Baba eleştirileri

dünyada bu kadar ilgi gören başyapıt diye lanse edilen bir filmi izlememek olmaz diye yaklaşık 10 defa başlayıp 10. dakikasında fimi bırakan biriydim sonrasında acaba bendemi birşey var diye düşünmedim değil ama dün gece sakin kafayla filme bir daha başladım ve filmin 15. dakikasından sonra bildiğiniz aydınlanma geldi bu olayı şundan anlatıyorum çünkü benim gibi çok arkadaş dayanamayıp bırakmışlar ama ne kadar hata yaptıklarını şimdiden söylemeliyim diye düşündüm filme tek eleştirim böyle bir filme giriş yapmadan direk olaylara girmesi karakterleri sunması bir hayli sıkıcı oluyor ama ilerleyen dakikalarda takip bile edemiyorsunuz ince ince sizi içine çekerek sizi bir kumpasın içerisine dahil ediyor filme söylenebilecek fazla birşey konusu dramı gerilimi aksiyonu romantizmi kostümler ve tabiki oyuncu kalitesiyle sizi lezzetli bir film sunuyor özellikle Marlon Brando rahmetli resmen estirmiş ve sonrasında tabiki büyük usta al pacino sazı eline alıyor ve serinin devamı için bombayı kucağınıza bırakıyor şiddeetle tavisye ediyorum mutlaka izleyin iyi seyirler...

çok büyük beklentilerle izlediğim için sanırım beklediğim keyfi alamadım ama bu filmin oyunculuklarıyla özellikle başrol erkek karakteriyle çok iyi olduğu ortada. müzikleri ve replikleri ilk gösterimden bu yana klasikleşmiş bir yapım. Türkiye'nin adının uyuşturucu ticareti üzerinden geçmesi de bizim adımıza üzücü. son sahnelerindeki vurulma sahnelerinde bu filmin namına yakışmayacak şekilde amatörce sahnelerin olması da diğer bir eksiklik bence. 6/10

bence güzel bir film fakat imdb 9,2 çok çok çok fazla.

