Bay Hiçkimse eleştirileri

4 X 4 LÜK SİNEMA TARİHİNE GEÇMİŞ BİR BİLİMKURGU

Belgesel yönetmenliğinden gelen Jaco Van Dormael, Toto le héros (1991) ve Le huitième jour (1996) gibi iki uzun metrajlı filme imza atmıştı. 13 yıl aradan sonra çektiği Mr. Nobody, son dönem sinema tarihinin en iyi bilim-kurgu filmleri arasında yer almaktadır. Eğer son dönem bilim-kurgu filmlerinden bir başyapıt arıyorsanız doğru yerdesiniz demektir. Muhteşem bir kurgu ve 2092 yılında geçen rüya gibi bir film. Mr. Nobody, özenle yazılmış senaryosu ile olasılıkların gizemli dünyasında bizi düşündürücü bir yolculuğa çıkartıyor. Olasılık yasası, entropi, paralel evrenler ve kuantum fiziği gibi son dönemin popüler konularını bir araya getirerek olağanüstü bir film ortaya çıkartılmış. Kim demiş bilimin, aşk ile alakası yok diye! Bugüne kadar anlatılan aşk hikayelerine nispet edercesine, bilimden de yararlanılarak farklı bir olay örgüsü ve aşk hikayesi yaratılmış. Dönem filmlerindeki “Romeo ve Juliet” modeli çağ atlayarak ve zaman yolcuğu yaparak 2092 yılına taşınmış. Bir çok romantik-komedi filmlerinden izlediğimiz klasik aşk teması evrim geçirerek, adeta boyut değiştirmiş ve bilim ile olan dansı neticesinde ortaya muhteşem bir film çıkmış. Bugün “merhaba” diyeceğiniz bir kişi, ya hayatınızı değiştirecek kişiyse? Kiminle tanıştığına dikkat et, çünkü hayatını mahvedecek ya da bir rüyaya çevirebilecek kişi o olabilir. Kelebek etkisinin muhteşem dünyasına yavaş yavaş girerken, keyifli bir bulmaca gibi çözmeye çalıştığımız Mr. Nobody’in gizemli hayatına ortak oluyoruz. Düz bir çizgi üzerinde ilerlediğini sandığımız hayatımızın bir tek saniyesinde dahi aldığımız farklı bir kararın, bizi farklı dünyalara götürebileceğini kanıtlayan bu deneysel film 47 milyon dolarlık bütçesi ile de dikkat çekiyor. “Seçim yapmadığın sürece, kalan olasılıkların hepsi mümkündür” ve “Eğer patates püresi ile sosu karıştırırsan daha sonra ayıramazsın, sonsuza dek. Baba’nın sigarasından çıkan duman bir daha asla içine dönmez. Geri dönemeyiz. Seçmek, bu yüzden zordur” gibi düşündürücü replikleri ile dikkat çeken film, aşkın çeşitliliği, zaman kavramı ve yapılan tercihleri sorgulaması açısından oldukça önemli. Gerek sıcacık müzikleri (Pierre van Dormael) ile gerekse unutulmaz replikleri ile uzun süre etkisinde kalacağınız Mr. Nobody, bizlere hayatın düz bir çizgi olmadığını gösteriyor. Bazı sahnelerini seyrederken türlerimizin ürperdiği ve yüzümüzde hafif bir gülümseme bırakan filmler vardır. Her yağmurlu günde bıkmadan izleyebileceğimiz, müziklerini defalarca dinleyeceğimiz bu dünyaya ait olmayan filmler… İşte Mr. Nobody bu filmlerden bir tanesi. Jared Leto bu filmde ektiklerini Dallas Buyers Club filminde biçeceğinin haberini verir gibi oynamış. Kuantum teorisinin bir yağmur damlasına karıştığı, sıradışı seçimlerin kelebek etkisi ile yoğrulduğu ve akıl oyunlarının kusursuz kurgu ile birleştiği başyapıt. Filmin ilginç ayrıntılarına gelecek olursak; *Nemo, Latincede “Nobody - Hiç kimse” anlamına gelmektedir. *Elise karakterini canlandıran Sarah Polley, Away from Her (2006) ve Take This Waltz (2011) filmlerinin yönetmenidir. *Anna rolü Eva Green’e de teklif edildi.

