Maskeli Beşler Kıbrıs - Beyazperde.com eleştirisi : Dikkat, Mizah Bozar...

Böyle bir film ne için seyredilir? Bana göre iş olsun diye seyredilir. Ben de öyle yaptım, Maskeli Beşler Kıbrıs filmine iş olsun diye gittim. İşim filmi izleyip Beyazperde'ye yazı yazmaktı tabii. Kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek derdinde değilim. Zira inanın kan içtim. Filme patlamamış mısırlar götürseydim, o mısırlar sıkıntıdan patlardı diyebilirim. Kötü bir espri mi? Siz de bu kötü espri ve mizah anlayışımı bu filmin bende yarattığı kötü etkiye yorun lütfen!

Şimdi naçizane bir görüş belirtip, tüm iyimserliğimle bu tür filmler için "İzleyicisi var abi, her telden film olmalı. Milletin keyfinin kahyası mıyız" diyebilirim her zaman. Arz talep meselesi en susturucu cevaptır bu tür konularda. Ama inanın bu film o düşük çıtaya sıçramaktan bile aciz.

Şöyle sorularla somutlanmış savunmalar da duyabiliriz: Beyefendi, siz filme kötü mü dediniz? Ama arkadaşım, ticari kaygı güdüyoruz biz bu çayırlarda, n'aber! Tamam da, ticari kaygının bile bir kalite hedefi vardır. O kaygı bile göz ardı edilerek bu kadar fütursuzluğa, bu kadar baştan savmalığa yol açmamalı. Bu, "ne yapsak artık yerler" rahatlığının yol açtığı işi sermecilikten başka bir şey değil.

Bahsedilecek bir şey yok filmde, içerikten bahsetmek o kadar nafile bir çaba ki! Sadece şunu söyleyeyim bir tek. Bu filmin adı "Maskeli Başler Kıbrıs" ya sevgili okuyucu. Maskelemişler resmen her şeyi. Komedyen figürler, seksi ablalar, ucuz esprilerle her şeyi maskelemeye çalışmışlar. Ama bu maske, tıpkı filmde soygun sırasında sevgili kahramanlarımızın düşen maskeleri gibi bir yerden sonra düşüyor.

Artık Seray Sever'in cömert havuz sahneleriyle mi idare edersiniz, Deniz Akkaya'nın endamlı yürüşleriyle mi bilemem.

Bir eksiğimiz vardı, o da Mehmet Ali Erbil'di. O da geldi, tam oldu. Bu filmler kendi çapında bir formül yarattı ki bu formülün önemli bir noktasını Mehmet Ali Erbil oluşturuyor. Artık kendisinin oynadığı filmler ve canlandırdığı karakterler klişe kavramının bile aşınmış bir hali gibi. Kendisi Türk sinemasında "Mehmet Ali Erbil filmleri" adıyla anılacak talihsiz bir döneme imza atmak üzere. Belki de attı bile.

Bu film tüm komşuları dolaşmaya başladı. Korkum o ki sınırlarını genişletmek için yeni hedefler çizecek. Patagonya'ya dek gitmesinden korkuyorum. Gerçekten güldürürken düşündüren bir film. Öyle ki kara kara düşündürüyor. Aslında güldürdüğü de yok pek ama sırf şekil olsun da "güldürürken düşündürüyor" esprisini yapayım diye kullandım. Zaten az buçuk bir mizah anlayışımız vardı, o da bu filmin etkisiyle yerle yeksan oldu.

Bazı komedi filmleri günümüzün çarpıklık ve aksaklıklarına ayna tutar derler ya. Siz günümüzü değil de gününüzü görmek istiyorsanız bu filme gidin!