Tehlikeli İlişki eleştirileri

Cronenberg kariyeri boyunca pek çok kalıcı film çekmiş olan ünlü bir yönetmen. Ben de kendi adıma izlemiş olduğum filmlerini beğenmişimdir. Son dönemde Viggo Mortensen ile bir işbirliği içine girdiler ve bu da başarılı sonuçlar doğurdu bana kalırsa. "A Dangerous Method"da "Eastern Promises"tan başka bir isim daha var; Vincent Cassel. Fakat bu iki isim de, Mortensen, Freud'a hayata vermesine rağmen, pek de göz önünde değiller film boyunca. Yer aldıkları sahnelerde ise kusursuzlar. Filmin asıl yükü Knightley ve Fassbender'in üzerinde. Knightley kimi zaman abartıya kaçan, ancak bu tarz bir performansı gerektiren rolüyle, Fassbender ise neden son dönemin yükselen aktörlerinden biri olduğunun cevabını verircesine boy gösteriyor filmde. İkisi de çok başarılı, özellikle Fassbender ayrı bir parantezi hak ediyor. Neden kadrodan başladım? Cronenberg, kendisi ile özdeşleşmiş "şiddet" kavramını bu sefer aksiyon olmadan, hareket olmadan, gayet duru bir Avrupa atmosferinde, ve tamamen oyuncuları ve senaryosuna sırtını dayayarak işliyor. Zaten buradaki "şiddet" de, önceden alışık olduğumuz anlamını taşımıyor. Fikirlerin ve durumların çatışması sonucu açığa çıkan bir şiddetten bahsedebiliriz anca. Başlangıçta ağır gibi dursa da süresi akıp giden, sağlam oyuncu kadrosu ile sizi sıkmayan bir film ile, tarih açısından çok önemli bazı karakterlerin yaşamlarından bir kesit sunuyor bizlere yönetmen. Tabii bazen kendi yorumunu da katarak. Uzun süreler hafızalarda kalacağını söylemek zor, ancak hem bu tarihi kişilikleri (Freud, Jung, Spielrein başta olmak üzere) hem de o dönemi merak edenler, izlediklerine pişman olmayacaktır. Bazı fikirlerin oluşumu daha oturaklı ve tatmin edici işlenebilirdi.

Başkalarının bakış açılarına nedenleriyle beraber sizi dinlemeye misafir eden ve doğruluğunu sizi düşünmeye iten yaratıcı bir psikolojik film. Keira Knightley süper bir oyunculuk sergilemiş. Sürekli aynı tarz aksiyon filmlerinden bıktıysanız neden sonuç ilişkileri ilginizi çekiyorsa kesinlikle gidin derim.

Felsefe ve psikanalizle ilgilenen yada merak duyan herkezin izlemesi gereken, büyük üstatların gerçek yaşam öykülerini, çalışmalarını izlediğimiz muhteşem replikleri, inanılmaz oyuncu performansları ve büyük usta Cronenbergin gerçekçi anlatımıyla çok kaliteli bir film.Genelde abartılı bulunan Keira Knightley performansına ben hasta kaldım özellikle Sabinanın değişimini perdeye çok iyi yansıtmış, Fassbender herzamanki gibi çok etkileyici zaten sıradan bir performansını daha görmedim. Viggo Mortensen ise kısa rolüne rağmen büyüleyiciydi öyleki Freud anca böyledir dedirtiyor insana, uzun zamandır hak ettiği Oscarı bu rolle almasını dilerdim, ama aday bile olmadı bildiğim kadarıyla.Kesinlikle yılın en değerli filmlerinden.
10/8

psikolojıyle ilgili olanlara cok faydası olabilecegı bır fılm oldugunu dusunuyorum.. psikoloji okudugum için pek fazla sıkıntı yasamadım ama ben fılmı ızlemeden once jung ve freud hakkında kucuk bır arastırma yapmak psıkolojı bılgısı zayıf olan izleyıcılere daha anlamlı gelecegını dusunuyorum .. kesınlıkle izleyın muthıs oyunculuk var .. k.knıght ye bır kez daha hayran kaldım... izleyın ama öncesınde kucuk bır arastırma yapın ... ii seyırler

psikoloji dersim için okumam gereken onca kitaptan sıkılıp, sarıldığım filmdir.

ancak temel sıkıntısı ise repliklerin çok '' önemli '' olmasıdır. peki bu neden sıkıntıdır, şundandır : film yapılabilecek bir konu değildir ve filmin hızı meseleyi anlatmaya bence yetmiyor, yavaş olduğu için, film konuyu anlatmanın optimum süratini muazzam bir şekilde aşıyor. böyle olunca da , bir psikanaliz dersi kıvamına bürünüyor.

e haliyle, filmi yapılan meselenin de iyi seçilmesi gerekiyor: karakterlerin freud ve jung özelinde incelendiğinde '' iyi ve kötü '' biçiminde bir kıyasa dönüşmesi ise, psikanaliz sürecinin ve öğretisinin film haline getirilmesinin gerektirdiği taşşağın filmde ve yönetmen ve senaryoda olmamasıdr.

ne izledim ? diye soruyorum ve evet, jung götünü yırtarken, freud'un puro içmesinden başka bir cümle gelmiyor aklıma. final jeneriği ise, yanlı tutumun açık göstergesi. jung'ın huzur içinde ölmesi ile freud ile giriştiği fikir bazındaki çatışmanın, freud'un kanserden ölmesi gibi saçma sapan bir doneyle desteklenmesi oldukça komik.

kadın oyuncu ise, bence berbat. yapay,ne oynadığının farkında olmadan, karikatür bir tip çıkarmış. bu karikatürizasyonun sıkıntısı ise, nevrotik kişilikler olduğumuza inanmamızı gerektiren süreci alt üst ediyor ve yabancılaşma sağlıyor. freud'un ensest hakkındaki yayımladığı iki makale arasındaki zaman farkı ve nedenleri de bunu göstermeye yetmiyor.

daha iyi olabilir miydi bilmiyorum. ancak, görsel bir biçimde - film olarak - yansıtılmaya çalışılan çatışma geçmiyor. film olmasaydı, belgesel olsaydı daha iyi sezebilirdik her şeyi.

geçmiş olsun.

yönetmen Cronenberg değilde başka bir genç isim olsa yorumum ve puanlamam farklı olurdu..

ilginç bir film , ama zaman zaman takip etmek zor , bilmedigim seyler ögrendim ama bir ruh eksikti .

daha da ilginç bilr film olabilirmis ama diyaloglar zaman zaman çok karmasik

birbiriyle çelisen iki büyük terapist ve iyi oyunculuklar ...

bana göre bu film sikici ve çok uzun , çünkü karakterin hikayesine bir türlü giremiyorsunuz.

Psikanalizle ilgilenenler mutlaka izlemeli, gerçi yaşı yetenler zaten izlemiştir. Jung ve Freud arasında ki saygı kıskançlık ilişkisi çok ilginç. Şiddetin psikolojide ki üstadı Freud ise Sinemada ki ustası da Cronenberg'dir.

tehlikeli iliskiler gerçekten güzel bir film , etkileyici ve mükemmel oyuncu kadrosu da filmi tamamlamis