Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,1
65 Puanlama
Muhteşem Showman hakkında görüşlerin ?
5
5 Eleştiri
4
2 Eleştiri
3
2 Eleştiri
2
0 Eleştiri
1
0 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
“The Greatest Showman”, fakir bir terzi çocuğu olan P.T.Barnum’un, hayaller ile başlayıp “En asil sanat, başkalarını mutlu etmektir” şeklindeki kendi cümlesinde doruğa ulaşan görkemli başarı öyküsünün; yine aynı muhteşemlikte, beyaz perdeye aktarıldığı harika bir biyografik müzikal…
***
Keala Settle'ın seslendirdiği "This Is Me" ile (yılın Academy Ödülünü "Coco"ya (2017) kaptırmasına rağmen) "En İyi Özgün Şarkı" kategorisindeki Golden Globe ödülünü kazanma başarısını göstermiş olan bu film, yönetmen koltuğunda oturan Michael Gracey’in henüz ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi…
Kendisine emanet edilen bütçe, pek de azımsanamayacak bir rakam olan 84 milyon dolar…
Elde edilen sonuç yani brüt hasılat rakamıysa, hiç de fena değil…
Üç ayda toplam 380 milyon dolar…
Gelin isterseniz, enteresantan yorumlarla gündeme gelen bu filme biraz daha yakından bakalım...
***
Başta Hugh Jackman olmak üzere bütün oyuncu kadrosunun performansı da çok iyi…
Bu arada Hugh Jackman, Michelle Williams, Zac Efron, Zendaya, Keala Settle, Austyn Johnson ve Cameron Seely gibi oyuncuların; filmde rol gereği söyledikleri şarkıların, yine bizzat kendilerince seslendirildiğini de küçük bir not olarak ifade etmiş de olalım…
***
Ancak yine de insan:
“Bütün bu sayılanların hiç biri; yani ne bu yönetmen, ne bu bütçe, ne de bu oyuncu kadrosu bir müzikalin bu kadar başarılı olması için yeterli değil... Bu işin içinde, bir başka önemli unsur daha olmalı”...
"Peki o zaman, eksik parça acaba ne?” demekten de alamıyor kendini…
Ve...
Biraz araştırınca da, gerçekten durumun öyle olduğunu görüyor…
***
Evet, “The Greatest Showman”in senaryosu; orijinal hikayenin sahibi de olan, Jenny Bicks ile beraber uyarlayarak kaleme alan 6 Academy ödüllü “Chicago” ve 2 Academy ödüllü “Dreamgirls” müzikallerinin de senaristi olan Bill Condon’a ait…
Böylelikle, bulmacanın eksik parçası da tamamlanmış oluyor…
***
Farkındayız, biraz kısa kestik...
Ne yazık ki o günlerde, para kazanarak evimizi geçindirmek amacıyla; aktif olarak çalışıyor olmamız sebebiyle, çok da uzatmıyorduk yorumlarımızı...
Gerçi bu iş den halen, "artı" beş kuruş dahi kazanamıyor olmamıza karşın...
***
Vizyona girdiği yıl sinema salonunda, kimi zaman duygulanarak da olsa, ilk dakikasından son dakikasına kadar müthiş keyif alarak izlediğimiz bu filmi; fırsat bulup da, bugüne kadar henüz izleyememiş olan sinemaseverlere, hararetle öneriyoruz…
Keyifli seyirler,
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinal hali, 27 Mart 2018 tarihinde bir başka mecrada yayınlanmıştır...
***
Keala Settle'ın seslendirdiği "This Is Me" ile (yılın Academy Ödülünü "Coco"ya (2017) kaptırmasına rağmen) "En İyi Özgün Şarkı" kategorisindeki Golden Globe ödülünü kazanma başarısını göstermiş olan bu film, yönetmen koltuğunda oturan Michael Gracey’in henüz ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi…
Kendisine emanet edilen bütçe, pek de azımsanamayacak bir rakam olan 84 milyon dolar…
Elde edilen sonuç yani brüt hasılat rakamıysa, hiç de fena değil…
Üç ayda toplam 380 milyon dolar…
Gelin isterseniz, enteresantan yorumlarla gündeme gelen bu filme biraz daha yakından bakalım...
