Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,6
417 Puanlama
O hakkında görüşlerin ?
5
8 Eleştiri
4
10 Eleştiri
3
6 Eleştiri
2
3 Eleştiri
1
4 Eleştiri
0
7 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Bazı filmler vardır; kendini fazlasıyla ciddiye alır ve senaryo dahil film içerisinde olan her unsur kasılır. It filmi ise bunun tam tersi. Film boyunca gülüp, hiç beklemediğiniz anda havaya zıplayabiliyorsunuz. Şimdiye kadar izlediğim en iyi korku filmi olabilir.
Pek korku filmi izlemem ama bunu izledim staphan king in romanından uyarlanmış birazda bunun için izledim gerçekten güzeldi hele oyunculuklar çok iyidi korku filmi sevmiyenlerin bile kesinlikle izlemeleri gereken bir yapım korku türünde 10/8
film fena değil.. ama öyle harika bir film de değil.. çok çocuksu ve bildiğin çocuk filmi bu.. hiç bir sahnesinden zerre gerilmedim, zerre korkmadım.. çok büyük beklenti ile izlemeye başladığım, hayal kırıklığı ile bitirdiğim bir film oldu.. bir kere filmin süresi aşırı gereksiz uzun, aşırı gereksiz diyaloglar var.. uzun zamandan beri korku-gerilim filminden bu kadar sıkıldığımı hatırlamıyorum.. sırf Bill Skarsgård ın hatırına izlenebilir..
Bir Stephen King klasiği. Diğer pek çoklarının yanında "It", kendine her zaman ayrı bir yer ayırmayı başarmıştır. 2017 tarihli bu uyarlama, 1990 tarihli, bir dönemin çocuklarının gözünden uykuyu eksik eden ilkinin havasını taşıyabiliyor gibi geldi bana. Tabii ki birebir olmaz ancak klasik bir Amerikan kasabası, bir grup çocuk, birlikte çözmeye çalıştıkları, korkulu gizemli olaylar. Keyifli bir seyirlik. Geçtiğimiz yılın dikkat çeken mini serisi "Stranger Things" ile de üst üste gelince, pek çok ortak noktalar barındırdıkları bir defa daha anlaşılmış oldu ayrıca. O da başarılı bir yapımdı.
(IT ) YILIN EN İYİ KORKU FİLMİ OLMAYA ADAY
Filmi henüz İzlemeyen sinemasever dostlarıma önereceğim bir film 2008 yılında çektiği Mama” ile tüm dünyanın dikkatini çeken ve büyük beğeni kazanan yönetmen Andy Muschietti'nin yine harika yönetmenliği bunun yanında tek kelime ile mükemmel atmosfer tasarımlarıyla müthiş çocuk oyuncularıyla öne çıkan son zamanlarda izlediğim en güzel gerilim korku filmlerinden biri oldu
Bu roman 1986 yılında çıktı ben kitabı 1990 yılında aldım o zaman ülkemizde kitap sansüre uğramıştı ve 400 küsür sayfaya düşürülmüştü 2000 li yıllarda ise 1200 sayfalık tam metnini okuduğum şaheser bir kitaptır ayrıca bu benim okuduğum ilk korku romanı idi
stephen king'in 1986 yılında yayınlanmış en uzun ve kanlı kitabı olarak tanımlanabilecek romanı. Stephen King O (Orijinal adı: It) kitabında yedi çocuğun başından geçen bir macera anlatmaktadır. Hikaye, Derry kasabasında yaşayan Bill Denbrough'un kardeşi George'un yağmurlu bir günde kayık yüzdürmesiyle başlar. Ancak George o gün orada palyaço kılığına girmiş biri tarafından kolu koparılarak öldürülür. Derry kasabasının yüzyıllardan beri gelen bir sırrı vardır; O. O, 1700’lü yıllardan beri burada yaşayan isanları öldüren ve her 27 yılda bir tekrar ortaya çıkan bir yaratıktır. Milyonlarca yıl önce uzaydan gelmiş olan O, dünyada kendine bir barınak yapmış ancak insanlar dünyaya gelince kanalizasyonlara çekilmiştir. Bu yaratık her yeniden ortaya çıktığında felaketlere sebep olur, çocukları ve gençleri öldürür, ve yangınlara yol açar. Kendilerine Kaybedenler Kulübü adını takan yedi çocuk bu yaratığı fark eder ve peşine düşer. Kaybedenler Kulübü O'yu ininde yakalar ve 1958 ağustosunda onu yaralarlar. Çocuklar O'nun öldüğünü varsayarak giderler ama olaylar tekrar başlarsa Derry'ye dönmek için söz verirler. Her biri sonrasında dünyanın bir yanına dağılır ve çok başarılı, zengin insan olurlar. Ancak kasabada biri kalır. 1985 yılında şehirde Kaybedenler Kulübü’nden sadece Mike Hanlon kalmıştır; olaylar başladığında Mike altı arkadaşını verdikleri sözü tutmaları için arar ve geri çağırır. Stan hariç hepsi gelir çünkü Stan intihar etmiştir. 6 arkadaş da Derry'de olanları ilk başta hatırlamazlar sonradan O hepsine şehirde tek tek farklı şekillerle görünür. Kimi için bir palyaço, kimi için bir kurt adam, kimi içinse kendi bababasıdır. Ona bir tanımlama getirilemediği için adı "O" koyulmuştur. Kaybedenler Kulübü tekrar O'nun inine girer, Bill chüd ayiniyle O'yu yaralar ve sonra bütün grup O'yu öldürür.
