Gözlerindeki Sır: Kullanıcı yorumları

Daha önceden izlemiş olup bayağı bir beğendiğim "Das Weisse Band"ın önünde Yabancı Dilde En İyi Film dalında Akademi Ödülü alan "El Secreto de Sus Ojos"u görmeden önce ona karşı içten içe bir "önyargı" besliyordum. İzleme fırsatını yeni elde ettim ve açıkçası içime su serpildi. Diğerinden katbekat muhteşem bir film olduğunu düşündüğüm için değil. Ama kesinlikle aldığı ödülü ve övgüleri hak eden bir eser olduğunu kendi gözlerimle de tecrübe etmiş olduğumdan. "Beğenecek çok şey var" demek doğru olur sanırım. Oyuncu kadrosu, canlandırdıkları karakterlere bu kadar oturabilirdi. Göz aşinalığımızın olduğu isimler değiller ve bu da inandırıcılığı arttıran, bir başka deyişle filmin içine girmemizi kolaylaştıran bir durum. Temel olarak işlendiğini gördüğümüz iki konu var: bir aşk ve bir cinayet. İkisi de çok olgun, çok dolu işleniyor ve seyirciyi sürekli bir o terse bir bu terse yatırıyor. Aralarda uzun süre hafızalardan silinmeyecek sahneler ve bu sahnelere eşlik eden muhteşem, derin diyaloglar hepten can alıcı. "Sürpriz final" diyebileceğimiz (aslında kesinlikle tahmin edilemeyeceğini iddia edemeyiz) filmin sonlarına doğru ise gerçekten tempo iyiden iyiye artıyor. Bu artış kovalamaca sahneleri ve planlı olarak kullanılan çeşitli yüksek sesli şarkılar sayesinde değil, tamamen filmin başından beri damarlarınıza, iliklerinize özenle işlenen gerilim sayesinde vuku buluyor. Muhteşem bir final ile nihayete eren ödüllü filmde, üzerine düşünecek ve konuşacak çok fazla şey var. 2000'li yılların gözü kapalı önerilecek olanlarından...

genel itibariyle ve final sahnesiyle hayal kırıklığı olan vasati ve ağır ilerleyen bir film 5/10

Gerçekten ilk yarısı o kadar sıkıcıydı ki resmen sabah başladım gece 12 de ancak bitirebildim bu yüzden çok koptum filmden etkileyici sahneler var özellikle oyunculuklar ve makyajları başarılı buldum ama dediğim gibi yani çok yavaş ilerliyor ve kopabiliyorsunuz filmden beni çok açmadı açıkçası.

Oscarda hakkı yenmemiş, muhtemelen tüm kategoriler içinde zirvede olması gereken güzellikte ve kusursuzlukta bir film.Sinema nasıl olması sorusunun yapaysız karşılığı.İnanılmaz içten ve bir o kadarda ağır bir film.İzlediğim en iyi filmerden biri oldu.10/10

Etkileyici..Filmin son sahneleri için bile izlenir bu film.O son bölümde,filmin koptuğu sahnede bir replik varki işte sadece onun için bile izlenir.Bu kadar beğeneceğimi düşünmemiştim.

Son derece etkileyici bir film. Özellikle finali ile etkiliyor. Ağır temposu sizi filmden koparmazsa zevk alavaksınız.

film sonunda siteye eklenmiş :D... öncelikle filmin bu seneki oscarlarda aday olan en iyi film olduğunu söyliyebilirim... filmi 0 (sıfır) beklentiyle ve konusunu dahi bilmden izlediğim için olsa gerek beni derinden etkiledi...baştan sona yerimden kalkmadan izledim... muhteşem kurgusu,zeka kokan senaryosu,konusu,olay örgüsü,yönetimi ve oyuncu perfomansları gerçektende kusursuz... ayrıca filmde bir stadyum sahnesi var ki akıllara zarar...yaklaşık 5 dakika boyunca havadan görüntüyle başlayıp koşuşturmacalarla dewam ediyor ve bunu tek dewamlı çekimle yapıyor...yhani sanırım bir stadyum sahnesi bu kadar muhteşem olabilir di :D... ve filmin en büyük artılarından biri olan muhteşem sonu...gerçekten insanın boğazını düğüm düğüm eden bir sona sahip film... genel olarak bu sene çekilen en iyi film olduğunu ve amerikan yapımı olsa oscarları silip süpüreceğini düşündüğüm nefis bir film...kesinlikle izlenmeli...favori filmlerimden...10/10