oncelikle bir bilim kurgu hayrani olarak cok gec izledigim ve bugune kadar bunu izlemeden gecirdigim gunler icin uzuldugum bir film oldu kendileri... oncelikle suna bir aciklik getireyim, herkes film izliyebilir, ancak bazi filmleri ilgi alanin ve merak hissayatin ile izlersin. eger bilim kurgu film severim ama bu bilim kurguda ben mantik ararim neden sonuc kurmaya calisirim ana fikrin disinda filmdeki ufak ayrintilara takarim derseniz bu filmi izlemeyin sevmezsiniz 30. dk da kapatirsiniz bu ne lan dersiniz. ama eger bilim kurguda sicim teorisinde kuantim fizikde zaman kavraminda meraklariniz var ise bu filmi kacirmayin. gecen zamaniniza yazik. bu filme ya bayilacaksiniz yada erken kapatip bu ne lan diyeceksiniz....

herkes filmden farkli bir sonuc alabilir. adi ustunde zaten bilim kurgu . ben de nacizane gorusumu sunayim. herkesin bildigi bigbang teorisi ilebaglantili yuzeysel bir baglanti ile anladigimi aciklamaya caliscam. big bang ile genislemeye baslayan evren sicim teorisindeki 10 boyutun sadece 3 boyutu ile genislemeye baslamistir , ve evrende herseyin bir sonu olacagi gibi bu genislemeninde bir sonu olacaktir deniliyor ve genisleyen evren bir gun gelecek ve buyuk cokus adi ile tam tersi aktiviteler ilebing bangin ilk halindeki duruma geri gelecek. zaman kavramida zaten evrendeki bu boyutlar ile genisleme ile es deger. zamanin ileri sarmasindaki sebep evrenin zamani bize oyle sunmasindandir , genisleyen ilerleyen bir evren ve akabinde ilerleyen bir zaman. simdi bu genislemenin bitip tekrar ilk toz bulut haline geldigini dusunun. tanrinin yada ilahi bir gucun bu surkulasyonu her zaman yaptigini dusunun ? bizim ayni hayati milyar yillarca herseyi unutarak devamli ve tekrar yasadigimizi dusunun ? rakamlarin buyuklugunu kucultup acayim birazcik. bigbangin 1 de oldugunu dusunelim 4 de falan bizim galaksimizini 5de insanligingelistigini varsayalim 6 da ise sizin yasadiginiz an olsun. tam 6yi 7ye baglayan son ceyrekin son anlarinda bu hayatin sizde oldugunu dusunun ve 7 ye gelince evrenin genislemesini bitirip tekrar iceri donecegini dusunun. tipki 7 saniye de bir balonu sisirip yine 7 saniyede havasini geri ceker gibi... surkulasyon sonucu hayat ve zaman ters yonde akmaya baslayacaktir, big bang tekrar oldugunda ve siz tekrar dunyaya gelceginiz zaman ise ilahi gucun meleklerinin sizin hafizanizi resetledigini ve yasanan herseyi zamanin geri akisini hayattaki secimlerinizi verdiginiz kararlari da unuttugumuzu :) ama 1 kisi haric ? nemo ( bu arada isimlere de gelmisken deginmeden gecemiyecem nemo nun kayip balik nemo ile bir baglantisi var mi acaba ? melekler hafizzayi silerken kayip nemoyu unuttular mi ? sevdigi gercek askin anna olmasina karar vermesi ve anna nin tersten okunusu ile zamanin geri akisi da bir rastlantimiydi acaba ? neyse konuyu dagitmiyayim ) bu 1 kisi herseyi hatirliyor. evren surkulasyona girdikce tekrar size yasama sansi geldikce nemo her hayatinda farkli bir hayat yasamaya karar verip butun olasiliklari gorebiliyor. bunun icindir hayatinin karman corman olmasi ,hatirlarinin birbirine girmesi. aslinda bu hayatlarin hepsini yasamistir kahramanimiz. olacak herseyi biliyordur. ama hayatta okadar cok olasiliklar vardirki bu sonsuzlukta karakterimiz sadece ana secimlerini degistiriyor ve bunlari kesfedebiliyor, mesela aslinda 2 pastadan birini yememsi bile ona hayatinda farkli olasiliklar yasatcaktir. sirf yasadigi bir hayatta yaptigi herseyi yapip sadece 2 pastadan birini yemek yerine 3. bir secenek yaratip onu yememesi bile hayatinda farkli seyelere sebep verecektir. bir kot calisanini isinden cikartmasi ve bunun kendisine geri gelmeside bunun gibi birseydir. bu surkulasyonda sonu olmayan bir sonsuzlukla kararlarinin yarattigi bir surkulasyonada kendisi girecektir. :) nacizane filimden anladigim benim budur. tartismyai , yazilanlara ekleme yada cikarma elestiri herseye acigim. bu filmi daha 5-10 kere daha izleyip her noktasinda ayri seyler kesfedecegime inaniyorum ? annayi sahilde neden o yuvarlagin icine cizdigini, ( o anin olacagaini biliyorsa gordugunde neden heyecenalandigini ruyadan uyandiginda kendisinin ve uzerinin neden hep ayni suveterler oldugunu, annem diye sarildigi kisinin kim oldugu evdeki down sendromlu cocugun neden orda ortaya ciktigi, trafik sikistiginda kendisinin pesinden kosarken arkadaki simulasyonun ne analama geldiginin :) yani deli deli sorualar kafamda :) cok derin mesajlar gizli bu filmde

