Skor odaklı yaşayan tek çocuklu eski boksör Alain ile bir kazada bacaklarını kaybeden Stéphanie'nin hikayesi beklentilerimin uzağında ilk etapta sıkıcı olarak nitelendirebileceğim bir film olmuş.Filmin en güzel sahnesi yukarıdaki fragmanın başında gördüğümüz akvaryum sahnesi belkide bu yüzden fragman bu sahneyle açılııca filmin en başarılı olduğu konu (ilginç bir şekilde) özel efektleri çünkü Marion Cotillard'ın gerçekten bacaklarını kaybettiğini düşündüm bir ara...ama hala çok güzeldi.
Kesinlikle yazan film özetiyle bir alakası olarak 5 yaşındaki oğlunu kaybeden Ali diyor özetinde ama çocuk yaşı öldürdünüz anlamadım.Özeti okuyan konulu aşk filmi sanı alakası yok.Sıkıcı bir film.
Çarpıcı bir film. Cotillard'ın oyunculuğunun hangi seviyelere ulaştığını görmemiz açısından da önem taşıyor. Kendisi kusursuz. Zor bir karaktere hayat veriyor. Aslında Ali de öyle. Hayattan çeşitli şekillerde çeşitli zamanlarda darbe yiyen iki insan. Onlar yabancı değil, günlük hayattan gerçek karakterler. Uzun uzadıya analiz yapılmasına, süslü püslü laflara ihtiyaçları yok, eksikleriyle gedikleriyle, hatalarıyla, yanlış kararları ile, onlar iki insan. Audiard'ın şüphesiz belli bir stili var. Olgunluk dönemindeki bir yönetmen diyebiliriz. Yılın ses getirmiş ve beğenilmiş Avrupa filmlerinden.
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.