ERKEKLER HER ŞEYDEN VAZGEÇERLER, AMA TUTKULARINDAN ASLA VAZGEÇMEZLER.ÖLMEDEN EVVEL İZLEYİN NOTUM (10.SONSUZ

HER İNSANIN VAZGEÇEMEDİĞİ BİR TUTKUSU VARDIR
Filmde Benim içinde geçerli olan bir söz tutku tutku bu dünyada benim için sadece BEŞİKTAŞ bir erkek her şeyini değiştirebilir. yüzünü, evini, ailesini, kız arkadaşını, dinini, tanrısını yine de değiştiremeyeceği bir şey var benjamin. tutkularını değiştiremez diyor

güney amerika'dan çıkan filmleri genellikle beğenirim, ama bu film genel beğenimin üzerinde bir başyapıt. senaryo, oyunculuklar, müzik, entrika hepsi yerli yerinde. filmin ana teması aşk hikayesi, cinayet, intikam, politika ile çok güzel örülmüş. kült olmaya aday nefis bir juan josé campanella filmi. sinema-tarih buluşmasının ilk gününde izleme şansı bulduk.fonda arjantin cuntası, önde bir adliye görevlisi. 30 sene önce işlenen bir tecavüz ve cinayet olayının üzerine gidiyor. gerek teknik,gerek anlatım, gerekse anlatılan açısından bazı anlarda soluk kesen bir film. bolca varoluşçu sorgulamalara da imza atıyor,sıkmadan daraltmadan.

FİLMİN KONUSU KISACA
ülkenin en önemli mahkemelerinden birinde yıllarca sorgu müfettişliği yapan benjamin esposito (ricardo darín), görevini bırakarak inzivaya çekilmeye karar vermiştir. bu süreçte, görev yaptığı süre boyunca kendisini oldukça etkileyen bir vakayı kaleme alıp romana çevirmeyi planlamaktadır. yaklaşık 30 yıl önce işlenen bu vahşi tecavüz ve cinayet vakasıyla ilgili detayları yeniden hatırlamaya başlayan adam, tekrar bu dava üzerinde çalışmaya ve bu üstü kapanmış suçu aydınlatmaya karar verir. belge ve bulguları yeniden inceleyebilmek için ilk adımı ise eski çalıştığı yere geri dönmektir. esposito için, bu süreç adaletin ve vicdan kavramının acı gerçeklerinin su yüzüne çıktığı bir yolculuğa dönüşür.

FİLM HAKKINDA BİLİNMEYENLER
ingilizcesiyle "the secret in their eyes", türkçesiyle "gözlerindeki sır", 2009 ispanya-arjantin ortak yapımı drama-gizem-gerilim filmi. juan josé campanella'nın yönettiği ve eduardo sacheri'nin yazdığı la pregunta de sus ojos (türkçe: gözlerindeki sorular) adlı romandan uyarlanan film, 2010 senesi oscar ödüllerinde en iyi yabancı film dalında akademi ödülü kazanmıştır. filmin başrollerinde ricardo darín, soledad villamil, pablo rago, javier godino ve guillermo francella yer almışlardır. filmin müziklerini ise federico jusid ve emilio kauderer yapmışlardır. film, yerel salonlarda 13 ağustos'ta gösterime girmiş ve 2 milyon seyirci sayısına (arjantin nüfusunun % 5'i) ulaşarak 2009'da en fazla izlenen arjantin filmi olmuştur. hem ispanya, hem de arjantingişelerinde en tepede yer alan film, michael jackson's this is it filmi gösterime girene kadar üç ay boyunca zirvede yer almaya devam etmiştir. film, toplamda 8,5 milyon abd doları (32,3 milyon peso ile arjantin rekorudur) hasılat yapmıştır. arjantin sinemasının son dönemde çıkardığı en iyi iş olan yapıt, aynı yıl en iyi yabancı film dalında oscar'ı kazanıp, çeşitli festivallerden de onlarca ödülle geri dönmüştür. arjantin sinemasından çıkan yetenekli yönetmenlerden biri olan juan josé campanella tarafından yönetilen film, özellikle meşhur tek plan çekilen 'stadyum sahnesi' ile hafızalara kazınır. son olarak, filmin imdb.com puanı 8,2/10'dur.

son sahnedeki diyalogda bittim bu kadar mı etkileyici olur
ricardo morales: müebbet alır demiştin

Nihayet bu film hem Bp ye hemde Türkiye ye geldiği için memnunuz. Uzun zaman önce izlemiştim, Oscar töreninden öncelerde ama ne yazıkki siteye çok geç eklendi.Arjantin in en iyi yabancı film dalında Oscar adayı bu filmi ne çok sevdim nede hiç sevmedim orta karar işte. Ama filme olan bakışım iyi yönde. İzlenmesi şart olmayan filmlerden biri ve özel bir filmde değil ama izlerseniz de birşey kaybetmiş olmazsınız. 10/7.5

teknik açıdan oldukça başarılı olduğu gibi güçlü senaryosuyla da sağlam bir film olmuş ancak benim akıl erdiremediğim hanekenin beyaz bant filmi çok daha iyiyken neden bu film en iyi yabancı film oscarını almış?