HİÇ TARTIŞMASIZ SİNEMA TARİHİNİN GELMİŞ GEÇMİŞ EN BÜYÜK FİLMİ BU BAŞYAPITI YAZMAYA KALKSAK 3000 SAYFALIK KİTAP ÇIKAR BU FİLME DÜNYA ÜZERİNDE VERİLEBİLECEK BİR PUAN YOK
mario puzo'nun yazdığı 544 sayfalık kitabın üçlemesi olan bir başyapıt italyan mafya ailesini
anlatan kitap ve ondan uyarlanan üçleme dünya sinema tarihinde bir kült bundan binlerce yıl sonra bu zamanların mitolojisi gibi bir şeyi olacak bir eser. bu film hakkinda söylenecek söz bulunamamaktadır bence sinema tarihinin en iyi” filmi olan the godfather/baba’yı (1972) izleyin izlettirin
sinema tarihinin kült filmlerinden , kendi türü içinde henüz üstüne çıkan başka bir film çekilmedi çekilemezde sanırım 100 yıl geçsede daha iyisinin yapılabileceğine ihtimal vermediğim bir sinema şaheseri. hem film hem de belgesel tadında özellikle efsane oyuncu marlon brando nun her repliğinde , ayağa kalkıp ceketinin düğmelerini ilikleyesi geliyor insanın.
hele o ses tonu karşısında babaa hele elini ver öpeyim öl de ölelim, öldür de öldürelim diyesi geliyor insanın efsane ne kadar anlatsam az gelir marlon brando'nun (don vito corleone) oyunculuğu karşısında insan kendinden geçiyor, bu denli gerçekçi mi oynar insan, yaşam bir sanatçının ruhuna, başka bir yabancının ruhu olarak nasıl akar böylesine, şaşırıyorum, bir kez daha şaşırıyorum ve marlon brando'nun o eşsiz varoluşuna en derin saygılarımı gönderiyorum nur içinde yat büyük usta
muazzam ötesi bir film.filmin aksettirdiği güç, acımasızlık, ihtiras ve sadakat temalarına daha bir çok erkeksi iç güdü eklenebilir. baba güçlüdür, aileyi ayakta tutar. film babanın gücünün ne oldugunu daha ilk sahnede yardım dilenen bir adamla seyriciye aktarır. düğün törenindeki asil duruş misafir portfoyu ve babaya gösterilen teveccüh bu gücü perçinler. aslına bakarsanız babanın kabul odası bile bunu anlatmaya yetmektedir. bu gücün devamı için bağlılık ve acımasızlık gerek şart öğelerdir. bağlılığına güven duyulmayan kişi ölmelidir o kadar acımasız bir karardır ki bu kardeş için bile delinemez. ihtiraslarla yakalanan bu büyük gücün temelinde esasen bunun gibi katı kurallar yatar. fredo tek kurşunla denizin dibine gönderilir
DEFALARCA İZLEDİĞİM FİLMİN KİTABINI İKİ KEZ BİTİRDİM
size reddedemeyeceğiniz bir teklif sunacağım
tahmin edeceğiniz gibi bu söz, efsane yönetmen stanley kubrick’in tabiriyle tarihin en kült filmi “the godfather” (baba) filminin ünlü repliği
new york’ta yaşayan güçlü bir italyan mafya ailesinin ıı. dünya savaşı arifesinde hikayesini anlatan, başrollerini marlon brando (don vito corleone), al pacino (michael corleone), robert duvall (tom hagen) ve diane keaton (kay adams)’un paylaştığı film, mario puzo’nun yazdığı, balzac’ın “her büyük servetin arkasında bir suç gizlidir sözleriyle başlayan, aynı adlı romandan francis ford coppola tarafından sinemaya uyarlanmıştır.
