Fame - Beyazperde.com eleştirisi : Fame

REMEMBER! REMEMBER! REMEMBER!

(Hatırla! Hatırla! Hatırla!)

Hatırla diyor bize filmin soundtrack'i! 1980 yılında çekilmiş kült film Fame'in 2009 yılı versiyonu tekrar vizyonda. Fakat baştan belirtmeliyim ki, günümüzün teknik olanaklarından faydalanmış bir yapım olarak Fame'in remake'i, orijinalinin ikonik yapısını sürdürecek özelliklerde değil.

Daha çok gençlerin keyifli zaman geçirmesi için, görsel kültürünü MTV'den şekillendirmiş uzun bir klip gibi. Zaten yönetmen koltuğunda klip yönetmeni Kevin Tancharoen var. Ki bu anlayış eğlenceli de, ama fast-food. Evet izlerken, kendimi bildim bileli dans ve müzikle iç içe bir insan olarak ilgi alanımla da birebir örtüştüğü için, özellikle görkemli kareografisinden çılgın derecede keyif aldım. Ama High School Musical'da da 'bunu' seyretmiştim. Fakat şu an o filmle ilgili aklımda kalan, sadece 'keyif aldım işte'.

Aslında filmin özünde verdiği evrensel mesaj için bile -çok daha iyi örnekleri olsa da- bu film izlenebilir; film 'umut'u yüceltiyor. New York'ta bir Güzel Sanatlar Lisesi, öğrencilerine hayallerini gerçekleştirme olasılığını sunuyordur. Ama 'Düşleyeceksin, hakedeceksin ve yaşayacaksın'. İstediklerini başarmak terden ve kandan geçer. Hiç bir balerinin 6 kat soyulmuş derisinden kan akarken gördünüz mü bilmiyorum, ya da enstrumanının tellerinde dolaşan parmakların nasır bağladığını. Film tabi ki tüm estetik anlayışıyla bize bunlar dışında kalan zorlukları gösteriyor, hem başarmak için yürüdükleri yoldaki zorlukları hem kendi içlerindeki. Ve yaşanan tüm çatışmalarla birlikte bir umut hikayesine dönüyor.

Ama filmin içinde barındırdığı tüm çatışmalar klişe. Orjinalinde de yan öykülerinin gelişiminin çok büyük orjinallikleri olmasa da yine de bir duruşu vardı. 1980 Fame'i homoseksüellik, ırkçılık gibi kavramları 'elle tutulur biçimde' ele almış ve güçlü karakterler yaratmıştı. Onların itiraflarını da paylaştık, sokağa dökülüp çılgınca dans etmelerini de. Bu anarşist ve birşeyleri değiştirme meraklısı gençlerin duruşuydu.

Fame 2009'sa çekingen, görseli dolu, derdi yok gibi. Oyuncuların performanslarından etkilensek de, filmin vaddeddiği ismi hatırlanacak (Remember my name!) 'kendi' yıldızını yarattığını göremedim. 1980 versiyonunda- tüm ana karakterler günümüze kadar gelen bir yıldıza dönüşmemiş olsa da- kendi içinde bunu yapmıştı. Okulda öğrencilerin 4 yıllık süreçte geçirdikleri değişimde yol gösteren öğretmenlerse pek güçlü bir karakter çizemedi. Orjinalinde öğretmenken bu versiyonda okul müdürü olan Debbie Allen okul müdürlüğüne terfi etmiş olsa da, o da etkili bir portre çizemeyen karakterler arasında.

100.000 başvuru arasından 2 ay süren elemeler sonunda belirlenen 30 dansçının rol aldığı 'Fame' muhtemelen en büyük hayal kırıklığını Academy Ödüllü soundtrack'ini sadece filmin sonunda duyurmuş olması. 1980'i bilmeyen bizler bu filmi, gençlerin 'Fame' şarkısıyla sokaklara dökülüp çılgınca dans ettiği sahnesiyle biliyoruz. Zaten 2009 versiyonunun sahip olduğu şaşalı sahneler bir MTV uzağımızda.

Sonuç olarak, bence keyifli bir iki saat için izlenilmeli, dans ve müzik tutkunları asla kaçırmamalı, bu türün kaç örneği var? Ama bu remake'i kısa bir süre sonra hatırlar mıyız?

HATIRLAMAM! HATIRLAMAM! HATIRLAMAM!