Etkleyici,Son sahnedeki diyalog daha da etkileyici !
-----spoiler-----:'Müebbet yer demistin' -----spoiler-----

Başarılı Arjantinli yönetmen Juan José Campanella'nin son filmi ?Gözlerindeki Esrar?; yabancı dilde akademi adayı olan filmler arasında klasik sinema üslubuyla çekilmiş tek film. ?Gözlerindeki Esrar?; Campanella'nın akademi adaylığı alan ilk filmi de değil; zira yönetmen 2002 yılında ?Son of the Bride? filmiyle törenden eli boş dönmüştü.?Gözlerindeki Esrar?; geçmişten bugüne unutamadığımız pişmanlıklarımız üzerine duygusal bir çalışma. Emekli olmuş hukukçu Benjamin beraber çalışırlarken âşık olduğu Irene ile birlikte olamamış ve sorunlu bir evlilik geçirmiştir. Ve yıllar sonra günün birinde birlikte geçirdikleri günlerden ve olaylardan esinlenerek yazmaya koyulduğu kitabı için konuşma bahanesiyle unutmadığı Irene'yi görmeye gelir. Bu karşılaşmadan sonra Benjamin'in yıllardır unutamadığı, Irene ile çözmeye giriştikleri bir dava üzerine ve yaşamadıkları ilişkileri üzerine konuşmaya başlarlar.Campanella bolca kullandığı flashbacklerle kurguladığı filmi bir 70'lere bir günümüze taşıyor. Aslında bu flashbackler filmin esas öyküsü haline geliyor ilk yarım saatten sonra; lakin özellikle son 15'20 dakikada günümüzde ilerleyen hikâye önemli bir hal alarak bitirilebilecek en güzel finalle film son buluyor. Başta sanki sadece geçmişle ilintili bir hesaplaşmayı odak alacak gibi duran film; sonradan anlıyoruz ki esaslı bir adalet eleştirisi. Adalet sistemini sert bir şekilde eleştirildiği özellikle vurucu finale kadar da aşk kavramı da sorgulanırken daha önce defalarca izlemiş hissiyatı verse de izlerken duygusallaştığımız bir ilişki de filmde boy gösteriyor.Yönetmenin fetiş oyuncusu ?Nueve reinas? ile adını duyuran Ricardo Darin beklenildiği gibi oldukça başarılı. Karakterin hem yaşlılığını hem de gençliğini çok başarılı canlandırıyor. Partneri Soledad Villamil'in de ondan aşağı kalır yanı yok hani.İlk saniyesinden son saniyesine kadar klasik sinema kalıplarının dışına çıkmayan ancak; tıkır tıkır işleyen senaryosu, kurgusu ve oyunculuklarıyla oldukça başarılı bir film ?Gözlerindeki Esrar?.

İzlerken ciddi anlamda emek isteyen bir anlatıma sahip film.. ilk yarım saatte sıkılıp bırakılmazsa filmin sonunda iyi ki izlemişim denecek türden.. final tam anlamıyla şaşırtıcı ve gerçekten harika.. "adalet" bu demekten kendimi alıkoyamadım.. başroldeki erkek oyuncudan ziyade kadın oyuncunun performansı daha etkiliydi.. filmdeki tek olumsuz şey çok geç de olsa yaşanan ya da yaşanacak olan aşkın neden bu kadar ertelendiği.. bu önemli durum göz ardı edilmiş yeterince anlatılmamış bence.. o adam neden yıllar boyu açılamadı kadına ? diye ister istemez soruyor insan ve filmde cevabı yok.. ayrıca iki karakterin yaşadığı evlilikler hiç gösterilmedi anlatılmadı.. bu da bir eksikti..kısaca filmdeki dram çok etkiliydi ama ana karakterler arasındaki aşkın anlatımı yetersiz geldi bana.. bu eksik dışında etkili senaryosu, başarılı görüntüleri, oyuncu performansları ve harika finali ile izlenmesi gereken filmlerden biri gözlerindeki sır.. 8/10

Bu filmi sonuna kadar kadar izlemek için bütün tahammül sınırlarımı zorladım... Sonunda benden koca bir sıfır puanı haketti... Resmen 2 saatlik işkence, boş bi film... Aşşağıda yazılan yorumların ciddi olduğuna inanmıyorum...

Değdi mi..?

Film bitti ve ekrana bir süre boyunca aptal aptal baktım. Size şöyle betimleyeyim filmi. Genelinde film 2 veya 3. viteste 30-40 ile giden bir araba gibiydi. Ağır ve sakin. Derinden hafif sıkmaya başlayan bir yolculuk. Daha sonra direksiyondaki abimiz son 15 dakika kala vitesi taktı 6'ya ve kökledi gazı. 100, 130, 150, 170... Son gaz giderken film bitti. Ve biz seyirciler bir süre o hızın etkisinden dolayı afalladık. Yavaş yavaş toparladık kendimizi.

Farklı bir açıdan anlatmaya çalıştım filmi. Değinmek istediğim finali ile etkileyen bir film. Adalet sistemi işlemeyen, adaletin kaybolduğu yerlerde, farklı sistemler devreye girmeye başlar. Ve adalet bir şekilde sağlanır. Bunu devlet sağlamasa dahi o adalet sağlanır. Ha ne kadar dengeli olur, ne kadar adaletli olur orası muamma. Ama bir şekilde olaylar gelişir. Kimse yaptığıyla kalmaz. Bu net bir şekilde anlatılıyor. Film çok sağlam finalli bir film. Ve kolay yutulur lokma değil. İnsanı düşüncelere boğan ve hüzünlendiren bir film. Benden bu kadar. İyi seyirler... 8.1/10