kitapta anlatılan "it" henüz insanlar var olmadan çok önce dünyaya uzaydan gelmiş bir yaratık olup istediği şekle dönüşebilme yeteneğine sahiptir. insan aklının algılayabildiği şekliyle dış görünüşü dişi bir örümcek şeklindedir. ancak insan algısının ötesinde turuncu ışıklardan oluşan "ölüışıklar" denilen bir görünüşü vardır. bu şekline direk olarak bakan bir insan ya delirir ya da ölür. bu canavar avlamak istediği insanların aklını okuyarak en çok korktuğu şeyin şekline girer. ama daha çok pennywise the dancing clown (bob gray) isimli balon taşıyan palyaçonun kılığına girerek çocukları kandırır. genelde çocuklarla beslenmesine rağmen arada yetişkin insanları da avlar. bu yaratık derry kentinin altındaki kanalizyonda yaşamını sürdürür. bu yaratığın kaplumbağa olarak anılan doğal bir düşmanı vardır ama kaplumbağa yıllardan beri kabuğunun içinde uyumaktadır. "it" 1700'lü yıllardan beri insanları kaçırmakta ve öldürmekte olup, yıllarca bu olayların ulusal basında bir şekilde duyulmamasını sağlar. ayrıca yaratık derry şehri var olduğundan beri orada bulunduğundan aynı zamanda şehrin de ta kendisidir. bu sebeple "it" nihai olarak yok edildikten sonra kasaba da onunla birlikte korkunç bir fırtınayla yok olur
Filmi henüz İzlemeyen sinemasever dostlarıma önereceğim bir film 2008 yılında çektiği Mama” ile tüm dünyanın dikkatini çeken ve büyük beğeni kazanan yönetmen Andy Muschietti'nin yine harika yönetmenliği bunun yanında tek kelime ile mükemmel atmosfer tasarımlarıyla müthiş çocuk oyuncularıyla öne çıkan son zamanlarda izlediğim en güzel gerilim korku filmlerinden biri oldu
Bu roman 1986 yılında çıktı ben kitabı 1990 yılında aldım o zaman ülkemizde kitap sansüre uğramıştı ve 400 küsür sayfaya düşürülmüştü 2000 li yıllarda ise 1200 sayfalık tam metnini okuduğum şaheser bir kitaptır ayrıca bu benim okuduğum ilk korku romanı idi
stephen king'in 1986 yılında yayınlanmış en uzun ve kanlı kitabı olarak tanımlanabilecek romanı. Stephen King O (Orijinal adı: It) kitabında yedi çocuğun başından geçen bir macera anlatmaktadır. Hikaye, Derry kasabasında yaşayan Bill Denbrough'un kardeşi George'un yağmurlu bir günde kayık yüzdürmesiyle başlar. Ancak George o gün orada palyaço kılığına girmiş biri tarafından kolu koparılarak öldürülür. Derry kasabasının yüzyıllardan beri gelen bir sırrı vardır; O. O, 1700’lü yıllardan beri burada yaşayan isanları öldüren ve her 27 yılda bir tekrar ortaya çıkan bir yaratıktır. Milyonlarca yıl önce uzaydan gelmiş olan O, dünyada kendine bir barınak yapmış ancak insanlar dünyaya gelince kanalizasyonlara çekilmiştir. Bu yaratık her yeniden ortaya çıktığında felaketlere sebep olur, çocukları ve gençleri öldürür, ve yangınlara yol açar. Kendilerine Kaybedenler Kulübü adını takan yedi çocuk bu yaratığı fark eder ve peşine düşer. Kaybedenler Kulübü O'yu ininde yakalar ve 1958 ağustosunda onu yaralarlar. Çocuklar O'nun öldüğünü varsayarak giderler ama olaylar tekrar başlarsa Derry'ye dönmek için söz verirler. Her biri sonrasında dünyanın bir yanına dağılır ve çok başarılı, zengin insan olurlar. Ancak kasabada biri kalır. 1985 yılında şehirde Kaybedenler Kulübü’nden sadece Mike Hanlon kalmıştır; olaylar başladığında Mike altı arkadaşını verdikleri sözü tutmaları için arar ve geri çağırır. Stan hariç hepsi gelir çünkü Stan intihar etmiştir. 6 arkadaş da Derry'de olanları ilk başta hatırlamazlar sonradan O hepsine şehirde tek tek farklı şekillerle görünür. Kimi için bir palyaço, kimi için bir kurt adam, kimi içinse kendi bababasıdır. Ona bir tanımlama getirilemediği için adı "O" koyulmuştur. Kaybedenler Kulübü tekrar O'nun inine girer, Bill chüd ayiniyle O'yu yaralar ve sonra bütün grup O'yu öldürür.