***
Başta Hugh Jackman olmak üzere bütün oyuncu kadrosunun performansı da çok iyi…
Bu arada Hugh Jackman, Michelle Williams, Zac Efron, Zendaya, Keala Settle, Austyn Johnson ve Cameron Seely gibi oyuncuların; filmde rol gereği söyledikleri şarkıların, yine bizzat kendilerince seslendirildiğini de küçük bir not olarak ifade etmiş de olalım…
***
Ancak yine de insan:
“Bütün bu sayılanların hiç biri; yani ne bu yönetmen, ne bu bütçe, ne de bu oyuncu kadrosu bir müzikalin bu kadar başarılı olması için yeterli değil... Bu işin içinde, bir başka önemli unsur daha olmalı”...
"Peki o zaman, eksik parça acaba ne?” demekten de alamıyor kendini…
Ve...
Biraz araştırınca da, gerçekten durumun öyle olduğunu görüyor…
***
Evet, “The Greatest Showman”in senaryosu; orijinal hikayenin sahibi de olan, Jenny Bicks ile beraber uyarlayarak kaleme alan 6 Academy ödüllü “Chicago” ve 2 Academy ödüllü “Dreamgirls” müzikallerinin de senaristi olan Bill Condon’a ait…
Böylelikle, bulmacanın eksik parçası da tamamlanmış oluyor…
***
Farkındayız, biraz kısa kestik...
Ne yazık ki o günlerde, para kazanarak evimizi geçindirmek amacıyla; aktif olarak çalışıyor olmamız sebebiyle, çok da uzatmıyorduk yorumlarımızı...
Gerçi bu iş den halen, "artı" beş kuruş dahi kazanamıyor olmamıza karşın...
***
Vizyona girdiği yıl sinema salonunda, kimi zaman duygulanarak da olsa, ilk dakikasından son dakikasına kadar müthiş keyif alarak izlediğimiz bu filmi; fırsat bulup da, bugüne kadar henüz izleyememiş olan sinemaseverlere, hararetle öneriyoruz…
Keyifli seyirler,
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinal hali, 27 Mart 2018 tarihinde bir başka mecrada yayınlanmıştır...
"Oldukça fakir bir çocukluk geçiren ama büyüdüğünde aşık olduğu kadınla çok daha iyi bir hayat kurmayı düşleyen P.T. Barnum, 2 çocuklu ailesini zorlu hayat koşulları altında yetiştirmeye çalışıyordur. Ve bir gün eline geçen para ile aklında uzun zamandan beri olan bir fikri gerçekleştirir; bir sirk açmak. Ve bu sirk kimileri tarafından sevilir, kimileri tarafından nefret edilir. Bundan sonra yaşanacak şeylerse Barnum için büyük bir risk olacaktır."
X-Men'in dışında bir şarkıcı olarak bilinen, saysız Broadway gösterisinde ve hatta Les Misérables filmindeki performansıyla Oscar'a aday olan Hugh Jackman, bu filmi 7 yıldan beri hayata geçirmeye çalışıyordu. Ve bunun nedeni filmde rahatça görülüyor. Hugh Jackman'dan başkasının bu filmde başrol oynayabileceğini göremiyorum doğrusu. Jackman, bu filmin kalbi ve ruhu olmuş. Bu filmi olduğundan çok daha iyi olmasını sağlayan ana sebepti diyebilirim. Ama bunun dışında The Greatest Showman hakkında söylenebilecek başka iyi şeyler de var.
Mesela şarkılara bayıldım. Normalde müzikallerin en büyük hayranı olmayan birisi olarak La La Land'e bayılmış olduğum için, bu filme de bir şans vermek istedim. Zaten bu filmin şarkılarını hazırlayan kişiler, aynı zamanda La La Land'in de şarkılarını hazırlamıştı. Genel anlamda bu filmin şarkılarına bayıldım. Şarkılar hakkında en çok sevdiğim şeyse hikayeyi derinden etkilemeleriydi. Bu filmdeki herkes Les Misérables'daki gibi sürekli şarkı söyleyerek konuşmuyor veya "madem seyirci para vermiş, hadi ortalık şenlensin" diye arkadan müzik başlamıyor. Bu filmdeki şarkılar, sadece ana karakterler o anki düşüncelerini ve gelecekten bekledikleri şeyleri ifade ederken ortaya çıkıyor. Bu da şarkıları olduğundan daha etkili bir hale getiriyor.
