Ölüm Fısıltısı - Beyazperde.com eleştirisi : Lost Esanslı Şeytan Çocuk

Televizyon tarihinin önemli fenomenlerinden Lost'un Sawyer'ı Josh Halloway'in başrolünde yer alıyor olması, Ölüm Fısıltısı (Whisper) adlı filmin ülkemizde gösterime girmesinin başlıca gerekçesi. Yeterli bir gerekçe tabii bu; zira aynı sebepten filmin seyredileceğini de varsayabiliriz.

Ölüm Fısıltısı, küçük bir çocuğu kaçırıp ailesinden fidye isteyen bir grup suçlunun kendi aralarındaki hırs ve çekişmelerini ele alışıyla Sam Raimi filmi Basit Bir Plan'ı (A Simple Plan) hatırlatıyor. Ama bu malzemeye, Omen'ın başını çektiği, şeytanın doğaüstü güçleri ile bir küçük çocuğun bedeninde canlandığı filmleri harmanlıyor.

Son dönemde izlediğimiz çoğu gerilim/korku filminin aksine, klip estetiğinden beslenen modern biçim oyunlarına başvurmak gibi oyunların peşinde koşmayan yönetmen, klasik bir anlatım biçimini yeğlemiş. Eski usul bir gerilim için de pekala başarılı Ölüm Fısıltısı. Seyirciyi yerinden zıplatmaya dayalı o bildik ani efektlere zaman zaman gereğinden fazla başvursa da, kimi zaman gerçekten germeyi başaramadığı da söylenemez.

Böyle bir filmin olmazsa olmazları arasında sayabileceğimiz tekinsiz/antipatik çocuk, kötü (hatta komik) yazılmış/oynanmış replikler gibi klişelerin hepsinin mevcut olduğu filmin, öyle ciddiye alınacak bir öyküsü ya da dramaturjisi yok.

Özellikle sonlara doğru olaylar fazlaca hızlı bir şekilde çözüme ulaşıyor. Fakat Ölüm Fısıltısı, yakın gelecekte televizyon kanallarımızda sık sık dönmesi muhtemel, Türk seyircisinin zevk alageldiği türde bir serüven sunuyor. Bir sonraki adımı merak edip zaman zaman da yerinizden sıçrayabileceğiniz, keyifli vakit geçirmek için uygun bir film.

Josh Halloway'in Sawyer'ı Lost'ta performansının aynısını burada yineliyor olması, her ne kadar kendisinin uzun vadede oyunculuk potansiyeli hakkında şüphe uyandırıcı olsa da, onun halihazırdaki popülaritesinden faydalanmayı uman bir film için de biçilmiş kaftan.

Üstüne daha fazla söz söylenecek bir film değil maalesef karşımızdaki. Basit Bir Plan'ı Omen ile buluşturan, küçük ama kendi içinde eli yüzü düzgün, ideal bir televizyon filmi. Aklınızda kalmayacağı kesin ama salondan memnuniyetsiz ayrılacağınızı da sanmam.