okuduysaniz tesekuur ederim cok uzun bir yazi oldu

Bahsettiği kuramlar ve teoriler doğrultusunda, gerçekliğini fazlasıyla hissettiğimiz olasılıkları göz önüne alan yaratıcı ve güzel vakit geçirten hatta biraz daha abartırsak kült statüsüne girebilecek nitelikte bir film.Müzik seçimler, dağınık gibi gözüken konunun aslında fazla düzenli oluşunun göze battıktan sonra hoş gelmesi ve birçok detayıyla zevkli bir seyirlik.8/10

"Sınırları zorlayan" senaryosunu da yazan Jaco Van Dormael'in yönetmen koltuğunda oturduğu “Mr. Nobody”, 47 milyon dolarlık bir bütçe ile bilim - kurgu tarzda kurgulanan bir "illüzyon gösterisi"...

Öyle ki, plastik makyajlardan görsel efektlere, sanat yönetiminden tehlikeli sahnelerdeki dublörlerin performanslarına kadar değeri yeterince anlaşılamamış bir drama olarak çıkıyor karşımıza...

Yalnız şu "illüzyon gösterisi" saptamamızı aklınızın bir köşesine not edin lütfen...

Eğer tamamsa, hadi başlayalım...

Tarih 9 Şubat 2092...

An itibarıyla 118 yaşına giren son ölümlü insan Nemo Nobody (Jared Leto), karşısında oturmakta olan Dr. Feldheim (Allan Corduner) ile haftalık olağan görüşmesini yapmaktadır...

Ancak bizim Nemo kendi kafasında, artık her nedense 34 yaşına (Jared Leto) sıkışıp kalmıştır...

Tabii hal böyle olunca da sabah, Stefano (Benjamin Mansfield) takıntılı karısı Elise'in (Sarah Polley) yanında uyanmış ve şimdi de çocukları Eve (Emily Tilson), Joyce (Roline Skehan) ve Noah'ı (Anders Morris) okullarına götürmek üzeredir...

Ama o da nesi, bir başka yerde Nemo gözlerini açtığında Elise ile kurduğu aile gitmiş yerine oğlu Paul (Nathan Boydell) ile beraber karısı Jean (Linh Dan Pham) gelmiştir...

Derken sırada kendisini ziyarete gelen işyerinden arkadaşları (Laurent Capelluto - Harry Cleven) ve üzerinde Nemo'nun aracının da bulunduğu bir esnada köprüde meydana gelen şiddetli bir patlama...

Yeniden, Nemo'nun geçmişine dair herhangi bir kayıtın bulunmadığı gibi aynı geçmişe ilişkin kendisinin de hiç bir şeyi anımsayamadığı 2092 yılındayız...

Kafasının tamamı dövmeli doktor, hipnoz yöntemine başvururken ilginç bir tesadüf sonucunda Nemo'nun ev hanımı annesi (Natasha Little) ile TV'de hava tahmini sunuculuğu yapan babası (Rhys Ifans), Kelebek Yolunda biraraya geliverirler ve böylelikle de Nemo doğar...