üçlemenin ilk bölümü olan bu film, gösterime girmesiyle çok büyük ilgi görmüş, en iyi film, en iyi erkek oyuncu (marlon brando) ve en iyi uyarlama senaryo (francis ford coppola, mario puzo) dallarında oscar ödülü kazanmıştır. ne var ki brando, kendisine verilen en iyi erkek oyuncu oscar ödülü’nü abd’nin, özellikle hollywood’un kızılderililere karşı uyguladığı ayrımcılığı gerekçe göstererek reddetmiştir. üçlemenin diğer bölümleri de ilk filmin temasından kopmadan çekilmiş ve ilk bölümün gölgesinde kalmamayı başarmışlardır. özellikle ikinci bölümde don vito corleone’nin gençliğini canlandıran robert de niro’nun gösterdiği performans takdire şayandır.
“ı believe in america” (ben amerika’ya inanıyorum) cümlesi ile başlayan film, don vito corleone’nin başında olduğu corleone ailesi’nin new york’un yeraltı işlerini yöneten diğer dört aileyle olan iktidar mücadelesini konu almaktadır. bir gün eroin üretimi ve dağıtımı yapan türk lakaplı sollozzo’nun şehre gelmesiyle aileler arasında büyük bir savaş başlar ve ıı. dünya savaşı’ndan kahraman olarak dönen ailenin en küçük oğlu michael, aile işleriyle ilgilenmek istememesine rağmen büyük abisi sonny”nin öldürülmesiyle hikayenin merkezine yerleşmek zorunda kalır.
Güç iktidar acımasızlık ihtiras, içgüdü ve sadakat gibi birçok erkeksi tema, senaryonun içine ustalıkla serpiştirilmiştir. büyük gücün temelinde de katı ve acımasız kurallar yatar. bu yönüyle don vito corleone, gerçek olamayacak kadar derin duygular yaratır izleyende.
filmi mafyanın yaptırdığı, yapımcı şirketin oyuncuları beğenmeyip yönetmenden çekimler başlamadan oyuncu değişikliğine gitmesini istediği, filmin yönetmenliğinin sergio leone”ye teklif edildiği, onun reddetmesiyle coppola’ya verildiği gibi söylentiler filmde ülkenin önde gelen mafya aileleri toplantıya çağrılırken chicago mafyası’nın çağrılmamasının al capone’a yapılan bir gönderme olduğu şeklindeki değerlendirmeler baba”nın manevi oğlu johnny fontane’in mafyayla bağlantıları bilinen frank sinatra’yı canlandırdığı, serinin son filminde michael’ın kızı mary olarak karşımıza çıkan francis ford coppola’nın kızı sofia coppola’nın ilk filmin final sahnesinde vaftiz edilen bebek olduğu, portakal yiyen, satın alan ya da bir yönüyle portakala bağlanan her türlü sahnenin felaketle sonuçlandığı yönünde ayrıntılar saymakla bitmez. tüm bunların yanında filmin o çok bilinen fon müziği, zaten kendi tarzının zirvesidir.
tabiiyeti göstermek için öpülen altın yüzükler, pahalı hediyeler, kutlamaların vazgeçilmezi düğün pastaları, şaraplar, racona uygun cilalı ayakkabılar, briyantinli saçlar, fraklar, jilet gibi takım elbiseler, dinsel bağlılık göstergesi vaftiz sahneleri, kilise mumları, parlak tabutlar, latince dualar, popülarite simgesi her daim patlayan flaşlar portakal meyvesi, kabuğu, ağacı gibi imgesel göndermeler gibi bir çok ayrıntı, kendinden sonraki filmlere ilham kaynağı olmuştur.
bütün bunların yanı sıra dostlarına yakın ol ama düşmanlarına daha da yakın ol intikam, soğuk yenildiğinde daha lezzetli olan bir yemektir finans bir silahtır politika tetiği ne zaman çekeceğine karar vermektir ailesiyle vakit geçirmeyen biri asla gerçek bir erkek olamaz ve en bilineni ona reddedemeyeceği bir teklif sunacağım gibi replikleri, filmin sınırlarını çoktan aşmış, toplumsal hafızamıza kazınmıştır.