kitapta anlatılan "it" henüz insanlar var olmadan çok önce dünyaya uzaydan gelmiş bir yaratık olup istediği şekle dönüşebilme yeteneğine sahiptir. insan aklının algılayabildiği şekliyle dış görünüşü dişi bir örümcek şeklindedir. ancak insan algısının ötesinde turuncu ışıklardan oluşan "ölüışıklar" denilen bir görünüşü vardır. bu şekline direk olarak bakan bir insan ya delirir ya da ölür. bu canavar avlamak istediği insanların aklını okuyarak en çok korktuğu şeyin şekline girer. ama daha çok pennywise the dancing clown (bob gray) isimli balon taşıyan palyaçonun kılığına girerek çocukları kandırır. genelde çocuklarla beslenmesine rağmen arada yetişkin insanları da avlar. bu yaratık derry kentinin altındaki kanalizyonda yaşamını sürdürür. bu yaratığın kaplumbağa olarak anılan doğal bir düşmanı vardır ama kaplumbağa yıllardan beri kabuğunun içinde uyumaktadır. "it" 1700'lü yıllardan beri insanları kaçırmakta ve öldürmekte olup, yıllarca bu olayların ulusal basında bir şekilde duyulmamasını sağlar. ayrıca yaratık derry şehri var olduğundan beri orada bulunduğundan aynı zamanda şehrin de ta kendisidir. bu sebeple "it" nihai olarak yok edildikten sonra kasaba da onunla birlikte korkunç bir fırtınayla yok olur
IT, çocukların kabusu olan bir palyaçoyla hesaplaşmasını anlatıyor. Kitabı okuyanların bildiği gibi bu ilk kısım sadece çocukların palyaço pennywise ile olan karşılaşma, hesaplaşma sürecini anlatıyor. İkinci kısımda ise yine aynı kabusla karşı karşıya kalan çocukların yetişkin halini izleyeceğiz.
Film korku filmi elbette, ama klasik korku filminin özelliklerini çok kullanmaya çalışmıyor gibi. daha çok bize büyümeye çalışan çocukların kabuslarıyla yüzleşmesi ve hesaplaşma sürecini bir korku hikayesi üzerinden anlatıyor. Burada çocukların kabuslarına giren, korkularından beslenen ve onları yok edip öldüren bir palyaçonun bir türlü yok olmadığını görüyoruz. Hikaye sırasında çocukların hayatlarına daha çok girdikçe hayatlarındaki anne babaların ya da yetişkinlerin aslında pennywise'ın katil olmayan versiyonu olduğunu görüyoruz: bu anne babalar ve yetişkinler istismar ediyor, sömürüyor, ihmal ediyor, görmezden geliyor ya da gerçekçi olmayan ilgileriyle onları boğuyorlar, gerçek anlamda nefes almalarına engel oluyorlar. Pennywise'ın farklı olarak yaptığı tek şey ise onları öldürmek. Alttan alta aslında kendilerine düşmanlık besleyen, görünüşte sevimli olması gereken, ama görüntüsü ile hakikati birbirine uymayan bir palyaço aracılığıyla filmde çocukların korku ve yalnızlık duygularının, kabuslarının yansımasından başka bir şey olmadığını görüyoruz pennywise'ın. Belki filmin çok korkutucu olmamasının sebebi yönetmenin bu bağın daha net görülmesini istemesindendir. Klasik korku filmi sahneleri ve bol kan ve ceset yerine bol ima ve bol karanlık atmosferle yönetmen bizi istediği daireye yönlendiriyor, belki de doğa üstü görünen ve doğa üstü hikayesine rağmen bizde ilgi çekici bir gerçeklik hissi yaratmayı başarıyor yönetmen. Böylece bir korku hikayesi içerisinde çocuklarını yiyen, ezen, istismar eden anne babalara yönelik eleştiriler ve ifşalarla dolu bir hikayesi izlemiş oluyoruz.
