psikoloji dersim için okumam gereken onca kitaptan sıkılıp, sarıldığım filmdir.
ancak temel sıkıntısı ise repliklerin çok '' önemli '' olmasıdır. peki bu neden sıkıntıdır, şundandır : film yapılabilecek bir konu değildir ve filmin hızı meseleyi anlatmaya bence yetmiyor, yavaş olduğu için, film konuyu anlatmanın optimum süratini muazzam bir şekilde aşıyor. böyle olunca da , bir psikanaliz dersi kıvamına bürünüyor.
e haliyle, filmi yapılan meselenin de iyi seçilmesi gerekiyor: karakterlerin freud ve jung özelinde incelendiğinde '' iyi ve kötü '' biçiminde bir kıyasa dönüşmesi ise, psikanaliz sürecinin ve öğretisinin film haline getirilmesinin gerektirdiği taşşağın filmde ve yönetmen ve senaryoda olmamasıdr.
ne izledim ? diye soruyorum ve evet, jung götünü yırtarken, freud'un puro içmesinden başka bir cümle gelmiyor aklıma. final jeneriği ise, yanlı tutumun açık göstergesi. jung'ın huzur içinde ölmesi ile freud ile giriştiği fikir bazındaki çatışmanın, freud'un kanserden ölmesi gibi saçma sapan bir doneyle desteklenmesi oldukça komik.
kadın oyuncu ise, bence berbat. yapay,ne oynadığının farkında olmadan, karikatür bir tip çıkarmış. bu karikatürizasyonun sıkıntısı ise, nevrotik kişilikler olduğumuza inanmamızı gerektiren süreci alt üst ediyor ve yabancılaşma sağlıyor. freud'un ensest hakkındaki yayımladığı iki makale arasındaki zaman farkı ve nedenleri de bunu göstermeye yetmiyor.
daha iyi olabilir miydi bilmiyorum. ancak, görsel bir biçimde - film olarak - yansıtılmaya çalışılan çatışma geçmiyor. film olmasaydı, belgesel olsaydı daha iyi sezebilirdik her şeyi.
geçmiş olsun.
yönetmen Cronenberg değilde başka bir genç isim olsa yorumum ve puanlamam farklı olurdu..