Genç bir muhabir (Daniel Mays), 118 yaşındaki Nemo'ya ölümlülerin yaşadığı dünyanın nasıl bir yer olduğunu sorduğunda alacağı yanıt, "Arabalarımız kirlenirdi, sigara içerdik, et yerdik, aşık olurduk ve her türlü cinselliği yaşardık" biçiminde olur...

Durun durun...

Nemo, Anna (Diane Kruger) ile de evlenmiştir...

İyi mi...

Kafanız iyice karıştı değil mi?

Gelin daha da karıştıralım...

Nasılsa ileride toparlarız...

Ne mi olur?

Şöyle ki, dokuz yaşındaki küçük Nemo (Thomas Byrne) annesini, sevgilisi Harry (Michael Riley) ile babasını aldatırken görür...

Bu durumda aile dağılırken Nemo'nun annesi ile babası arasında bir seçim yapması gerekecektir...

Ki, seçer de...

Bunlarda ilki kendisi (Toby Regbo) henüz on beş yaşındayken yıldırım aşkıyla çarpılacağı Harry'nin kızı Anna (Juno Temple) ile tanışacağı annesi ile beraberken olur...

Ya annesiyle gitmeyip de bir tekerlekli sandalyeye bağlanmış olan babası ile kalsaydı?

Elbette karşısına önce Elise (Clare Stone) ardından da Jean (Audrey Giacomini) çıkacaktı...

Dakika 60...

Geride 81 dakikalık, her şeyin finale doğru netleşeceği baş döndürücü bir bölüm daha sizleri bekliyor...

Bitirmeden yukarıda işaret ettiğimiz "illüzyon gösterisi" saptamamıza ilave edeceğimiz son husus, "Nobody" nin Türkçe karşılığının en basitinden "Hiç kimse" olduğunu belirtmek şeklinde olacak...

Keyifli seyirler,

Sinema ve genel anlamda sıkça ele alınan bir konudur paralel evrenler. "Mr. Nobody" baştan aşağıya paralel evrenler, insanın hayatı boyu yaptığı tercihler ve bunların sonuçları ile ilgili demiyorum. Film genel anlamda uzay-zaman, bilim-kurgu, kelebek etkisi vs. gibi popüler konulara, hatta aslında büyük ölçüde "romantizme" yaslanıyor. Bildiğiniz "aşk filmi" formatına büründüğü bölümleri mevcut. Belki süresinin bu denli uzun olmasının da başlıca nedeni işte bu sahneler. Ve çoğu kişinin gözünde farklı, dikkat çekici bir başlangıca sahip filmin temposunun düşmesine, romantizmin fazlaca detaylarına girmesi sonucu asıl konudan uzaklaşılmasına neden olan sahneler bunlar aynı zamanda. Kısmen benim de katıldığım bir fikir bu. Ama yine de filmin genel akışı içinde, belki genç oyuncuların uyumlu kimyası, belki de Jared Leto'nun göründüğü sahnelerde başarılı bir performans sergilemesinin de etkisiyle fazla göze batmıyor. Son yılların rahatlıkla tercih edilebilecek, yaratıcı tarzı, kurgusu, özellikle başlangıç dakikalarında beklentileri oldukça yükseltmesi sebeplerinden ötürü genellikle beğenilen bir film "Mr. Nobody". Bazı hamlelerinde, bahsettiğim romantik dokusunu biraz törpüleyip finale daha fazla özenilseymiş belki de modern klasikler arasına girebilirmiş gibi geliyor.

Gayet ilginç ve sıradışı bir yapım.Görsellik,kurgu çok iyi ve oyunculuklar olağanüstü.Kafa karıştırıcı ve izlenmesi ,takip edilmesi biraz güç olsa da sonunda nedeni ortaya çıkıyor.Deneysel,beyni çalıştıran yapımlardan hoşlananlara önerilir.8/10

tam bir beyin fırtınası olmuş.. senaryonun temelindeki mantık çok hoştu..