Filmin ikinci kısmının daha kanlı olacağına dair haberler okudum. Bu sefer de geçmişi tetiklenen, ortak geçmiş ve kabuslarıyla yeniden yüzleşmek zorunda kalan yetişkinlerin hikayesini izlemiş olacağız. Ve bu sefer daha sert hatıralarla, daha sert ve daha karmaşık şekiller almış korkularla ya da hatırlama biçimleriyle karşılaşacağız muhtemelen.
Herkese iyi seyirler.
Film korku filmi elbette, ama klasik korku filminin özelliklerini çok kullanmaya çalışmıyor gibi. daha çok bize büyümeye çalışan çocukların kabuslarıyla yüzleşmesi ve hesaplaşma sürecini bir korku hikayesi üzerinden anlatıyor. Burada çocukların kabuslarına giren, korkularından beslenen ve onları yok edip öldüren bir palyaçonun bir türlü yok olmadığını görüyoruz. Hikaye sırasında çocukların hayatlarına daha çok girdikçe hayatlarındaki anne babaların ya da yetişkinlerin aslında pennywise'ın katil olmayan versiyonu olduğunu görüyoruz: bu anne babalar ve yetişkinler istismar ediyor, sömürüyor, ihmal ediyor, görmezden geliyor ya da gerçekçi olmayan ilgileriyle onları boğuyorlar, gerçek anlamda nefes almalarına engel oluyorlar. Pennywise'ın farklı olarak yaptığı tek şey ise onları öldürmek. Alttan alta aslında kendilerine düşmanlık besleyen, görünüşte sevimli olması gereken, ama görüntüsü ile hakikati birbirine uymayan bir palyaço aracılığıyla filmde çocukların korku ve yalnızlık duygularının, kabuslarının yansımasından başka bir şey olmadığını görüyoruz pennywise'ın. Belki filmin çok korkutucu olmamasının sebebi yönetmenin bu bağın daha net görülmesini istemesindendir. Klasik korku filmi sahneleri ve bol kan ve ceset yerine bol ima ve bol karanlık atmosferle yönetmen bizi istediği daireye yönlendiriyor, belki de doğa üstü görünen ve doğa üstü hikayesine rağmen bizde ilgi çekici bir gerçeklik hissi yaratmayı başarıyor yönetmen. Böylece bir korku hikayesi içerisinde çocuklarını yiyen, ezen, istismar eden anne babalara yönelik eleştiriler ve ifşalarla dolu bir hikayesi izlemiş oluyoruz.
Filmin ikinci kısmının daha kanlı olacağına dair haberler okudum. Bu sefer de geçmişi tetiklenen, ortak geçmiş ve kabuslarıyla yeniden yüzleşmek zorunda kalan yetişkinlerin hikayesini izlemiş olacağız. Ve bu sefer daha sert hatıralarla, daha sert ve daha karmaşık şekiller almış korkularla ya da hatırlama biçimleriyle karşılaşacağız muhtemelen.
Herkese iyi seyirler.
1990 yapımı filmden sonra yine güzel ve çıtayı bir tık yukarıya taşıyan bu yapım ile harika bir Stephen King romanı uyarlaması görmüş olduk böylece. Her saniyesinde baş rol oyuncusu Bill Skarsgård'ın oyunculuğu, görsel efektleri ve atmosferi ile sizi alıp götüren son dönemde izlediğim en güzel gerilim, korku ve gizem temalı film olmuş diyebilirim. Genellikle son dönemlerde çokca rastlanılan kitap ve oyun uyarlamalarının başarısız ve seyircinin aklında yer etmeyen durumunu göz önüne aldığımızda bu gayet güzel bir başlangıç olmuş oldu. Filmde basit ve jumpscare tarzı korkutma olayına girilmemiş genellikle gerilimin arttığı sahnelerde insanları meraklandıran bölümlerle izleyiciyi kendine bağlayan bir yapıya sahip film. Çocuk oyuncular ve atmosferi sayesinde izlerken bir Stranger Things dizisi tadı veren yapımın farkını ise ortaya çıkaran asıl etken klasik korku yöntemlerine başvurmaması ve baş rol oyuncusunun performansı diyebilirim. Akılda kalan senaryosu ile kendini izlettiren ve bir sonraki film için açık kapı bırakan yapımı izlemenizi mutlaka öneririm. En azından son dönemdeki dandik ve saçma filmler arasında iyi şeylerinde çıkabildiğinin bir kanıtı olarak zamanınızı boşa harcamamış olursunuz.. Benim puanım 5/3.5
"1988 yılında Derry'de bir çocuk kaybolur. Ve kısa bir süre içerisinde bu kayıp vakaları giderek büyür. Kasabada bu olaylar arasında bağlantı kuran bir grup arkadaş, bu şeyleri yapan şeyin ne olduğunu ve onu nasıl durdurabileceklerini öğrenmeye çalışırlar."