Tüm zamanların gelmiş geçmiş en iyi filmidir Baba.En başta şimdiye kadar yapılan en iyi kitap uyarlamasıdır(iki kez okudum kitabı) kitapla film arasındaki en büyük fark abartılı bölümler(Eski Consilearı hastanede ziyaret), uzun açıklamalar ve Frank Sinatranın(Johnny Fontane hayatının filmde yer almamasıdır) Flmin sonu kitaptan çok daha etkileyici ve daha vurucudur.
Filmin mükemmel anlatımı, başarılı kurgusu, kusursuz oyuncu performansları, efsanevi müzikleri, unutulmaz replikleri ve klasik sahneleriyle bir filmden çok daha fazlasıdır Baba, Hayatın Kendisidir.

"9,2 IMDb puanı, 3 Oscar ödülü, muhteşem serinin ilk filmi, olağanüstü bir senaryo, akıl almaz oyunculuklar, tarihe geçmiş muzikler, replik ve karakterler... The Godfather, Vito Corleone ile gerçek mafya babalarına bile ilham kaynağı olmuş bir filmdir. Filmi 3 ay önce izledim ve izlemeden önce film hakkında pek çok önyargım bulunuyordu. Ancak yüksek IMDb puanı, eleştirmenlerce tarihin en iyi filmi olarak gösterilmesi ve elde ettiğim bir kaç bilgi sayesinde filmi izlemeye karar verip izledim. Açılış sahnesi bana göre sinema tarihinin en başarılı açılış sahnesi olmakla birlikte Vito Corleone karakteri bana kalırsa bu sahneyle birlikte efsaneler arasına girdi. Hele ki o doğaçlama yapılarak kedinin son anda senaryoya dahil edilmesi de bambaşka bir lezzet katıyor bu enfes filme. Genellikle mafya filmleri fazlasıyla ilgimi çekmezdi, fakat bu filmi izledikten sonra sempatim arttı bu tür filmlere. Marlon Brando o zamanlar o kadar popüler bir oyuncuymuş ki; Luca Brasi rolündeki Lenny Montana Marlon Brando ile çalışırken öyle heyecanlanır ki repliklerini unutur. Yönetmen Coppola da bu heyecanı çok doğal bulduğundan çekime müdahale etmez. Unutulan replikleri dublajla tamamlatır. Marlon Brando, bulldog gibi görünmek için deneme çekimlerinde ağzına pamuk takmıştır ve bu beğenildiğinden, Don Corleone karakterini daha karizmatik kıldığından Brando dişçisine ağızlık taktırmıştır. Al Paçino'nun da filmde olağanüstü bir performansı vardır ve filmin büyük bir kısmında kendisi rol almıştır. Coppola çekimlere öyle dikkat etmiştir ki, Sonny'nin Carlo'yu dövdüğü sahnenin çekimleri toplam 4 günde tamamlanmıştır. Film bir çok ödül kazanmış, Marlon Brando ve Al Paçino'nun oyunculukları takdir edilmiştir. Vito Corleone karakterinin dilinden düşen her kelime, sinema tarihine geçecek replikleri oluşturuyordu. Bu karakter o kadar karizmatik bir karakterdi ki, yüzünü kaşıma şekli bile olay olmuş ve bir çok mafya babasının bu şekilde davranmasına neden olmuştu. İlk filmin çekimi tamamlanmadan beklentiler o kadar yüksekmiş ki ikinci filmin planları yapılıyormuş. Filmle ilgili ilginç bilgilerden bir tanesi de; Genç Sylvester Stallone, Carlo Rizzi rolü için seçmelere katılmış ama reddedilmiştir. Bunun gibi birçok filme kabul edilmeyen İtalyan asıllı aktör kendi senaryolarını yazmaya başlamış, Rocky filmiyle dünya çapında ün kazanmıştır. Al Pacino canlandırdığı Michael Corleone karakteriyle 35 bin dolar kazanmış, serinin devam filminde ise ücretini 600 bin dolara çıkarmıştır. The Godfather bereketli bir film olmuştur çünkü pek çok ödül, pek çok adaylık ve gelecek filmlere ilham kaynağı olmuştur. Filmde ki karakterler ve replikler o kadar çok seviliyormuş ki, CIA kayıtlarına göre gerçek mafya babaları Don Corleone gibi davranıp, Don Corleone'nin repliklerini kullanırmış. "Ona reddedemeyeceği bir teklifte bulunacağım" repliği gibi. Kült at kafası sahnesinin provalarında maket, çekimlerinde ise civardaki köpek yemi fabrikasından gerçek at kafası alınıp kullanılmıştır. Sahne gerçekçi olsun diye John Marley'e haber verilmemiş, aktör de gerçekten çığlık atmıştır. Bu yüzden film zamanında hayvanseverler tarafından protesto edilmiştir. Ne ilginçtir ki The Godfather 2 filminde Vito Corleone'yi canlandırmasıyla en iyi oyunculuk performanslarından birisini sergileyen Robert De Niro, Sonny Corleone rolü için seçmelere katılmış ancak kabul edilmemiştir. Filmde Michael zeki, soğukkanlı ve tedbirli olmasıyla bilinirken diğer kardeşleri Sonny fevri, Fredo saf, Hagen ise bilgili ve tecrübe sahibidir. Sonny'nin fevriliği, Fredo'nun saflığı izleyenlerin bildiği gibi çok büyük belalar açmıştır başlarına. Ancak Hagen, Michael ile birlikte ailenin varislerinden birisi olmuş ve Michael'ın en güvendiği kişi konumuna girmiştir. Başarı üstüne başarı kazanan bu tarihi filmin ikinci filmi bir çok ünlü sitelerce tarihin en iyi devam filmi olarak kabul edilmektedir. Ayrıca filmin bir sahnesi vardır ki, meşhur "vaftiz cinayetleri" olarak bilinir ve gerilimin bu derece arttığını daha önce hiç bir filmde görmedim korku filmleri de dahil. Son sahnesi ise, ikinci filmin olacağının sinyalini veriyor gibiydi. Gelecek nesilin tek dert ve amacı gişe hasılatı olan filmlere kafa yoracağı ve böyle bir filmden kendini mahrum edeceği acı bir gerçek olsa da, bu filmin bize bir miras olarak kaldığı ve bu mirası yaymamız gerektiği de mutluluk verici bir gerçek. Bu film aslında bir aile dramıdır, çünkü konu Vito Corleone ve herşeyden çok önem verdiği "aile kavramı"dır. Bence filmde Don Corleone'nin karısına biraz daha fazla yer verilebilirdi, çünkü nede olsa bu ailenin oluşmasını sağlayan ve Don Corleone'nin en zor günlerinde yanında olan kişiydi kendisi. Ancak bu boşluğun yeri Michael ve Kay aşkıyla dolduruldu diyebilirim, fakat Apollonia gerçeği de var. Film her yönüyle seyirciyi sanki film değilde gerçek bir hikayeyi izliyormuş gibi etkiliyor."

