Elly Hakkında - Beyazperde.com eleştirisi : Kaybolmanın derin yalnızlığı...

Asghar Farhadi'nin bizim topraklarda ünlü olmadan evvel çektiği 2009 yapımı Darbareye Elly / Elly Hakkında bu hafta vizyonda. Farhadi iyi bir yönetmen (Bu filmle Berlin Film Festivali'nden iyi yönetmen ödülü) olmanın yanı sıra iyi bir hikaye anlatıcı. Buna ilk filmlerinden itibaren tanıklık etmek, insan denen mekanizmayı deneysel bir argüman olarak kullandığını görmek gerçekten de mutluluk verici. Burada söylenmeyenin peşindeki 'yalan' olgusunun insan hayatınını ne kadar etkilediğiyle karşı karşıyayız.

Film deniz kenarındaki bir tatil evinde geçiyor, bol konuşmalı, bol gizemli filmden sonunda elimizde bir kayıp vakasının arka planı kalıyor. Filme belgesel bir tat da katan yönetmen filmin sonunda seyirciyi kendi yargısıyla başbaşa bırakıyor. Zaten Farhadi'nin en fazla kullandığı yöntemlerden biri bu. Olayları tarafsızlık süzgecinden süzüp seyircinin algı ve yargısına bırakmak... Ve bu olayların günlük hayat içinde basit, önemsiz gibi duran olaylardan seçilip son noktada her şeyiyle karmaşık bir hal alması da iyi bir altyapıya işaret ediyor.

İngilizce öğretmeni Elly ve Ahmad'ın arasını yapmak isteyen Sepideh, bu üç günlük tatili ayarlar. İlk gün kalacakları evi değiştirip başka, daha kötü bir eve geçmeleri bile yaşanacakların metaforu gibi. Zaten Farhadi için mekan olgusu fazlasıyla önemli, mekanın olayların içinde kendini fazlaca belli etmesini istiyor adeta bir karakter gibi...

Tabii bir yandan yönetmen birarada olmanın matematiğiyle yaklaşıyor olaylara. İlk gün gayet keyifli zaman geçiren grup ikinci gün dağılıyor. İlk gün yemek yiyip şarkı söyleyen, hatta sessiz sinema oynayan grup, ikinci gün farklı br sorumluluk duygusuna giriyor. Elly bu arada gitmek istediğini söylüyor ama arkadaşı Sepideh buna engel oluyor. O yüzden ikinci gün voleybol oynayan erkekler ve alışverişe giden kadınlar arasından çekiveriyor Elly'i yönetmen. Sahilde oynayan çocuklarla ilgilenmesi için onu bırakıyorlar. Elly'nin rahatlayıp, içindeki gizemi uçurtmayla yukarı saldığı anlar... Ki öyle düşünmemizi istiyor yönetmen. O rahatlıktan sonra adeta koca bir dalga geliyor ve tüm iyi izleri siliyor. Elly kayıp olduğu zannedilen çocuğun hengamesinde ortadan kayboluyor. Gitti mi, yoksa intihar mı etti orası muamma şeklinde kalıyor filmin cümleleri arasında. Asıl hesaplaşmanın başlayacağı anları telaşlı bir şekilde resmediyor Farhadi. Hareketli kameranın telaşı, yüzlerde aranan soru işaretleri, yalanın izleri... Karakterlerin psikolojisini da yabana atmıyor Farhadi, yalan olgusu üzerinden aynı zamanda empatiye dayalı bir sorgulama süreci yaşatıyor. Tabii kadının kapalı toplumlardaki konumlanışı ve yalanın çoğu zaman toplumsal olandan kaynaklandığı da altı çizilmesi gereken detaylar. Yine de buna rağmen İran yoplumunun daha modern yüzünü anlatan bir film Elly Hakkında.

Farhadi her ne kadar tekil olaylara ve mekanlara bağlı kalsa da asla didaktik bir anlatıma düşmüyor, aksine karakterlerini derin bir çatışma ve sorgulamanın içinde bırakıp olayların yönünü ve bakış açısını açımlıyor. Ve yaşanan her durumun kadın ve erkek tarafından nasıl algılandığı dipnotunu da düşüyor. Bu anlamda Elly Hakkında Farhadi'nin sinemasını anlamak ve diğer filmlerine yaptığı geçişi görmek açısından önemli bir noktada duruyor.