IT, rahatça kötü olabilecek bir korku filmi. Çünkü her ne kadar bu filmin arkasında büyük bir beklenti olsa da Stephen King'in özellikle son 10-15 yıl içerisindeki film uyarlamalarının hepsi berbattı. Üstelik korku filmlerini pek sevmediğimden dolayı IT filminden pek bir beklentim yoktu. Bu yüzden ortaya çıkan sonuca gerçekten şaşırdım. Çünkü her ne kadar herkesin dediği kadar olmasa da, bu film çok başarılıydı.
Öncelikle benim için filmin en iyi yanı, başroldeki çocukların oluşturduğu Ezikler Kulübü'ydü. Çünkü her ne kadar IT görünüşte bir korku filmi olsa da, filmin sürenin büyük bir kısmı bu çocukların arkadaşlıklarına ve kendi hayatlarında yaşadıkları sıkıntılara, korkularına adanmış. Üstelik bu sahnelerin çoğunda Pennywise olmamasına rağmen filmi izlerken hiç sıkılmadım. Çocukların karakterlerini olabilecek en samimi ve gerçekçi şekilde kurmayı başarmışlar.
Çocuk oyunculuklardan Finn Wolfhard'ın komedi zamanlaması kusursuzdu, Jaeden Lieberher ve Jack Dylan Grazer da harikaydı. Benim için filmdeki en ilgi çekici karakter ise Beverly'di ve Sophia Hills de onu harika bir şekilde canlandırmış. Beverly karakterinin Stephen King'in kitabında daha detaylı bir şekilde anlatıldığını biliyorum fakat yine de verilen kısıtlı süreye rağmen onun karakterine ve yaşadıklarına çok ilgi duydum.
Gelelim Pennywise'a. Her ne kadar orijinal TV dizisindeki Pennywise'ı canlandıran Tim Curry harika olsa da, Bill Skarsgård'ın bu karakter üzerindeki yorumu daha çok çarpıcıydı. Onun sesi hakkında pek bir şey diyemeyeceğim (çünkü filmi Türkçe dublajlı izledim, bu arada yapılan dublaj hiç de fena değildi) ama sırf onun görünüşünden bile Pennywise karakterini yaşadığını görebiliyorsunuz. Bill Skarsgård'ın hiç bu kadar iyi olmasını beklemiyordum.
Ayrıca önceden Mama adında başarılı bir korku filmini yönetmiş olan Andy Muschietti'nin yönetmenliği çok başarılıydı. Muschietti'nin bu filmde kurduğu ton, Goonies ve Elm Sokağı'nda Kabus filmlerinin birleşimi gibiydi. Ayrıca tünellerin içi, Derry'nin görünüşü ve 1980'lı yıllardaki atmosfere kadar filmin görünüşü bir harikaydı. Sırf görsel açıdan bile IT kesinlikle görülmeyi hak ediyor.
Sorunlarıma gelecek olursak, filmde başrolde olan çocukların yaptığı şakalardan birkaçı çok zayıftı (ama niyeyse filmin kendisi bunları aşırı komikmiş gibi göstermiş), Pennywise filmde azıcık daha fazla kullanılabilirdi ve bazı sahnelerde "jumpscare"in ne zaman olacağı çok rahatça fark edilebiliyordu. Üstelik filmin korku elementinin büyük bir kısmı "jumpscare"e dayandığından, bu da film için biraz kötü olmuş.
