Lorna’nın Sessizliği - Beyazperde.com eleştirisi : Lorna?nın Sessizliği

Lorna, Arnavutluk'tan Belçika'ya gelmiş bir genç kadın. Bir uyuşturucu bağımlısıyla yaptığı formalite evliliği sayesinde vatandaşlık hakkı kazanmaya çalışıyor. Ona bu evliliği ayarlayan Fabio ile birlikte, Claudy'nin nasılsa yakın gelecekte aşırı dozdan öleceğine güveniyorlar. Lorna vatandaşlık hakkını aldıktan sonra bir Rus ile evlenip, onun da aynı hakkı elde etmesine yardımcı olacak. Ancak Claudy uyuşturucuyu bırakmaya karar verip Lorna da ona duygusal olarak bağlanınca işler çetrefilleşiyor.

Çift Altın Palmiye'li Dardenne Kardeşler'e Cannes Film Festivali'nde bu kez senaryo ödülü getiren Lorna'nın Sessizliği, yine Belçika'daki göçmen gerçekliğinin, perdede öykülerini pek sık izleyemediğimiz insanların hayatlarına sokuyor bizi. Biçimsel oyunlara pek yer vermeyip, metni ön plana alıyor bu kez yönetmen kardeşler.

Filmin ismine rağmen, Lorna'nın pek sessiz kalan, pasif bir kadın olduğunu söylemek zor. Fabio'nun ve erkek arkadaşının uyarılarına rağmen hep kendi bildiğini yapmaya çalışması, Claudy'yi kurtarmak ve vatandaşlık hakkını onun ölmesine gerek kalmadan elde etmek için yollar araması, ondan susması beklenen zamanlarda hep inatla konuşması başına iş açıyor aslında. Sadece sistem değil, o sistemin yürütücüleri olan erkekler kapana kıstırıyor Lorna'yı. Hayatındaki erkeklerin hangi milletten olduğu veya yasadışı faaliyetleri önemli değil. Hepsi yine de aynı sistemin parçası. Ve Lorna'ya birey olarak değer vermiyorlar.

Arta Dobroshi ve Dardenne Kardeşler'in sürekli oyuncusu Jérémie Rénier'in çok iyi performanslar verdiği filmde, yeni bir yaşam kurabilmek için soğukkanlılıkla hareket eden ve her şeyi göze almış Lorna'nın giderek nasıl duygusal bir çöküntü içine girdiğini de izliyoruz. Ancak Lorna'nın savunma mekanizmasına, psikolojik rahatsızlığına bizi pek hazırlayamıyor film önceden. Claudy'ye böylesine bağlanmasına da hazırlamadığı gibi. Özellikle bu gibi bazı duygusal süreçlerin ikna edici olmaması, Lorna'nın Sessizliği'ni Dardenne'lerin önceki işlerinin gerisinde bırakıyor.

Toplumsal gerçekçi bir tavırla başlayıp, daha sonra Lorna'nın duygusal ve fiziksel kaçışına odaklanan film, gerçekçiliğiyle insanın canını acıtıyor. Beklediğimiz kadar güçlü bir film değil belki ama vizyonda her zaman karşımıza çıkmayan türde, sahici insanlar hakkında sahici bir yapım.