Ayrıca prodüksiyon dizaynı ve kostümler harikaydı. Bunlar olmadan filmde yaratılan renkli ve hareketli atmosfer olmazmış. Şahsen bu bakımdan The Greatest Showman'ın Oscar'a aday olmasını isterim. Burada harcanan emek gerçekten etkileyiciydi.
Bunların dışında benim için filmin hem en iyi, hem de en kötü yanı; hızlı ilerleyen temposuydu. Hızlı tempo iyi bir şey çünkü bu sayede filmi izlerken bir an bile sıkılmıyorsunuz ve bu da The Greatest Showman'ı rahatlıkla tekrar ve tekrar izlenebilecek bir film haline getiriyor. Ama aynı zamanda kötü bir şey çünkü bu yüzden hikaye ile karakterlerin taşıması gereken derinlik sürekli geçiştiriliyor. Bu filmde süresi uzatılması, hatta eklenmesi gereken sahneler varken, film sürekli bunları kırparak sonuca alelacele varmaya çalışmış. Bu da çok iyi olmamış çünkü eğer filmin içeriğine bakacak olursanız, bu filmin tamamı dev bir klişeden oluşuyor. Her sahnenin nasıl ilerleyeceğini, hatta finalde ne olacağını çok önceden tahmin edebiliyorsunuz zaten. Bu esnada eğlenceli karakterler ve renkli dünya bu filmi izlenebilir bir hale getirse de, duygusal gelişmeler ile karakterlerin yaptığı önemli seçimlerin hep kısa tutulmuş olması, bir yerden sonra hikayeye olan ilginizi azaltıyor. "Bunları neden umursamalıyım?" gibi bir düşünce sarıyor aklınızı.
Mesela Barnum'un sirkinin nasıl popüler bir hal aldığını, burada yer alan insanların kişiliklerinin ne olduğunu ve yaşadıkları sorunlarla nasıl yüzleştiklerini görmek isterdim. Film, muhtemelen klişelerden kaçınmak istediği için bu konuya değinmeden direk mesaja odaklanmak istemiş. Yine de buraya katılmış olan özel kişilerin kişilikleri, hatta yeteneklerini sirkte nasıl kullandığını bilmek çok iyi olurdu. Çünkü koca film boyunca ne zaman film sirke odaklansa, yapılan 1 müzikal şarkıdan sonra sirk bitiyor.
Yine de eğer bunlara takılmazsanız, The Greatest Showman izlemesi gayet eğlenceli bir film. Hikayesinin tahmin edilebilirliği ve senaryonun biraz fazla hızlı geçtiği yerleri görmezden gelemediğim için bu filmi herkes kadar sevmesem de, harika şarkılar, renkli atmosfer ve eğlenceli karakterler bu filmi ortalamanın üzerinde tuttu benim için. İleride geriye bakıp "bir müzikal başyapıtı" diyebileceğim bir film olmasa da, "iyi ki gitmişim" dediğim bir film oldu. Eğer vaktiniz varsa ve müzikallerden hoşlanıyorsanız, The Greatest Showman'ı izlerken çok iyi vakit geçireceksiniz. İyi seyirler.
FİLMİN İYİ YANLARI:
+ Hikayeye uyumlu olan harika şarkılar.
+ Performanslar, izlemesi eğlenceli karakterler.
+ Renkli, göz kamaştırıcı bir atmosfer.
+ Hiç sıkıcı bir sahnesinin olmaması.
FİLMİN KÖTÜ YANLARI:
- Senaryoda gerekli olan önemli sahnelerin sürekli kısa tutulmuş olması.
- İçerik bakımından fazlasıyla tahmin edilebilir olması.
