateman), sarhoşken sihirli bir çeşmeye işeyerek vücut değiştirirler. Ertesi gün çeşmenin bilinmeyen bir yere taşındığını öğrenen ikili, çeşmeyi bulana kadar birbirlerinin yaşamında tıkılı kalırlar.
Vücut değiş-tokuşu türünün, nerdeyse yirmi beş sene önce tüketildikten sonra, bir şekilde tekrar ortaya çıkıp da başarılı olmasının yolu, kendi vücutlarına dönme yolundaki maceraları esnasında Mitch ve Dave karakterlerini sevecek birşeyler bulabilmemiz olabilirdi. Fakat ne yazık ki Mitch ve Dave'e herhangi bir empati duymayı bırakın, iki boyutlu karikatürize bu iki tip, kendilerinden nefret ettirecek kadar antipatik diyebilirim.
İlk olarak seks düşkünü, kaba ve bekar çapkın Mitch'den bahsedelim. Belli ki bu karakter, utanmaz ve arlanmaz abartılı seks komedisi tiplemesine oturtulmaya çalışılmış. Fakat "deli dolu" ile "gerçek anlamda akli dengesizlikten yakınan" arasında çok fark var.
Dave'in vücudunda Mitch, evsiz yurtsuz olmamasına rağmen Dave'in ofisinde beleş diye cipsleri cebine tıkıştıran, en iyi arkadaşının eşiyle sevişmek için can atan, bebekleri kocaman bıçakların yanında bırakan bir ahmak olmaktan ileriye gidemiyor. Aktör olmaya uğraşan Mitch'in başrole değil; akıl hastanesine ihtiyacı var. Filmin çoğunluğu boyunca Jason Bateman, Mitch'i gayet başarıyla canlandırıyor, belki de problem biraz da buradan kaynaklanıyor.
Sıra Mitch'in vücudundaki Dave'e geldiğinde ise, Ryan Reynolds'un limitli komedi stili yüzünden Jason Bateman'ın karakterini canlandırıyor olmasına rağmen yine Ryan Reynolds'un tipik manik ve ironik mimiklerini izliyoruz. Aslında Reynolds, Toprak Altında (Buried) gibi gerilimlerde yeteneğini konuşturuyor, sizce de artık baştan bayatlattığı komedi rollerine veda etmesinin zamanı gelmedi mi?
Hollywood'un tipik annesi ve eşi Leslie Mann ise, Dave'in ilgisizlikten yakınan eşi Jamie rolünde birkaç etkileyici dramatik monolog ile bu işkenceyi biraz daha çekilir kılıyor. Fakat filmin geri kalan kaba saba stili ile uymayan bu sahnelerde sanki Leslie Mann'e bambaşka bir filmde oynadığı söylenmiş. Dave'den hoşlanan seksi Sabrina (Olivia Wilde) ise gerçek hayatta bulunması zor, erkek hayal gücünün "seks düşkünü spor fanatiği süpermodel" fantazisine alet olmaktan ileri gidemiyor...