Ama bunun dışında IT'i izlerken çok iyi vakit geçirdim. Her ne kadar işlenişine dair ufak sıkıntılar olsa da Pennywise'ı izlemek çok keyifliydi, çocuk oyuncular başarılıydı, karakterler gerçekçi ve ilgi çekiciydi ve yönetmenin yarattığı atmosfer harikaydı. IT, bu yıl izlediğim en eğlenceli korku filmiydi. Korku filmlerini seviyorsanız veya sevmiyorsanız, sinemada eğlenceli vakit geçirmek isteyenler için tavsiye ediyorum. Bir başyapıt değil belki ama kesinlikle harika bir uyarlama olmuş. İyi seyirler.
FİLMİN İYİ YANLARI:
+ Andy Muschietti'nin harika yönetmenliği.
+ Başroldeki çocuk oyuncuların performansları.
+ Bill Skarsgård'ın Pennywise'ı.
+ Karakterlerin ilgi çekici olması ve aralarında gerçekçi bir bağın kurulması.
FİLMİN KÖTÜ YANLARI:
- Jumpscare sahneleri oldukça tahmin edilebilir ve bir süreden sonra biraz eskiyor.
- Pennywise biraz daha fazla filmin bir parçası olabilirdi.
- Bazı zayıf şakalar.
TOPLAM PUAN: 7.7/10
IT, rahatça kötü olabilecek bir korku filmi. Çünkü her ne kadar bu filmin arkasında büyük bir beklenti olsa da Stephen King'in özellikle son 10-15 yıl içerisindeki film uyarlamalarının hepsi berbattı. Üstelik korku filmlerini pek sevmediğimden dolayı IT filminden pek bir beklentim yoktu. Bu yüzden ortaya çıkan sonuca gerçekten şaşırdım. Çünkü her ne kadar herkesin dediği kadar olmasa da, bu film çok başarılıydı.
Öncelikle benim için filmin en iyi yanı, başroldeki çocukların oluşturduğu Ezikler Kulübü'ydü. Çünkü her ne kadar IT görünüşte bir korku filmi olsa da, filmin sürenin büyük bir kısmı bu çocukların arkadaşlıklarına ve kendi hayatlarında yaşadıkları sıkıntılara, korkularına adanmış. Üstelik bu sahnelerin çoğunda Pennywise olmamasına rağmen filmi izlerken hiç sıkılmadım. Çocukların karakterlerini olabilecek en samimi ve gerçekçi şekilde kurmayı başarmışlar.
Çocuk oyunculuklardan Finn Wolfhard'ın komedi zamanlaması kusursuzdu, Jaeden Lieberher ve Jack Dylan Grazer da harikaydı. Benim için filmdeki en ilgi çekici karakter ise Beverly'di ve Sophia Hills de onu harika bir şekilde canlandırmış. Beverly karakterinin Stephen King'in kitabında daha detaylı bir şekilde anlatıldığını biliyorum fakat yine de verilen kısıtlı süreye rağmen onun karakterine ve yaşadıklarına çok ilgi duydum.
Gelelim Pennywise'a. Her ne kadar orijinal TV dizisindeki Pennywise'ı canlandıran Tim Curry harika olsa da, Bill Skarsgård'ın bu karakter üzerindeki yorumu daha çok çarpıcıydı. Onun sesi hakkında pek bir şey diyemeyeceğim (çünkü filmi Türkçe dublajlı izledim, bu arada yapılan dublaj hiç de fena değildi) ama sırf onun görünüşünden bile Pennywise karakterini yaşadığını görebiliyorsunuz. Bill Skarsgård'ın hiç bu kadar iyi olmasını beklemiyordum.
Ayrıca önceden Mama adında başarılı bir korku filmini yönetmiş olan Andy Muschietti'nin yönetmenliği çok başarılıydı. Muschietti'nin bu filmde kurduğu ton, Goonies ve Elm Sokağı'nda Kabus filmlerinin birleşimi gibiydi. Ayrıca tünellerin içi, Derry'nin görünüşü ve 1980'lı yıllardaki atmosfere kadar filmin görünüşü bir harikaydı. Sırf görsel açıdan bile IT kesinlikle görülmeyi hak ediyor.
Sorunlarıma gelecek olursak, filmde başrolde olan çocukların yaptığı şakalardan birkaçı çok zayıftı (ama niyeyse filmin kendisi bunları aşırı komikmiş gibi göstermiş), Pennywise filmde azıcık daha fazla kullanılabilirdi ve bazı sahnelerde "jumpscare"in ne zaman olacağı çok rahatça fark edilebiliyordu. Üstelik filmin korku elementinin büyük bir kısmı "jumpscare"e dayandığından, bu da film için biraz kötü olmuş.