Bu filmin çok abartıldığını düşünüyorum.. genel olarak sanat filmi diye tabir edilen gerçekçi, hayatın içinden dram filmlerini izlerim ve çok severim.. ama bu filmi sevemedim nedense.. beni yeterince etkilemedi.. bir yeşim ustaoğlu, reha erdem, zeki demirkubuz, nuri bilge ceylan ya da çağan ırmak filmi bu filmden daha iyi bence.. yabancı sinemadan örnek vermem gerekise lives of others, the green mile, the hours gibi filmler yine bu filmden daha iyi bence.. sonuç olarak baba filmi elbette kaliteli bir film ama etkili değil.. başyapıt hiç değil

Bu filme başyapıt desem sanki diğer başyapıt derecesindeki filmlerle bir tutuyormuş gibi hissederim kendimi.O filmlerin de üstünde bence.Vücuda sinema aşkını zerkeden film.Her bir sahnesi antolojilere geçmiş,kusursuz bir drama.Al Pacino efsanesini bizlerle tanıştırdığı için de ayrı bir minnet borcumuz var.

Nihayet 5 parçaya bölerek bitirdim. Hafta sonu 3 saatli bu filmi tek seferde ikinci defa izledim. Böylesi daha iyiymiş. Efsane Marlon Brando ve veliahtı Al Pacino'nun başrollerde olduğu serinin bu ilk filmi tam bir kült. F.F. Coppola unutulmaz bir film armağan etmiş sonra ki kuşaklara. Neredeyse yarım asır önce çekilmiş ama hala ilgi odağı olabiliyor. Filmin kadrosu, replikleri ve müziği harika. Özellikle "ona reddedemeyeceği bir teklif sunacağım" repliği her aklıma geldikçe gülümsüyorum. Mutlaka izleyin.

Herkes tarafından ''başyapıt'' olarak lanse edilen filmi, beğenememek şahsım adına hayal kırıklığı... Müzikler harika, oyunculuklara lafım yok; fakat sıkıcı ve uzun... Her şeyin ötesinde beni benden alan uç bir sahnesi yok. Senaryonun da çok özel bir yerinin olduğunu düşünmüyorum.. Elbette o döneme göre daha farklı bir algı oluşturmuş olabilir ama yinede üzülerek söylemek istiyorum ''Beğenmedim''