TOPLAM PUAN: 7.3/10
X-Men'in dışında bir şarkıcı olarak bilinen, saysız Broadway gösterisinde ve hatta Les Misérables filmindeki performansıyla Oscar'a aday olan Hugh Jackman, bu filmi 7 yıldan beri hayata geçirmeye çalışıyordu. Ve bunun nedeni filmde rahatça görülüyor. Hugh Jackman'dan başkasının bu filmde başrol oynayabileceğini göremiyorum doğrusu. Jackman, bu filmin kalbi ve ruhu olmuş. Bu filmi olduğundan çok daha iyi olmasını sağlayan ana sebepti diyebilirim. Ama bunun dışında The Greatest Showman hakkında söylenebilecek başka iyi şeyler de var.
Mesela şarkılara bayıldım. Normalde müzikallerin en büyük hayranı olmayan birisi olarak La La Land'e bayılmış olduğum için, bu filme de bir şans vermek istedim. Zaten bu filmin şarkılarını hazırlayan kişiler, aynı zamanda La La Land'in de şarkılarını hazırlamıştı. Genel anlamda bu filmin şarkılarına bayıldım. Şarkılar hakkında en çok sevdiğim şeyse hikayeyi derinden etkilemeleriydi. Bu filmdeki herkes Les Misérables'daki gibi sürekli şarkı söyleyerek konuşmuyor veya "madem seyirci para vermiş, hadi ortalık şenlensin" diye arkadan müzik başlamıyor. Bu filmdeki şarkılar, sadece ana karakterler o anki düşüncelerini ve gelecekten bekledikleri şeyleri ifade ederken ortaya çıkıyor. Bu da şarkıları olduğundan daha etkili bir hale getiriyor.
Ayrıca prodüksiyon dizaynı ve kostümler harikaydı. Bunlar olmadan filmde yaratılan renkli ve hareketli atmosfer olmazmış. Şahsen bu bakımdan The Greatest Showman'ın Oscar'a aday olmasını isterim. Burada harcanan emek gerçekten etkileyiciydi.
Bunların dışında benim için filmin hem en iyi, hem de en kötü yanı; hızlı ilerleyen temposuydu. Hızlı tempo iyi bir şey çünkü bu sayede filmi izlerken bir an bile sıkılmıyorsunuz ve bu da The Greatest Showman'ı rahatlıkla tekrar ve tekrar izlenebilecek bir film haline getiriyor. Ama aynı zamanda kötü bir şey çünkü bu yüzden hikaye ile karakterlerin taşıması gereken derinlik sürekli geçiştiriliyor. Bu filmde süresi uzatılması, hatta eklenmesi gereken sahneler varken, film sürekli bunları kırparak sonuca alelacele varmaya çalışmış. Bu da çok iyi olmamış çünkü eğer filmin içeriğine bakacak olursanız, bu filmin tamamı dev bir klişeden oluşuyor. Her sahnenin nasıl ilerleyeceğini, hatta finalde ne olacağını çok önceden tahmin edebiliyorsunuz zaten. Bu esnada eğlenceli karakterler ve renkli dünya bu filmi izlenebilir bir hale getirse de, duygusal gelişmeler ile karakterlerin yaptığı önemli seçimlerin hep kısa tutulmuş olması, bir yerden sonra hikayeye olan ilginizi azaltıyor. "Bunları neden umursamalıyım?" gibi bir düşünce sarıyor aklınızı.
Mesela Barnum'un sirkinin nasıl popüler bir hal aldığını, burada yer alan insanların kişiliklerinin ne olduğunu ve yaşadıkları sorunlarla nasıl yüzleştiklerini görmek isterdim. Film, muhtemelen klişelerden kaçınmak istediği için bu konuya değinmeden direk mesaja odaklanmak istemiş. Yine de buraya katılmış olan özel kişilerin kişilikleri, hatta yeteneklerini sirkte nasıl kullandığını bilmek çok iyi olurdu. Çünkü koca film boyunca ne zaman film sirke odaklansa, yapılan 1 müzikal şarkıdan sonra sirk bitiyor.
