Hesabım
    Görüşme
    BEYAZPERDE ELEŞTİRİSİ
    3,5
    İyi
    Görüşme

    Bir Görüşme’nin Her Hali...

    Yazar: Bige Akdeniz

    Steve Buscemi'nin yönetmenlik macerasındaki yeni durağı Görüşme, eğlendiren, düşündüren, heyecanlandıran ve cezbeden bir yapım. 1408 ile aynı anda vizyona girmesi ilginç bir tesadüf. Her iki film de kapalı bir mekan içinde geçiyor. Farklı türlerin ve yönetmenlerin kapalı mekanları nasıl değerlendirdikleri açısından izlenebilir ve değerlendirilebilir.

    Amerikalıların "loft" olarak adlandırdıkları, geniş bir depo tarzındaki bir dairede geçen filmin klostrofobik hiçbir yönü yok. Tam tersine mekanı daha da büyüten, izleyeni daha da rahatlatan ve adeta o mekanın içinde yaşatan bir yönetmenlik ile göz dolduruyor. Açıkçası iyi yönetmenliğin ve ayrıca iyi oyunculuğun el kitabı bu filmde yazılı.

    Buscemi, bir tiyatro sahnesi gibi kullandığı apartman dairesinin tümünü filme açıyor. Film sonunda bilmediğimiz bir köşe görmediğimiz bir yer kalmıyor. Özellikle tüm film boyunca göreceğimiz ana kadın kahramana ait bir ev olmasından dolayı, bu film ile samimi bir ilişki kurmamızın gerekliliğini kavramış Buscemi. Sienna Miller'in canlandırdığı Katya'yı tüm film boyunca evin değişik objelerini kullanırken, koltuklara ve yataklara zıplarken ve de evine bir misafir olarak davet ettiği Pierre Peders'e (Steve Buscemi) ev sahipliği yaparken görüyoruz. Böylece eve gelen misafirin de dahil edilmesi ile kahramanlar ile mekan arasında interaktif bir ilişki sağlanıyor. Ve bu sayede söyleyebiliriz ki, bu filmin üçüncü kahramanı Katya'nın evi.

    Tiyatro sahnesi gibi mekanda, iki kişi arasında yaşanan hayattan kısa bir dilimi izliyoruz. Bu şekilde ağır bir teatral havalı film yerine, oldukça samimi, enfes bir film çıkmış ortaya. Her iki farklı sanat dalından faydalanmasındaki başarı, bu sonucu garantiliyor. Öncelikle, Buscemi, sinemanın çizgisel zaman yapısına bağlı kalmayarak, bir tiyatro oyunu izliyormuşuz illüzyonunu yaratıyor. Her an her şeyin olabileceği, filmin tonunun ani bir replik ya da hareket ile değişebileceği, her telefon çalışının filmin temposunu değiştireceği bir oyun bu. Ve bu hali ile ve Steve Buscemi ve Sienna Miller arasındaki müthiş kimya sayesinde çok keyifle izlenen, bitmese dedirten bir oyun.

    Teatral estetikten böylesine güzel bir şekilde faydalanan Buscemi, tabi ki sinemanın avantajlarından da faydalanıyor. Kamera kullanımı bir tiyatro oyununun görüş kısıtlılığını tamamen kırıyor. Karakterleri hem takip eden, hem de mekanın tümüne hakim hali ile müthiş etkili bir kamera kullanımı var bu filmde. Böylece oyunun heyecan seviyesi sürekli yüksek dozda kalabiliyor. Yani kısacası, tiyatro gibi bir zaman kullanımı, sinema gibi bir kamera/görüntü kullanımı var bu filmde. Her ikisinden de en maksimum ve etkili şekilde faydalanılıyor. Tıpkı Lars Von Trier'in Dogville'de yaptığı gibi.

    Ancak filme gerçekten damgasını vuran, bir ikili arasında oynanan bir oyuna şahit olmamız... Bu oyunda günümüz insanı üzerine, oyunculuk, gazetecilik, şöhret, güç, cinsiyet ve en önemlisi erkek-kadın ilişkileri üzerine söylenen çok şey var. Bu temaların hepsinin aynı güçte bir arada barınabiliyor olması da yönetmenin başarısı. İki oyuncudan oluşan ve çözümlenmesi gereken ufak bulmacaların gizli olduğu bir oyun izliyor gibisiniz. Ve bunları bu oyuncular ile beraber keşfetmek, sona ulaşmak çok zevkli. Ve işin ilginci her birimiz farklı sonuçlar çıkartabiliriz bu oyundan. Filmin sonunda, oyunculardan hangisinin galip çıktığına da siz karar vereceksiniz.

    Oyunculara gelince her iki oyuncu da inanılmaz iyi performans veriyorlar. Sienna Miller rolünü büyük bir gerçeklikle ve capcanlı sergiliyor. Oscar yolu açık bir yeteneği bu filmden sızıyor adeta. Üstelik güzelliği ile beyazperdeyi dolduran bir oyuncu. Ama en önemlisi Miller ile Buscemi'nin bir ikili olarak performansları... Aralarındaki çatışmadan cinsel çekime varan bir ilişkiyi bu derece iyi hissettiren bir kadın erkek ikilisine uzun zamandır ilk defa rastlıyorum. Hatta iddia ediyorum Mr. and Mrs.Smith'teki Brad Pitt-Angelina Jolie arasındaki kimya buradakinin yanında çok primitif kalıyor... Buscemi ve Miller, filmin temel aldığı kadın erkek arasındaki güce dayalı ilişkiyi filmin temposuna paralel giden performansları ile ustaca yansıtıyorlar.

    Karakteristiklerinin ayrı ayrı güzel olduğu ve bu ayrı dokuların bir araya gelmesi ile ortaya daha da iyi bir sonuç çıktığı samimi ve güçlü bir film izlemek istiyorsanız Görüşme'yi kaçırmayın.

    Daha Fazlasını Göster
    Back to Top