Ölüm Zinciri - Beyazperde.com eleştirisi : Ölüm Zinciri

Bir grup Amerikalı öğrenci; eli yüzü düzgün kaslı erkekler ve seksi sarışın kızlar... Derslerden kalan boş zamanlarını, ’asılarak’ ve ’aşağılayarak’ geçiriyorlar. Öte yandan onlara internetin kötülüklerini anlatmaya çalışan, ultra popüler sosyal ağ sitelerinin adını yanlış bildiği için sokaklarda bağıra çağıra kıyamet konuşmaları yapan mezcuplara benzetilen bir hocaları var. Derken ortaya bir mail çıkıyor, alan kişilerin arkadaşlarına yollamadığı takdirde ölüme davetiye çıkardığı bir mail. Arkasında ise mektup zinciri oyununun kurallarına uymayanları zincirle fena halde öldüren kaslı bir adam var. Hikaye aşağı yukarı böyle.

Ölüm Zinciri tartışmasız kötü bir film. Üstelik elle tutulur bir yanı olmayan, taş taş üstüne koymayı beceremeyen, acınası bir film. Kötü filmlerden zevk almasını bilen, b-movie’lerin aslında değerli olduğunu düşünen izleyicilerin bile dayanamayacağı bir deneyim sunuyor. Uzakdoğu korku filmlerini akla getiren bir konsept, Testere serisinin izinden giden öldürme sekansları. Ki zincirle organları dilimleme gibi oldukça yaratıcı detaylar var...

Bütün bunları zaten az çok bekliyorduk, son yıllarda Amerika’dan gelen korku filmlerinden orijinal bir şeyler beklememeyi öğrendik. Fakat Ölüm Zinciri’nin zincirleme kazaları devam ediyor: oyunculuklar kötü, atmosfer yerlerde. Ve korku sahnelerinden klişeler adeta resmi geçit yapıyor. Katilin etrafta olduğu anlarda aniden sıçrarız ya ve aslında gelen bir dosttur. İşte birisi bu, gerisini siz düşünün.

Yılın en kötü korku filmlerinden biri olmaya aday olan Ölüm Zinciri’nin akılda kalıcı sadece bir yönünden bahsedebiliriz, sert müzikleri. O da tabii herkese göre değil. Endüstriyel sesler, ambient atmosfer denemeleri, en azından işin ses tarafında oyalayıcı oluyor. Müziklerin arkasında Vincent Gillioz diye bol ödüllü bir isim karşımıza çıkıyor. Yaptığı film müzikleriyle Ennio Morricone gibi isimlerle karşılaştırılmasını web sitesine yazan bu pek ’’mütevazi’’ adamın yeni çalışmaları merakla beklenebilir.

Öte yandan, Ölüm Zinciri’nin endüstriyel metal video kliplerini andıran, zincirli, leş ortamlı cinayet bölümleri korku sinemasında endüstriyel kültürün fetiş haline getirildiğini düşündürüyor. Einstürzende Neubauten, Throbbing Gristle ve popüler tarafta Nine Inch Nails ve Ministry gibi müzik gruplarının öncülüğünü yaptığı endüstriyel müzik kültüründe kullanılan bütün fetiş nesneleri, Testere sonrası korku filmlerinin gözdesi haline gelmiş durumda. Hal böyle olunca, müzikler de endüstriyel müzik meraklılarının dikkatini çekiyor. Ölüm Zinciri, işkence pornosu filmlerinin yaratıcılıktan uzaklaştıkça bir tür işkenceye dönüştüğünün en güçlü kanıtı. Uzak durun derim.