Ama bunun dışında IT'i izlerken çok iyi vakit geçirdim. Her ne kadar işlenişine dair ufak sıkıntılar olsa da Pennywise'ı izlemek çok keyifliydi, çocuk oyuncular başarılıydı, karakterler gerçekçi ve ilgi çekiciydi ve yönetmenin yarattığı atmosfer harikaydı. IT, bu yıl izlediğim en eğlenceli korku filmiydi. Korku filmlerini seviyorsanız veya sevmiyorsanız, sinemada eğlenceli vakit geçirmek isteyenler için tavsiye ediyorum. Bir başyapıt değil belki ama kesinlikle harika bir uyarlama olmuş. İyi seyirler.
FİLMİN İYİ YANLARI:
+ Andy Muschietti'nin harika yönetmenliği.
+ Başroldeki çocuk oyuncuların performansları.
+ Bill Skarsgård'ın Pennywise'ı.
+ Karakterlerin ilgi çekici olması ve aralarında gerçekçi bir bağın kurulması.
FİLMİN KÖTÜ YANLARI:
- Jumpscare sahneleri oldukça tahmin edilebilir ve bir süreden sonra biraz eskiyor.
- Pennywise biraz daha fazla filmin bir parçası olabilirdi.
- Bazı zayıf şakalar.
TOPLAM PUAN: 7.7/10
Filmin ilk 10 dakikası mükemmeldi.
Gerçekten güzel sahneyle başlıyor, harika sinematografi, harika atmosfer, harika ışıklandırma, kolaylıkla sizi kendisine bağlayacak küçük bir çocuk ve bu çocuk ile ürpertici bir palyaço arasında ilginç bir karşılaşma. Kısa bir an için palyaço ile çocuk karşılıklı gülerken, birden palyaço sessiz olup garip garip çocuğa bakmaya başlıyor, işte orası sizi başka yerlere götürüyor, derken, neredeyse gülünecek, zayıf bir CGI ile anı b*k ediyorlar.
Diyaloglar iyiydi, çocuklar iyi iş çıkarmış - ezik olmayı ve aralarındaki bağı yeterince iyi bir şekilde betimlemişler - karakterlerin altyapısı için zamanı iyi kullanmışlar, kaliteli espriler vardı, kitapta ki detayların filme aktarımı da gerçekten çok iyiydi, ama daha sonra filmin senaryosu tutarsız olmaya ve kopukluklar vermeye başladı. Kitaptan sapmaları çok saçmaydı, hatta neredeyse film orijinal mini serisinden bile kötüydü, bizi Hikayesi bunun için zayıf kalmıştı.
CGI'nIn gereksiz ve kötü kullanımı istenen gerilimi ve korkuyu verememiş, gerçekten çok kötüydü neredeyse güldürecek seviyedeydi, ki buda filmi mükemmel yapması için en önemli etkenlerinden biriydi. Ama makyaja zaman ayırmayıp, bizi biraz da olsa etkilemek için güzel efekte para basmıyorsan sizde suç. Ayrıca scare jumps sahneleri kendisini çok belli ediyordu, birde kötü CGI birden karşınıza çıkınca istediğiniz şeyi alamıyorsunuz.
Efekte önem vermeyenler - vermeseniz bile pişman olacaksınız - veya kitabı okumayanlar belki filmden zevk alabilirler ama gerçek dehşeti, umutsuzluğu, korkuyu kitabın verdiği kadar bu filmden alamayacaklar.
Gerçekten güzel sahneyle başlıyor, harika sinematografi, harika atmosfer, harika ışıklandırma, kolaylıkla sizi kendisine bağlayacak küçük bir çocuk ve bu çocuk ile ürpertici bir palyaço arasında ilginç bir karşılaşma. Kısa bir an için palyaço ile çocuk karşılıklı gülerken, birden palyaço sessiz olup garip garip çocuğa bakmaya başlıyor, işte orası sizi başka yerlere götürüyor, derken, neredeyse gülünecek, zayıf bir CGI ile anı b*k ediyorlar.
Diyaloglar iyiydi, çocuklar iyi iş çıkarmış - ezik olmayı ve aralarındaki bağı yeterince iyi bir şekilde betimlemişler - karakterlerin altyapısı için zamanı iyi kullanmışlar, kaliteli espriler vardı, kitapta ki detayların filme aktarımı da gerçekten çok iyiydi, ama daha sonra filmin senaryosu tutarsız olmaya ve kopukluklar vermeye başladı. Kitaptan sapmaları çok saçmaydı, hatta neredeyse film orijinal mini serisinden bile kötüydü, bizi Hikayesi bunun için zayıf kalmıştı.