9 yaşındaki bir çocuk,işaret koymayı unutan bir melek.Ve bütün düzenin alt üst olması.2 sonunda kötü bittiği yollardan hangisini tercih edersiniz.Ve bu iki yoldan ayrılan yollar.Film bizi o kadar karmaşık bir yapıya çekiyor ki durdurup sahneleri geri alma ihtiyacı duyuyorsunuz.Hikaye 3 farklı sonla bitiyor gibi ama hiç yaşanmamış bir hikaye nasıl bitebilir.Bu filmi izlemeyi düşünenler ben yapmadım ama keşke yapsaydım sizlere tavsiyem yanınızda kalem kağıt bulundurun ve filmin sonunda bir olasılık diyagramı çizmeyi deneyin.Şimdi diyeceksiniz "O kadar beğendin de neden 4,5 verdin?"Bizler izleyiciz.Ortalama sürede elimizde bir hikaye olsun isteriz film teknik açıdan süre olarak ideal olsa da bir türlü hikaye oluşturmaya uygun ortam vermiyor.O yüzden- 0,5 .Dipnot:"Spoiler"filmde geçen anna(?) ve nemo nun aşk hikayesi bile başlı başına bir film olurmuş...

Yorumları okuyunca 'ne filmmiş be' gerçekte iki ay önce izlemiş olduğum bu filmden çok az şey hatırlıyorum. Bu yorumları okuyan ben filmi izlemiş olsaydı çok beğenirdi demek geçen gün toprak yolda yürürken elime aldığım yaprağı üfleyerek tren raylarına düşmesine neden oldum ve bu yüzden yoldan çıkan tren Anna'nın arka bahçesine girdi ve ekinleri zarar gören Anna'nın bedduası yüzünden gelecekteki benlerden biri diğer benle karşılaşınca...

Uzun zamandır bilgisayarımda duran bir filmdi ve bugün izledim.Filmi izlemeden önce beklentilerim vardı hem yorumlardan olsun hem izlediğim birkaç sahnenin yapmış olduğu referanslar olsun ama filmi izledikten sonra pek beklentilerimi karşılamadı,öncelikle filmin ilk 40-45 dakikası hariç film ağır tempoda geçiyor ve benim filmi izlerken zaman zaman sıkıldığım anlar oldu.Filmin konusu kısaca hayattaki seçimler,bu konunun bence en güzel işlendiği film Kelebek Etkisi ama her ne kadar aynı konuyu işleselerde olaylar,karakterler,anlatım tarzı,müzikler birbirinden çok ama çok farklı neyse filme dönelim film gerçekten karışık ve yorucu bir film ama genel olarak filmi dikkatli bir şekilde izlerseniz neler olduğunu az çok anlarsınız.Film garip ve farklı olmasına rağmen zaman zaman sıkan yeter artık dedirten bir film çünkü hem ağır temposu olsun hem de süresi olsun izleyeni sıkıyor ve film bence herkese hitap etmiyor.Film kesinlikle daha iyi olabilirmiş daha heyecanlı daha sürükleyici bir film olabilirmiş çünkü bu haliyle biraz sıkıcı.Çekimler ve filmin müzikleri gerçekten güzel.Garip çok garip bir film Mr.Nobody izleyin desem mi demesem mi diye kendimle çelişiyorum eğer uzun süreli filmlere tahammül edebiliyorsanız ve gerçekten farklı bir film izlemek istiyorsanız izleyin derim ama sakın çok heyecanlı sürükleyici bir film beklemeyin.Puanımı filmin sonu ve farklı bir film olduğu için biraz daha fazla veriyorum.

7/10

Gerçekten sıradışı bir film, insanı etkiliyor doğrusu...

Deneysel bir filmin bu kadar yüksek bütçeyle kotarılması gerçekten de Avrupa sineması için bir başarı. Ama burada yine işin kötü tarafı su yüzüne çıkıyor: filmin gişede batması. Film 47 milyon dolara mal olurken gişede sadece 2.3 milyon dolar hasılat elde edebilmiş. Bu yeniden ayağa kalkmaya çalışan Avrupa sineması için gerçekten çok umut kırıcı bir durum. Ayrıca ''Avrupa'nın bir parçasıyız'' deyip bu filme ülkemizde vizyon şansı bile sunmamak ise gerçekten anlamakta güçlük çektiğim bir durum.

