Tamamen kurgusal olmasına karşın, 11 Temmuz 2006 tarihindeki Bombay tren bombalamalarından esinlenilen senaryosunu da yazan Neeraj Pandey'in yönetmen koltuğunda oturmakta olduğu “A Wednesday”; "kara mizah (dark comedy)" unsurlarla bezenmiş, siyasi bir gerilim olarak geliyor karşımıza...
Gelin isterseniz, oldukça düşük bir bütçeyle 28 günlük bir süre içerisinde; çekimleri "(Mumbai) Bombay'da" yapılan bu Hint filmine biraz daha yakından bakalım...
***
Bir sonraki gün emekliye ayrılacak ve ülkenin Başbakanına (Chetan Pandit) ulaşabilecek yetkinlikteki Bombaylı polis baş komiseri Prakash Rathod (Anupam Kher), okyanusun kenarındaki bir iskemleye kurularak; meslek hayatının en önemli davası olsa da, hiçbir zaman kayıtlarda yer almayan ve baş failini de "piç kurusu" şeklinde tanımladığı bir olayı anımsayarak bizlere anlatmaya başlar...
***
Bir Çarşamba günü...
Chatrapati Shivaji Terminus tren istasyonunda yürümekte olan isimsiz bir adam (Naseeruddin Shah), içinde patlayıcı olduğu varsayılan bir seyahat çantası taşımakta ve söz konusu bu çantayı; kaybettiği cüzdanına ilişkin olarak vereceği şikayet dilekçesi bahanesiyle girdiği Bombay polis merkezinin karşısındaki bir karakolun, tuvaletinin lavabosunun altına saklamaya çalışmak çabası içindedir...
***
Prakash Rathod'un makam odasındaki masanın önündeki koltuklardan birinde oturmakta olan tanınmış film yıldızı Ajay Khanna (Gaurav Kapoor); Karachi'den arayarak, önceleri kendisine "kardeşim", "efendim" yahut da "patron" şeklinde hitap eden ve adının Imtiaz olduğunu söyleyen zatın son telefonunda, acil bir durumun ortaya çıktığını belirterek kendisinden 25 bin Rupi istediğini söylese de...
Bu hikayeye inanmayan yılların deneyimli polisi Rathod; Ajay Khanna'ya gerçeği yani aslında bunun bir haraca bağlama operasyonu olduğunu itiraf ettirerek, adamlarından komiser Jai Singh'i (Aamir Bashir) odasına çağırtsa da...
Singh, annesinin yanına gitmekte olan karısı Anu (Seema Malik) ile Anu'nun kucağındaki bebeklerini; tren istasyonunda yolcu etmekle meşguldür...
Karısı ile çocuğunu gönderip, görevinin başına dönmek üzere aracına doğru yönelen Singh; eski nesil "işini bilen" bir devlet memuruna örnek oluşturan bir trafik polisinin (Jaywant Wadkar), köşeye sıkıştırdığı bir taksi şoföründen (Jitendra Kumar) zorla rüşvet almakta olduğunu fark ederek duruma müdahale eder...
***
Aynı esnada...
UTV TV muhabiri Naina Roy (Deepal Shaw) ile kameramanı Raj Sharma (Alok Narula); zil zurna sarhoşken, yerel yönetimin açık bıraktığı bir çukura düştüğünde, yüksek voltajlı elektriğe kapılmasına rağmen hayat da kalmayı başarmış olan ve o yüzden de halk tarafından "Elektrik Adam" olarak nitelendirilen Sambhu (Snehal Dabi) ile bir röportaj gerçekleştirmektedirler...
***
Bu arada...
Polis memuru Arif Khan (Jimmy Shergill); kendisi adına muhbirlik yapan Munna (Manish Mundra) ile tutulmakta olduğu hapishanede görüşerek, taleplerini dinlemektedir...
Zira Munna'nın kendisi içeride, sürekli olarak dövülürken; dışarıdaki ailesini korumakla görevlendirilen 1275 yaka numaralı polis (Sabudeen), kız kardeşine sarkıntılık yapmaktadır...
Arif Khan'ın şimdilik yapabileceği tek şey; tek vuruşla burnunu kıracağı Munna'nın, hapishaneden hastaneye sevk edilmesini sağlayabilmek olacaktır...
***
Yeniden baş komiser Prakash Rathod'un odasına döndüğümüzde; çıkıp gelen komiser Singh'in, Ajay Khanna'nın davasını devralmakta olduğunu görürüz...
***
Derken...
Arif Khan, 1275 yaka numaralı polisi fena halde pataklarken; isimsiz bombacımızda, inşaat halindeki yirmi beş katlı bir binanın, Bombay şehrine her açıdan hakim durumdaki çatısına çıkmaktadır...
Zaten karısının (seslendiren Namrata Sawhney) telefonla arayarak sütlaç için süt ve biraz da domates istediği bombacımız; bilgisayar, cep telefonu, sim kartlar, flashbellek, kulaklık, kablolar vs. gibi kentin değişik yerlerine dağıttığı bombaları kumanda edebileceği tüm mühimmatı da çok önceden yerleştirmiştir bu çatıya...
Elbette atlamayalım...
Komiser Singh'de, tren yolculuğu yapmakta olan karısı Anu ile bir telefon görüşmesi yapmaktadır...
***
Çok geçmez...
Bilinmeyen bir numaradan, baş komiser Prakash Rathod'un cep telefonu aranır...
Sözünü kesmeden söylediklerini dinlemesini isteyen adını bir türlü öğrenemediğimiz bombacı; şehrin beş farklı bölgesine, saat 6:30'da patlayacak biçimde ayarlanmış bombalar yerleştirdiğini ve bunu da ancak, 30 dakika sonra yeniden arayarak bildireceği isteklerini yerine getirmek suretiyle kendisinin durdurabileceğini belirtir...
Ayrıca 30 dakikalık bu süre içerisinde, kendisiyle pazarlık yapabilecek ve konuyu müzakere edebilecek tek bir yetkili ismin tespit edilmesi gerekliliğini de vurgular...
***
Yetmez...
Bombacı, TV muhabiri Naina Roy'u da cep telefonundan arayarak; eğer büyük bir haberle ilgileniyorsa, kameramanını da yanına alarak Bombay polis karakolunun önüne gitmesini tembihler...
Dakika 27...
Neredeyse hepimizdeki yerleşik bir ön yargı çerçevesinde, "Bollywood" adı altında sınıflandırılan Hint filmlerine mesafeli yaklaşan sinemasever dostlarımızı, kendilerine gönül rahatlığıyla önerebileceğimiz bu filmin geri kalanında; beklenmedik derecedeki ters köşe bir ana fikrin de merkeze oturtulacağı, 77 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...
Keyifli seyirler,