Kapımdaki Casus - Beyazperde.com eleştirisi : Kapımdaki Casus

Hong Kong’lu aksiyon yıldızı Jackie Chan’i Amerika’ya tanıtan film 1995 tarihli 'Rumble in the Bronx' olmuştu. Dövüş konusundaki yetenekleri, aksiyon ve mizahı yaratıcı bir şekilde buluşturan 'hafif' tarzı Amerika’da duyulmuştu duyulmasına, ama Amerika’da geçen 'Rumble in the Bronx' ile daha geniş bir kitle tarafından tanınmaya başladı.

Bu filmde Chan iyi bir dövüşçü olmasına rağmen iyi dövüşçülerde bulunması gereken soğuk ve ölümcül karizmaya sahip değildir. Filmin daha ilk sahnelerinde Amerika’ya yeni gelmiş bir uzakdoğulu olarak, arkasındaki toplantı odasından habersiz bir şekilde bir süpermarket aynasının önünde sivilcesini sıkar. Sıradışı kaslarına rağmen komik yüzünden de ilham alan bir sempatikliği vardır ve bunu sonuna kadar kullanmaktan çekinmemektedir.

'Rumble in the Bronx'un sonrası malum. Amerika, kolay kolay yerinde duramayan ama durduğu zaman da güldüren bu şaşkın halk kahramanını çok sevdi. Chan sinemalardaki 'Kapımdaki Casus' filminde de 'Rumble in the Bronx'taki şaşkın profesyoneli oynamaya devam ediyor. O günden bugüne çok fazla şey değişmedi aslında.

Kapımdaki Casus’da Jackie Chan gizli bir casus olarak karşımıza geliyor. Yan evdeki üç çocuklu kadınla olan ilişkisini ve mahallenin sevimli göçmeni rolünü sürdürebilmek için esas kimliğini gizlemektedir. Sevgilisi acil bir iş için ortadan kaybolunca, gizli ajanımız çocuklara bakmak zorunda kalır. Rus kökenli kötü adamların ortaya çıkmasıyla önce çocuklar sonra ise ortada olmayan anneleri bu sevimli komşunun sırrını öğrenir. Adamın tehlikeli mesleği çocukların yeni babaya daha çok bağlanmalarına neden olacak, anne adayı ise koruma içgüdüsüyle mesafeli duracaktır.

Chan’in 'The Karate Kid' filmine ısındığı Kapımdaki Casus, süper casusların çocuk filmleri için cazip olmaya devam ettiğinin bir kanıtı gibi. Öte yandan seksenlerin çocuk filmlerini de akla getiriyor. Bebek bakıcısının başını belaya sokarak bakmakta olduğu çocukların hayatını tehlikeye attığı pek çok film çekilmişti bu dönemde. Kapımdaki Casus, casus filmlerini ti’ye aldığı, saçmasapan casus eşyalarının ortaya çıktığı bölümlerde ilginçleşiyor sadece. Küçük bir izleyici, çocuk dizilerini hatırlatan kurgudan ve aksiyon sakarlıklarından keyif alabilir; ama bu gösterilerin yetişkin bir izleyiciyi memnun edeceğini sanmıyoruz.

Jackie Chan zıplıyor, sıçrıyor, bir şeyleri saklamaya çalışırken komik duruma da düşüyor ama role kendisi de inanmadığı için olsa gerek, filmi sürüklemeyi başaramıyor. Casusların tehlikeli ve gizemli hayatı ile çocukların naif dünyası arasındaki kontrastın iyi bir komedi aksiyon malzemesi olduğuna şüphe yok; ama bu konuda yeni filmler çekilmesine de gerek yok doğrusu.