Çapraz Ateş: Beyazperde.com eleştirisi

1963 doğumlu yapımcı, yönetmen, kameraman Steven Soderbergh! Nasıl anlatmalı? İçerik, tema ve stilde çok geniş bir yelpaze içinde çalışıyor... Hem son derece mütevazı 'art house' filmler, hem Amerikan Sineması'nın ana damarını oluşturan büyük ticari yapımlar ("Ocean's..." serisi gibi), hem de kendine özgü 'tür filmleri' gerçekleştiriyor.

26 yaşında yönettiği, Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye dâhil üç ödül kazanan, Oscar'da da 'Özgün Senaryo' adayı olan ilk uzun metraj filmi "Seks, Yalanlar ve Videoteyp"le (Sex, Lies and Videotape) uluslararası alanda tanınan Steven Soderbergh, sinemasını da bu filmde haber veriyordu. Film, iki erkek ve iki kadın arasında geçiyor; aldatmayı, şaşkınlık ve itirafı, yitirilmiş güven ve kararsızlıklarla dolu zamanları, değişen duyguları ve ilişki biçimlerini, yalın bir mizansen, az mekân, işlevsel objeler, ayrıntılı diyaloglar, kaçamaksız oyunculuklarla aktarıyordu... Bu filmin üzerinde durmamın nedeni, daha sonra ' En İyi Yönetmen' Oscar ödülünü kazanacağı Trafik (Traffic)'ten, geçen yıl seyrettiğimiz Salgın (Contagion)'a, tarzının bu çıkış noktasını koruması: Türü ne olursa olsun, her hikâyeyi kendi mantığı içinde gerçekçi / inandırıcı biçimde anlatmak!

Konusunu ister uyuşturucu ticaretinden, ister dünyayı tehdit eden bir salgın hastalıktan, isterse de Hollywood'un içerisinden alsın, filmlerinde bir Soderbergh üslubu mevcut. Her biri başrol düzeyindeki bir grup oyuncuyu, görece ufak rollerle bir araya getirebilmesi de, ayrı bir çekim unsuru.

Uzakdoğu dövüş sanatlarına ağırlık verdiği aksiyon Çapraz Ateş (Haywire)'in oyuncularına baktığımızda da, ilginçtir, bizlerin pek tanımadığı Amerikalı kadın oyuncu, TV yıldızı, model ve önemlisi de 'karışık dövüş sanatları' alanında şampiyonlukları - rekorları bulunan 1982 doğumlu Gina Carano'yu bir mıknatıs gibi kullandığını görüyoruz. Başrolde, gizli görevlerin aranılan kadın ajanı, ihanete uğrayan Mallory Kane rolünde Carano, çevresinde de bir araya geldiklerinde dağları devirebilecek oyuncular var.

Ewan McGregor, 'derin devletten' iş alan güvenilmez patron Kenneth... Antonio Banderas, ihanetin İspanyol ayağı Rodrigo... Michael Fassbender, Mallory'yi Dublin'de ortadan kaldırmakla görevli ölümcül ajan Paul rolünde...

Mallory'nin sevişip içten içe sevdiği ajan Aaron da Channing Tatum... Eski bir ajan olan babası John Kane'de Bill Paxton... Ve devlerin kirli yüzünü temsilen, Coblenz rolünde de Michael Douglas, güzelliği ve üstün aksiyon performanslarıyla öne çıkan Carano'nun etrafındalar.

Çapraz Ateş'in çekiciliği, 93 dakika gibi bir casusluk gerilimine göre uzun sayılamayacak süresi boyunca, güçlü oyunculardan destek alarak, bu tür bir hikâyenin ezberlediğimiz gelişmelerini, farklı bakış açıları ve tavizsiz bir sertlikle sunmasında saklı. Özellikle, Mallory'nin, Paul'la otel odasında ve Aaron'la da restoranda kapıştığı dövüş sahneleri, soluksuz bırakan cinsten; usta işi.

Bu arada, her yıl Los Angeles'da verilen ve tehlikeli sahnelerin ardındaki yetenekleri ödüllendiren Taurus World Stunt Awards organizasyonundan, önceki çalışmalarıyla Taurus ödülleri kazanmış iki dövüş koreografı Jonathan Eusebio ile J.J. Perry'nin, müthiş sahnelerde katıksız bir sinema keyfi yaşamamızdaki paylarının altını çizelim.

Sonuçta, Soderbergh, Çapraz Ateş'te, güven içinde gömüldüğümüz koltuklarımızda , 'tehlikede olan insan'a (üstelik bir kadın) dair trüklerle harika zaman geçirmemizi sağlıyor.