Osmanlı Cumhuriyeti - Beyazperde.com eleştirisi : Osmanlı Cumhuriyeti

Atatürk çocukken bir ağaçtan düşüp ölseydi ve dolayısıyla Kurtuluş Savaşı hiç yaşanmayıp Türkiye Cumhuriyeti hiç kurulmasaydi, bugün ne durumda olurduk? Şüphesiz ilgi çekici, merak uyandırıcı bir çıkış noktası. Anadolu toprakları parçalansaydı ve geriye kalan enkaz, Batı mandası altında bugüne kadar gelseydi.

Gani Müjde'nin Kahpe Bizans'tan bu yana ilk filmi olan Osmanlı Cumhuriyeti, Avrupa Birliği'ne kabul edilmeye çalışan ülkedeki mandacılarla direnişçiler çatışmasını ve aynı esnada mutsuz padişah 7. Osman'ın genç bir kıza gönlünü kaptırması sonucunda cereyan eden olayları anlatıyor. Ve tabii Osmanlı yıkılmasaydı 2008 yılında nasıl bir ülkede yaşıyor olurduk sorusuna esprili yanıtlar arıyor.

Fakat ne yazık ki bir türlü güldürmeyi başaramıyor. Gani Müjde'nin son derece demode bir mizah anlayışıyla yazdığı senaryo, sanki üzerine hiç kafa yorulmamış ve hep ilk akla gelen fikirlerden oluşturulmuş gibi. Gayet bayat ve her fırsatta belden aşağıya kayan espriler, olabilecek en klişe yolları izleyen ve bir kez olsun seyircisini ters köşeye yatırmayı beceremeyen, hatta bunu denemeyen bir öykü.

Ata Demirer gibi bir oyuncunun sağladığı komedi malzemesini değerlendirebilmenin de çok uzağında Gani Müjde. Oyuncusuna hiçbir malzeme sunmuyor. Daha çok dramatik bir aşk hikayesi ve padişahın yalnızlığına odaklanıyor. Ama yine aynı basmakalıp, ezbere bildiğimiz, en kolaycı klişeler üzerinden ilerliyor drama. Ata Demirer kendisinden bekleneni başarıyla yerine getiriyor ama mesela Vildan Atasever hiç inandıramıyor bizi karakterine.

Osmanlı Cumhuriyeti, ancak bir televizyon dizisine gösterilen düzeyde özenle gerçekleştirilmiş. Seyircinin milliyetçi/ulusalcı duygularını kaşıyarak prim yapmaya çalışılmış ama o noktada bile cesaretsiz bir film karşımızdaki. Yeni bir başkaldırı, bir kurtuluş mücadelesi kurgulamaya cüret edemiyor. Yeni bir Atatürk yaratıyormuş gibi algılanmayı, seyircinin tepkisi açısından riskli bulmuşlar belli ki. Bu yüzden de anlatılan öykü hiçbir yere varmıyor. Sonu olmayan, "Biz niye izledik ki bu filmi?" diye düşündürten bir yapım yani Osmanlı Cumhuriyeti.

İsimler belli bir miktar seyirciyi çekecektir. Bu rakam belki milyonu bile bulabilir. Ama daha fazlası için potansiyeli yok Osmanlı Cumhuriyeti'nin. Komik desen komik değil; duygusal desen o hiç değil; basbayağı aksak, tembel ve boş bir film karşımızdaki.