Filmin dış etkilerinden bahsettikten sonra gelelim filmin içeriğine. Film fizik kurallarıyla oldukça haşır neşir. Sonsuz olasılıkları, kuantumu, paralel evrenleri içeriyor film. Bu tarz şeyleri sevmeyen birisi olarak benim bile oldukça hoşuma gitti filmin bunu anlaşılır ve keyifli bir dilde anlatması. Yalnız burda da şöyle bir sorun var. Bu ''keyif'' gereğinden biraz fazla öne çıkmış sanırım. Çünkü bir süre sonra filmde fizik kuralları yerini ''biyoloji kuralları''na fazlasıyla bırakmıştı :) Tabii ki bu da filmin anlatmak istediği şeyleri fazlasıyla zayıflatmış ve sulandırmış. ''Biyoloji Kuralları'' na fazla takılmazsanız film eli yüzü düzgün, farklı, önem verilmesi gereken filmlerden. Ama dediğim gibi birçok bölümünde seyirciye yakınlaşmak için işi iyice aşka devredip, ortaya yeni birşey sunamaması filmin önemli handikaplarından.

Sözün özü; Avrupa sinemasından çıkan deneysel ve farklı bu bilim-kurguyu izlemenizi öneririm, ortaya çıkan film belki mükemmel, başyapıt falan değil eksikleri de var ama günümüzdeki ''patlamış mısır'' sinemasına alternatif olan her filmi nitelikli izleyicilerin desteklemesi, bu gibi filmin sayılarının ve niteliğinin artmasına yardımcı olacaktır.

İyi seyirler...

09.09.2011

Bu gerçeklikte bildiğimiz üç boyutta yaşıyoruz ve bu boyutta zaman için de yolculuk ediyoruz. Çoğu zaman bir seçim yaptığımızda geri dönüş olmuyor. Bu sebeple de seçim yapmak bizim zihnimiz için oldukça çelişkili ve zor bir durum haline gelebiliyor. Hayatımıza baktığımızda ise ya onu yapsaydım, ya bunu seçseydik deyip hayaller kuruyoruz. Geçmiş deneyimlerimizle gelecek hakkında tahminlerde bulunmaya ve daha iyi seçimler yapmaya çalışıyoruz.

Ancak geçmişe baktığımızda hayatımızla ilgili o kadar az şey tahmin edebildiğimizi görürüz. Çok ilginç ayrıntılar bizi hayatımızın rotasını belirlemiştir. Sanki dalgaların üzerinde hareket eder gibiyizdir. Kimisi dalgaların etkisi ile savrulur, kimisi sörf tahtasında keyfini sürer dalgaların... Direnmek kontrol etmek mümkün değildir.

Ya peki kuantum fizikçilerinin teorilerindeki gibi paralel evrenler varsa, her seçimde başka muhtemel yaşamlar yaşanıyorsa... Hem evlendiysek, hem de bekar kalmışsak, hem memleketinde kalıp hem de yurt dışında çalışsaydık... En ilginç olabilecek durum ise geleceği gerçekten görebilmek olurdu. O zaman doğru seçimleri yapabilir miydik?

Mr. Nobody filminin kahramanı Nemo, gelecekten bazı olayları görebilen ilginç bir çocuktur. İlk ciddi seçimini annesi evi terk edip yurt dışına giderken yaşar... Artık 117 yaşına geçmiş Nemo dünyada kalan son ölümlüdür. Onunla röportaj yapmaya gelen gazeteciye geçmişte yaptığı çok boyutlu seçimleri ve muhtemel hayat versiyonlarını anlatır.

“Ölmekten korkmuyorum. Korkarım, yeteri kadar yaşamadım. Her okulum kara tahtasına yazılmalı: Hayat bir oyun alanıdır – başka bir şey değil”

Seçimler
Filmin genel teması seçimlerin hepsinin doğru olacağı, her şey kötü gibi gözükse de, her şey sonunda olacağına varması... Hayat bir oyun, bir hedefi olmayan bir oyun. Sonsuz seçimlerin mümkün oluğu, ebedi güçler tarafından yönlendirilen bir oyun... Seçim endişesi yaşamadan oynanırsa keyif alınacak bir oyun...

Devamı blogta...

tercihlerimizden doğan yaşamımızı, ve ortaya çıkabilecek olasılıkları sorgulayan harika bir film. bence kült seviyesine çok yaklaşmış birkaç absürt sahne olsaydı tam kült film olmuş diyecektim. mutlaka izleyin derim. ama filmin süresi konuya göre biraz uzun olmuş.

Merakla bekliyorum