Baba filmininin sinema tarihinde ne kadar önemli bir yapıt olduğunu bilerek izlememe rağmen, çok üstün ve başyapıt beklememe karşın bu beklentilerimin çok üzerinde çığır açıcı bir film serisi ortaya çıkmış. Film aslında bir sosyokültürün eserinin ortaya çıkardığı bir film ; şöyle ki Amerika kurulduğu zaman giden İtalyanlar'ın Sİcilya adasındaki mafya kültürünü nasıl sürdürdüğünü ortaya koyması bakımından olağanüstü bir film.Yani aslında bir kültürün Amerika'da uyumlu ve adapte olmasını orada yaşamını sürdürmesini dile getiren bir film. Sicilya Adası dediğimiz zaman o yüzden mafya ve Baba filmi aklınmıza mıh gibi kazınmıştır. Bu mafya filmi bizdeki gibi tek yönlü kötü adamları konu olan bir mafya değil. Bu mafyanın ahlaki ve etik kuralları olan, mantığını konuşturan, öldürmek için öldürmeyen; sadece kendine zarar veren veya ricasını yerine getirmeyince ceza kesen bir yapıda olduğunu anlatıyor. Carleone ailesinin de sıradan yaşayan ve aile kültürünü yaşatan yemek yeme, düğün, dans etme sahnelerini bolca görüyoruz ki aslında günün rutinini, sıradan insan geleneklerini yaşatan ve uygulayan mütevazı bir görünümü olmasını sağlıyor. Üst zümre bir mafya değil de güç ve dostlarının işini kolaylaştıran ve güç ağı gören bir yapısını anlatıyor. Filmin görüntü çekimlerinde turuncu renk ağırlıkta kullanılmış, meşhur Vito Carleone'nin yaralanma sahnesinde portakalları yere düşmesi, büyük oğlu Carleone'nin geçiş noktasında pusuya düşürülmesi orada portakal suyu reklamı, baba konseylerinde masada portakal olması hep birbirleriyle bağlantılı olarak görüntüsel ve çekim vurgusu olarak düşünülmüş.Bazılarına göre de ölümü çağrıştıran bir metafor. Soundtrack zaten gelmiş geçmiş en iyi film müziklerinden, filmin bile zaman zaman önüne geçecek kalitede bir müzik.Filmdeki ölüm teknikleri iple boğma, ucu kesilmiş çifte, suikast teknikleri kullanılan tekniklerin uyarlaması.Mario Puzo'nun kitabında uyarlama, yanılmıyorsam filmin senaristliği de kenidisi yapmıştır. Kitabı resmen resmederek sinema sahnesinde buluşturan kişi olması bakımından yönetmenin üstündedir bana göre. Baba filminde birçok duyguyu doruklarda yaşıyorsunuz, insanın doğasını yansıtıyor çok yönlüdür. Acımasızlık, sadakat, sevgi, ihtiras, umut... Vito Carleone rolünde oynayan Marlon Brando'ya ceket iliklenir. O nasıl bir duruş,karizma, konuşma üslubu, replikler, mimikler... Al Pacino filmin jokeri olacağını belli eden mektepli bir subayken nasıl baba oluşunu bize ilmek ilmek yaşatan büyük oyunculuğunu sergilemiş. James Caan 'de Santino Corleone rolüyle mantık ve hesap olmadan kaba kuvvetle baba olunmayacağını gösteren bir oyunculuk sergilemesi bakımından göze çarpıyorlar. İlk film için sayfalarca yorum yazılabilir ama şimdilik bu kadar olsun.

izledikten sonra bu filmin abartıldığı kanısına vardım ama kimsenin görüşleri tutmaz bana göre bir başyapıt değil

1 sahnesinde bile etkilenmedim...

her hafta sinemaya gidip boş beleş fimlere 10 puan basanların uğramaması gereken film sayfası. beğenmeyenler yorum yazmasın cidden çok gülüyorum.

tüm zamanların en iyi mafya filmi