Yine de eğer bunlara takılmazsanız, The Greatest Showman izlemesi gayet eğlenceli bir film. Hikayesinin tahmin edilebilirliği ve senaryonun biraz fazla hızlı geçtiği yerleri görmezden gelemediğim için bu filmi herkes kadar sevmesem de, harika şarkılar, renkli atmosfer ve eğlenceli karakterler bu filmi ortalamanın üzerinde tuttu benim için. İleride geriye bakıp "bir müzikal başyapıtı" diyebileceğim bir film olmasa da, "iyi ki gitmişim" dediğim bir film oldu. Eğer vaktiniz varsa ve müzikallerden hoşlanıyorsanız, The Greatest Showman'ı izlerken çok iyi vakit geçireceksiniz. İyi seyirler.
FİLMİN İYİ YANLARI:
+ Hikayeye uyumlu olan harika şarkılar.
+ Performanslar, izlemesi eğlenceli karakterler.
+ Renkli, göz kamaştırıcı bir atmosfer.
+ Hiç sıkıcı bir sahnesinin olmaması.
FİLMİN KÖTÜ YANLARI:
- Senaryoda gerekli olan önemli sahnelerin sürekli kısa tutulmuş olması.
- İçerik bakımından fazlasıyla tahmin edilebilir olması.
TOPLAM PUAN: 7.3/10
Film öncelikle müzikal filmini sevenler için kaçırılmayacak fırsat. Gerçek bir kişinin yaşam öyküsünden alıntı olması artı avantaj. Bu Film , sadece müzikleri için ve kadın ses sanatçısının film boyunca söylediği 2 şarkı için izlenmeye bile değer.Tek kelime ile kusursuz ses. Müzikal film olduğu için dans öğeleri de bolca var ama dans öğesi 2 kişi arasında değilde topluca herkesin aynı korografide yaptığı dans gösterileri bence kaliteyi biraz düşürmüş ve Hollywood değilde Bollywood filmi havası vermiş. Malum her filmde topluca dans edenler Hint-Bollywood filmlerinde bolca görülür.
Film müzikal olması yanında gerçek hayat hikayesi olduğu için sıfırdan başarıya ulaşan azim ve yaratıcılık öğelerini de barındırıyor. Hayatın kendisini sıkıştırdığı her noktada yaratıcı düşünerek çıkış yolunun bulunması bence filmin ana mesajlarından. Kimsenin gelmediği gösterilere nasıl müşteri çekilir, size yapılan acımasızca eleştiriler nasıl avantaja dönüştürülür, alt tabakaya hitap eden seyirci kitlesinden üst tabakaya hitap eden seyirci kitlesine nasıl dönüşüm sağlanır , gösteriyi yaptığınız bina tamamen yanıp kullanılamaz hale geldiğinde ve yeni bina için hiçbir bankadan kredi alamıyorken nasıl çıkış yolu bulursunuz ( spoiler olsun : gösteriyi binada yapmaktan vazgeçip büyük çadırlarda yaparak tabi kide :):) Hem böylece mobil olup farklı şehirlerde de gösteri yapabilirsiniz. Böylece sirklerin neden genelde çadırlarda yapıldığının hikayesini de öğrenmiş oluyoruz.
Binlerce lira verip kendinize yaşam koçu tutacağınıza 15-20 lira verip işin uzmanından sinama filminde zevkli bir şekilde yılmayıp hayata hep pozitif bakarak ,gülümseyerek ve başkalarını da gülümseterek başarıya ve aşka ulaşmanın yollarından bazılarını bu filmde öğrenebilirsiniz. Ailece izlenebilen bir film ama Tabi söylemeye gerek yok müzikal sevmeyen kişilere hitap eden bir film değildir.
Film müzikal olması yanında gerçek hayat hikayesi olduğu için sıfırdan başarıya ulaşan azim ve yaratıcılık öğelerini de barındırıyor. Hayatın kendisini sıkıştırdığı her noktada yaratıcı düşünerek çıkış yolunun bulunması bence filmin ana mesajlarından. Kimsenin gelmediği gösterilere nasıl müşteri çekilir, size yapılan acımasızca eleştiriler nasıl avantaja dönüştürülür, alt tabakaya hitap eden seyirci kitlesinden üst tabakaya hitap eden seyirci kitlesine nasıl dönüşüm sağlanır , gösteriyi yaptığınız bina tamamen yanıp kullanılamaz hale geldiğinde ve yeni bina için hiçbir bankadan kredi alamıyorken nasıl çıkış yolu bulursunuz ( spoiler olsun : gösteriyi binada yapmaktan vazgeçip büyük çadırlarda yaparak tabi kide :):) Hem böylece mobil olup farklı şehirlerde de gösteri yapabilirsiniz. Böylece sirklerin neden genelde çadırlarda yapıldığının hikayesini de öğrenmiş oluyoruz.