CGI'nIn gereksiz ve kötü kullanımı istenen gerilimi ve korkuyu verememiş, gerçekten çok kötüydü neredeyse güldürecek seviyedeydi, ki buda filmi mükemmel yapması için en önemli etkenlerinden biriydi. Ama makyaja zaman ayırmayıp, bizi biraz da olsa etkilemek için güzel efekte para basmıyorsan sizde suç. Ayrıca scare jumps sahneleri kendisini çok belli ediyordu, birde kötü CGI birden karşınıza çıkınca istediğiniz şeyi alamıyorsunuz.
Efekte önem vermeyenler - vermeseniz bile pişman olacaksınız - veya kitabı okumayanlar belki filmden zevk alabilirler ama gerçek dehşeti, umutsuzluğu, korkuyu kitabın verdiği kadar bu filmden alamayacaklar.
saçma bir okul minnacık çocukla genç kız aynı sınıfta falan.. Bir sürü çocuk var.. Saçma şeyler oluyor.. Beni sarmadı. 2 kez denedim seyretmeyi olmadı
Filmi izlerken sonlarına doğru evet bu filmi tavsiye etmeliyim diye düşünüyordum çünkü filmi beğenmiştim ama sondaki henüz öpüşmeyi bile bilmeyen çocukları öpüştürmeleri gerçekten doğru değildi ve iğrençti. Film bile olsa o çocukların anne babası buna nasıl izin verir. Zaten filmde çocukların kullandığı cümleler hep müstehcenlik içeriyordu. Çocuğun masumiyeti denen bişey var. Yakıştıramadım :( Toplumu böyle böyle bozuyorlar bizde onlara 10 puan verip alkışlıyoruz. Sırf bu yüzden puanım 1/10 !!!
bu filmi conjuring gibi pşişik korku filmleriyle karşılaştırmamalıyız. filmin tarzı elm sokağı kabusu tarzında olup gayet başarılı buldum. tek sıkıntısı ikinci bölümünde koşuşturmaca ve sonunu fazla uzatmış olmaları.
Hayatınızda izleyebiliceginiz en sacma sapan filimdir.
Ara girmeden salonu terketme garantisi var 🤣🤣
Ara girmeden salonu terketme garantisi var 🤣🤣
İzlenebilecek güzel korku filmlerinden birisi , çocuklar için izlenmesi çok uygun olmayabilir. Devam filmini merakla bekliyorum .
Şimdiden söyleyeyim: “Bu tam bir korku filmi klasiği”. Sinemaya uyarlamanın bir çok açıdan son derece riskli olduğunu düşündüğüm herhangi bir King romanını yönetmen Muschietti; Belki de en riskli ve zor olanını büyük bir ustalıkla peliküle aktarmış.
Filmi beğenin ya da beğenmeyin... Ya da korku türüne benim gibi biraz mesafeli olun... Sinema sanatı adına bakıldığında... “Çok iyi bir iş”.
Şahsen eğer yönetmen olsaydım; Bir King romanı filmi çekmek benim hayalim olurdu. Çünkü, bu filmde de görüleceği üzere; Bir King romanındaki karakter derinlikleri, tekinsiz atmosfer, güçlü alt metinler, korkutmaktan ziyade; İnsan ruhunun en karanlık dehlizlerinde gezinirken, onları korkularıyla yüzleştirip var gücüyle sarsabilen hikayeleri sinema filmine dönüştürebilmek... Çok garanti ve karlı bir iş gibi görünse de; Sinemada çok örneklerini gördüğümüz gibi pek te öyle değil.
Son olarak; Bundan iyisi 2019 daki devam filmi olması dileğiyle.
Filmi beğenin ya da beğenmeyin... Ya da korku türüne benim gibi biraz mesafeli olun... Sinema sanatı adına bakıldığında... “Çok iyi bir iş”.
Şahsen eğer yönetmen olsaydım; Bir King romanı filmi çekmek benim hayalim olurdu. Çünkü, bu filmde de görüleceği üzere; Bir King romanındaki karakter derinlikleri, tekinsiz atmosfer, güçlü alt metinler, korkutmaktan ziyade; İnsan ruhunun en karanlık dehlizlerinde gezinirken, onları korkularıyla yüzleştirip var gücüyle sarsabilen hikayeleri sinema filmine dönüştürebilmek... Çok garanti ve karlı bir iş gibi görünse de; Sinemada çok örneklerini gördüğümüz gibi pek te öyle değil.
Son olarak; Bundan iyisi 2019 daki devam filmi olması dileğiyle.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler