Kayıp Otoban: en yeniler yorumlar - Sayfa 2

Lost HighwayYönetmen : David LynchÜnlü Yönetmen Lynch insan beynini linç eden yapımlara imza atmayı seviyor şüphesiz ki bu filmde onlardan biri? söz konusu bu yönetmen olunca filmin her karesinde mantık arıyor insan, en azından kendi adıma. Hal böyle olunca da filmi birkaç kez izlemek,geri sarmak,durdurup kağıda kaleme sarılmak farz oluyor.Dünden beri beynimi kemiren film için herkesin olduğu gibi benim de kendime göre analizlerim var,zaten Lynch'in imzası olan hiçbir film için kesin yargıya varamayız,istediği de bu değil mi zaten ? :)Dikkat!!! Yüksek miktarda ?spoiler- içerir? :)Kısaca filmin konusu şöyle;müzisyen olan Fred Madison (Bill Pullman), Renee (Patricia Arquette) ?nin geçmişinden habersiz onunla evlenmiştir. Renee'nin güzelliği ve Fred'in iktidarsızlığı Fred'i önce aşırı şüpheci biri yapacak sonrasında ise iş halüsinasyonlara ve en uç noktaya yani şizofreniye kadar gidecektir.Gelelim analizlere;ikilinin arasındaki soğukluk,kırılganlık filmin başından itibaren hissedilir düzeyde. Fred'in evinin önüne hergün bırakılan kasetleri sırasıyla izlediğimizde adım adım evin dışından içeriye doğru girdiğini görürüz. İlk gün gelen kasette sadece evin dışını görürken,ikinci gün gelen kasette evin içine hatta yatak odalarına kadar giriyoruz. Ve bomba gibi gelen son kasette de Fred'in cinnet görüntüleri yer alıyordu. Adım adım gelen bu kasetler bana göre Fred'in adım adım cinnete yaklaşması. Kasetler Fred'in beyninin içindeki sıkışmışlığın sırasıyla dışavurumu olarak kullanılan objelerden başka bir şey değil. Kısaca aslında ortada kaset falan yok.Fred bir cinnet anında eşini öldürür fakat bunu hatırlamamaktadır, hapishanede yediği yumruğa kadar tabi? hatırladığı her kare baş ağrılarına ve uykusuzluğa sebep olacak ki kişilik bölünmesinin en belirgin belirtileri arasında yer alır sırasıyla hepsi. Derken Fred ikinci kimliğini Pete (Balthazar Gett) vasıtasıyla çıkarır ortaya. Yapamadıklarını Pete aracılığıyla yapacaktır artık. Filmin bundan sonrasında Pete karakterini tanımaya başlıyoruz. Pete işinin ehli bir tamirci,hatta Mr.Eddy'nin yani Dick Laurent'ın bir numaralı tamircisi.(Fred neden ikinci kimliğini başka bir şey değil de tamirci olarak oluşturma gereği duydu diye düşündüm, başka fikri olan var mı bilmiyorum ama aklıma şu geldi:zengin adamlar arabalarına düşkün olurlar ve Dick'le kontakt kurmanın en temiz yolu buydu belki de,sizce? ) Mr.Eddy yani Dick,porno film yapımcısıdır ve bir numaralı yıldızı,gözbebeği Alice/Renee'dir şüphesiz. Alice ve Pete arasında yakınlaşma olacak ve Fred iktidarsızlığı sebebiyle Renee'ye sahip olamamanın acısını Pete aracılığıyla Alice'den fazlasıyla çıkaracaktır :) Renee, Fred'e açıklamadığı geçmişini Alice kimliğiyle Pete'e açıklıyor (aslında Fred'e açıklıyor),bu da daha fazla kıskançlık ve intikam demek oluyor. Fred,Renee'den öğrenemediği tüm geçmişini Pete kimliğiyle Alice'den öğreniyor. Filmin sonlarında çölde sevişirlerken Pete'in Alice'e söylediği ?Seni istiyorum.? Cümlesine karşılık Alice'den aldığı ?Bana asla sahip olamayacaksın? cevabı bardağı taşıran son damla oluyor ve Pete yeniden Fred'e dönüşüyor.(kişi diğer kimliğiyle haz aldığı müddetçe ana kimliğine dönmezmiş,bu sahneyle bunu daha iyi anlıyoruz.Pete'in istediğini duyamaması yeniden Fred'e dönüşmesine sebep oluyor.) Ve sıra Fred olarak hiç tanımadığı ama Pete olarak kim olduğunu öğrendiği Dick'i öldürmeye geliyor. Filmin başından beri tipiyle bizi geren gizemli adamımız (Robert Blake),Dick'i öldürdükten sonra elindeki tabancasının bir sonraki görüntüde Fred'in elinde oluşu aslında gizemli adamın Fred'in bilinçaltından başka bir şey olmadığının kanıtı burada. Bilinçaltının silüete bürünmüş hali bir nevi. Ve filmin son sahnesi;Fred'in polisten kaçarken arabanın içinde yüzünün şekilden şekle girmesi elektrikli sandalyede idam edildiğini ifade ediyor ve filmimiz başladığı şekilde bitiyor.Oyuncu performansları tek kelimeyle harika,üstelik Lynch'in ne yapmaya çalıştığını anlamadan rollerine adapte oldukları düşünülürse takdire şayan. Zihnimi yoran ender filmlerdendi,beynini bulandırmak isteyen varsa buyursun gelsin :)

ne de güzel insanın kafasını karıştırıveriyor! insanlar beğenmediyse hiç bir şey anlamamıştır ya da çok beğendiyse yine hiç bir şey anlamamıştır diye,ister istemez düşündüğüm filmlerden biri oldu bu film de! hiç fragman ya da filmin yorumlarını okumadan izleyip ilk seferde anlamayı başarmış olduğum için gururluyum!filme hayran kaldım ben açıkçası..mükemmel yönetmenden mükemmel bir film..

David Lynch i sevmem fakat sırf giriş sahnesiyle bile 5 puan alır.Lynchin sıkıcı filmlerinden değil.Yönetmen, ben böyle birşey yaptım herkes kendince bir sonuç çıkarsın dememiş.Taşlar yerine çok güzel oturuyor.Müzikleri de çok güzel.hmmmm benden 8/10

yapbozu çözmekten çoktan lychin gizemli ve büyüleyici dünyasında kaybolduğum,giriş ve kapanış 'otoban' sahnesiyle kendimi özgür hissettiğim,müziklerinde bambaşka duygular yaşadığım olağanüstü bir film..100/100

kayıp otoban la anladım ki lynch filmleri pek bana göre değil.fazlasıyla gerildim ki bu yönetmenin ulaşmak istediği bir sonuçtu galiba.bana hitap etmese de her haliyle(müzikleri,inanılmaz görüntüleri)kaliteli bir film.

filmi herkesin izlemesini tavsiye etmek gereksiz çünkü lynch filmleri farklıdır ve kara film türünün sembolikleştirilmesiyle ortaya çıkmış gibidir ve jim jarmusch un filmlerin illa bir serim-düğüm-çözüm akışına uyan konusu olması gerekmez (bkz. permanent vacation) mantığıyla uyuşan bir duruştadır.. bu film bahsettiğin lynch film felsefesinin en uç halidir ve bu şekilde bakmak gerekir..bize konu vaat etmiyor ve ne anlamamız gerektiğine bizim karar vermemizi istiyor ki bence sinemanın geleceği budur..bize özgür bir 2 saat sunuyor bu filmle bir nevi..ama bu filmi sevmeyenler bile filmin gerilim atmosferi ve kurgusunun mükemmelliğine laf atamaz..bu arada lynch i tanımayanlar için hep bu tarz değildir filmleri normal akışa uyan filmleri de vardır (bkz fil adam,the straights story..).

senede bir izlenmesi gerek:d

Boşa giden bir iki saat

David Lynch sineması Kayıp Otoban ve ondan kısa bir süre sonra çekilen Mulholland Drivela zirveye ulaştı. Nedendir bilmiyorum ama birşey beni bu iki filmi birlikte düşünmeye itiyor. Birinde otobanda kayboluyorsunuz diğerinde de çıkmaza giriyorsunuz. Bazen David Lynchin kendisinin bile filmlerindeki kurguyu açıklayamayacağına inanıyorum, sanki o da seyirci gibi hiçbirşey bilmiyor ve kendi oluşturduğu labirentten çıkıp çıkamayacağı da çok fazla umurunda değil. Onun için sadece o labirentte olmak önemli, bu nedenle Lynch filmlerini, özellikle de bu iki filmi çözmeye çalışmak imkansızı istemek gibi birşey, belki bizden talep edilen de bu. Karşımızda bir mantık zinciri izlenerek çözülebilecek bir kurgu yok, çünkü Lynch bilinç düzeyinde çalışmıyor, bilinç dışının sinemasını yapıyor. Bir zamanlar bu sitede Kayıp Otoban ve Mulholland Drive toplu seyirleri yapılır ve herkes kendince bir çözüm ortaya atardı, bunun ne kadar boş bir çaba olduğunu artık daha iyi anlıyorum. Kayıp Otoban filmi üzerine son dönemlerin popüler düşünürlerinden Slavoj Zizekin bir çalışması var, ünlü Fransız psikanalist Jaques Lacanın teorisini bağlamında bir analiz yapıyor, meraklıların okunmasında yarar var.

Öncelikle haftada en az 3-4 film seyreden biri olarak bu film nasıl gözümden kaçmış bilmiyorum. 13 yıl sonrada olsa izlemek nasip oldu. Kayıp otoban filmografi olarak mükemmel bir film. Senaryo, kurgu müthiş güzel. Fakat şuda varki film herkes için değil. Filme bayıldığımı söylemem lazım. Ancak tamamen anlamış değilim kafamda hala olayları kurgulamaya çalışıyorum ama tam yerine oturmayan bir sürü şey var. Yani bende otobanda kayboldum. Kayıp otobanı kara filmleri ve düşündüren filmleri beğenen herkese öneririm. Sinemayı sadece 1.5 saatlik bir eğlenceden öte sizi etkisi altına alıp düşündürecek bir eğlence olarak görenler için bire bir. Ama bir uyarımıda yapayım ailecek izlenecek bir film değil. Oldukça müstehcen sahneleride barındıryor. 9/10

sinemanin en cilgin yönetmeni david lynch. anlasilan kayip otobanda cok kisi kaybolmus :d onun hayranlari bilirki lynch filmleri basit filmlerden degildir yani kafa yormalisin gizemli her sahnesi bir sanat. onu herkes sevemez zaten onu özel yapanda bu. kirmizi ve mavi... kisacasi burasi david lynch dünyasi buradan cikis yok. büyüksün üstad 10/10

Yorum yok:D bu adamı sevmiyorum ya kompozisyonun dışına çıkmayı seviyor giriş gelişme sonuç tan fazlasını yapıyor sonu olmuyor genelde:) ama kendini ıspatlamış bir yönetmene kötü demeye hakkım yok filmleri benim tarzım değil çok sıkıyor beğenmiyorum beğenenlerinde genelde samimi olduklarını düşünmüyorum:) vay be ben anlamadıysam gerçekten güzeldir diyorlar herhalde:D

yok böyle bir film.varsa da ben izlemedim henüz,ama olacağını da sanmıyorum.bu kadar karışık,bu kadar üstü kapalı,sinir bozucu,kafa karıştırıcı,gerici bir film görmemiştim.ki bunlar da david lynch sinemasının ana karakterleridir,fakat lost highwayde lynch de kendini aşmış.filmi ilk kez izleyip bitirdikten sonra kesinlikle anlamadığınız ya da emin olmadığınız pek çok nokta olacaktır.benim de biraz olmuştu,daha sonra ordan burdan filmin analizlerini ve tartışmalarını okudum.ve bazı şeyler yerine oturdu,film daha mantıklı geldi.yine de oturup bir kez daha izleyeceğimi de sanmıyorum.aslında film gerçekten güzel,sadece tam anlamıyla zor bir film.izlerken yoruyor sizi.bu tarzı sevenler izlesin kesinlikle,ve daha sonra analizleri de okusun internetten,bazı şeylere muhakkak şaşıracaklardır.bir de filmin erkek başrolü kesinlikle genç balthazar getty,ve çok da başarılı,diğer tüm roller gibi,arquette zaten efsane bu filmde.kısacası ben beğendim aslında lost highwayi,ancak oldukça ağır bir film.kült lafları geçmiş önceki yorumlarda,bence çok rahat olur.

david lynch bu adamı gerçekten linç etmek lazım :) bu film nasıl oluyorda bu puanı alıyor anlamış değilim.adam değişik ve psikolojik film yapacağım diye resmen ortalığı batırmış.film tamamen saçmalıklarla dolu,hayatımda sayısız film izledim ama böyle tipik bir film hiç görmemiştim.filmde bir yere kadar bazı şeyleri çözebiliyorsunuz fakat bir çok şey havada kalıyor ve cevabı yok bulmaca çözmüyoruzki biz film izliyoruz,her şeyin açığa kavuşması lazım.bu adamın hiç bir filmini bir daha izlemeyeceğeim.

Yorumları görüyorumda bu filmin kült olabilmesi için gereken herşey söylenmiş sevmemek anlamamak farklılık..Ben henüz izlemedim ama Kült filmlerin en iyi örneklerinden biri olduğunu söyleyebilirim..