Binlerce lira verip kendinize yaşam koçu tutacağınıza 15-20 lira verip işin uzmanından sinama filminde zevkli bir şekilde yılmayıp hayata hep pozitif bakarak ,gülümseyerek ve başkalarını da gülümseterek başarıya ve aşka ulaşmanın yollarından bazılarını bu filmde öğrenebilirsiniz. Ailece izlenebilen bir film ama Tabi söylemeye gerek yok müzikal sevmeyen kişilere hitap eden bir film değildir.
İnsanı büyüleyen ucubelerden kurulu bir sirk… Müthiş danslar, harika müzikler… Büyülü kamera oyunları… Var olma mücadelesi veren bir adam... Hayatın içinden inişler ve çıkışlar… Bitmesini istemeyeceğiniz bir sinema şöleni... Gösterimden çıkmadan mutlaka izleyin...
The Greatest Showman - Muhteşem Şovmen harika bir müzikaldi. Son yıllarda seyrettiğim en güzel müzikal. Ama bir - iki hafta oynadı seyirci gitmeyince kaldırıldı. Salon bomboştu.Yazık oldu bu filme ikinci kez seyredilecek kadar iyiydi.
.Hugh Jackman’ın performansı seyre değer, şarkılar mükemmel. Seyirci filmin hakkını veremedi. 20 milyonluk şehirde seyirci yok... İnanılır gibi değil. Şaka gibi.
.Hugh Jackman’ın performansı seyre değer, şarkılar mükemmel. Seyirci filmin hakkını veremedi. 20 milyonluk şehirde seyirci yok... İnanılır gibi değil. Şaka gibi.
Sıfırdan bir müzikal yaratmak çok zordur ama başardılar. Verilen umutlu mesaj ve yazılan şarkılar o kadar güzel, neşeli ve mutlu ki. Harika olmuş hele ki "Rewrite the Stars" şarkısı ve sahneleri görülmeye değer. Müzikal filmleri seviyorsanız, seyredin. Mamma Mia kadar kaliteli bir müzikal yaratmışlar.
Hayatımda izledigim en muhteşem yapımlardan biri verdiği mesajlar,oyuncular herşeyiyle mükemmel.....
Filmin müzikal kısımları hikayeden farklı değil söylenecek sözler şarkıya dökülüyor ve izleyici kendini hikayeyi tamamlayan güzel bir şarkı şöleninin içinde buluyor.Aslında dram olan bu film en duygu yüklü anlarda izleyicilerin gözü dolacağı esnada şarkıya giriyor ve izleyiciyi eğlendiriyor dramayı yaşatmıyor izleyicinin gözünün dolmasına dahi izin vermiyor tıpkı filmin içinde olduğu gibi tek amacı mutlu etmek olan insan P.T.BARNUM bu filmi izleyenleri üzmüyor ve altını çiziyorum asıl show'unu yapıyor resmen filmi sirkine gelmiş izleyicilere sunar gibi sunuyor eğer film drama olarak yapılsaydı belki de bu alanda klasiklere girecekti ama para şan şöhret gişe rekorları değil izleyiciyi mutlu etmek tercih ediliyor ve ne yazıkki bu ince ayrıntıyı bir çok izleyici kaçırıyor mükemmel düşünce mükemmel derinlik mükemmel bir film...
güzel ve içten bir filmdi. müzikal olmasına fazla aldırmadım çünkü müzikleri harikaydı. DAHa uzun da olabilirdi ama sinemanın büyüsü ve kısıtlı sürede filmin ana fikrini seyirciye yansıtışı iyiydi.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler