Kız Kardeşim Evleniyor - Beyazperde.com eleştirisi : Kız Kardeşim Evleniyor

Şunu en başından söylemek gerek; "Kız Kardeşim Evleniyor," ya çok seveceğiniz ya da nefret edeceğiniz bir film. Bu keskin ayrımın en belirgin sebebi de yönetmen Noah Baumbach'ın filmde yer alan karakterleri bütünüyle izleyicilerin aynası haline getirmesi. "Kız Kardeşim Evleniyor"da her izleyicinin kendisini özdeşleştirebileceği bir karakter mevcut. Ancak bu özdeşleşmenin bir taraf tutma veya karakterlerle tek yürek olma hali olacağını düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bu özdeşleşme sevmediğiniz yönlerinizle başka bir karakterin bedeninde yeniden karşılaşacağınız ya da çok sevdiğiniz taraflarınıza dışardan bakma imkanı bulup, kendinize yabancılaşacağınız bir yüzleşmenin habercisi.

Dolayısıyla "Kız Kardeşim Evleniyor"un anlattığı hikaye nerede biterse bitsin bu filmin esas sonlandığı nokta sizin kendi bedeniniz, kendi zihniniz. Anlayacağınız Noah Baumbach'ın ikinci uzun metraj filmini beğenip, beğenmemek kişisel zevklerden öte kendinizle yüzleşmeye ne kadar hazır olduğunuzla ya da sinema perdesine yansıyanların bilinçaltınızda ne gibi çalkantılar yaratacağıyla ilgili bir durum. "Kız Kardeşim Evleniyor"un başarısı da izleyiciler üzerindeki bu sarsıcı etkisinden kaynaklanıyor.

Filmde, kontrol tutkunu Margot'nun, evlenmek üzere olan kız kardeşi Pauline'in düğünü için çocukluğunun geçtiği eve geri dönmesiyle yaşanan olaylar dizisi anlatılıyor. Baumbach'ın ilk uzun metraj filmi "Mürekkep Balığı ve Balina"da olduğu gibi problemli bir aile ortamını gözler önüne serdiği "Kız Kardeşim Evleniyor," yönetmenin bir önceki filmine kıyasla daha az alaycı ve çok daha sert bir anlatıma sahip.

Wes Anderson'ın prodüktörlüğünü üstlendiği "Mürekkep Balığı ve Balina"nın insanın yüzünü gülümseten kof entelektüelleri Baumbach'ın yeni filminde üsluplarını ciddi anlamda keskinleştirmekteler. Kız kardeşlerin sonu gelmeyen karakter çatışmalarını, yetiştirildikleri hastalıklı rekabet ortamında geçen çocukluk yıllarını ve etraflarındaki diğer karakterlerle olan ilişkilerini psikolojik şiddete varan bir ortamda başarıyla irdeleyen Baumbach, oyuncu seçimiyle de takdir toplamakta.

"Kız Kardeşim Evleniyor"a yönelik eleştirilerin bir kısmında yetersiz bir performans sergilediği iddia edilen Nicole Kidman, bana kalırsa filmin yıldızı. "Stepford Kadınları" ve "To Die For" başta olmak üzere birçok filmde, soğuk, kontrol tutkunu ve antipatik karakterleri canlandıran Kidman, Margot rolü için geçmiş çalışmalarında edindiği tüm tecrübeyi ortaya koymakta sanki. Diğer yandan, "Saatler" filmiyle En İyi Kadın Oyuncu Oscar'ını aldığı an, coşkusunu kontrol etmeye çalışırken mutlulukla sinir krizi arası bir ruh haline büründüğü gözlenen yıldızın, özel hayatında da bu tür karakter tiplerine fazla yabancı olmadığı açık aslında.

Hem kişisel hem de profesyonel birikimleri sonucu Margot karakterinin, tüm iniş çıkışlarını, tüm tutukluğunu başarıyla yansıtan Kidman, bana kalırsa özellikle filmin son sahnesinde tüm izleyicilerin kalbini fetheden bir performansa imza atmakta. Bununla birlikte, öykü içerisinde Kidman'ın karşı köşesinde konumlanan Jennifer Jason Leigh'in de azımsanmayacak bir başarı elde ettiğini söylemekte fayda var. Jack Black'in kontrol altına almaya özen gösterdiği uçuk kaçık oyunculuğunu dengede tutmasına büyük yardımı dokunan Leigh'in Kidman'la olan uyumu/uyumsuzluğu da takdir edilecek düzeyde.

Öte yandan, ağırlıklı olarak diyaloglar üzerinden ilerleyen "Kız Kardeşim Evleniyor" gibi bir filmde yönetmenin performansı belki de oyuncularınkinden bile daha önemli.

Çünkü büyük oranda karakterlerin sözlü çatışmalarına odaklanan bu tarz bir filmi teatral bir anlatıma kurban etmeden görselleştirebilmek oldukça güç bir iş. "Kız Kardeşim Evleniyor"un geçtiği mekanı karakterlerin geçmişlerine, kökenlerine ve bugünkü ruh hallerine gönderme niteliği taşıyan nesnelerle dolduran Noah Baumbach, üzerine yüklenen sorumluluğun altından başarıyla kalkmakta. Kimi zaman Margot ve Pauline arasında yaşanan çekişmeleri, kimi zamansa Malcolm ve Pauline'in çalkantılı ilişkisini olayların geçtiği mekanı ustalıkla kullanıp, üstü kapalı anlamlarla besleyen yönetmenin, filmin genç karakterlerine olan yaklaşımı ise dikkat çekici.

Kendi babası da bir yazar olan Noah Baumbach'ın ilk filmi "Mürekkep Balığı ve Balina" nasıl otobiyografik öğelerle süslüyse "Kız Kardeşim Evleniyor"da yönetmen için bir o kadar kişisel bir film olsa gerek. Zira "Mürekkep Balığı ve Balina"nın edebiyatla haşır neşir, sorunlu ebeveynlerini bir türlü memnun edemeyen ergenlik çağındaki karakterleri, Baumbach'ın yeni filminde de iş başında. Her yaptığı hareket annesi Margot tarafından denetlenen ve eleştirilen Claude ile Pauline'in kızı Ingrid, yönetmenin anlattığı hikayeye ve ana karakterlere olan eleştirisini yansıtmak için gidişata yerleştirilmişler sanki.

Baumbach, film boyunca bu karakterler aracılığıyla izleyicilerin tepkilerini yönlendiriyor ve eninde sonunda aile içinde yaşanan tüm çalkantılardan en fazla çocukların etkilendiğini, sorunlu ebeveynlerin çocuklarını genç yaşta yetişkin olmaya zorladığını vurguluyor.

Bizler de ana karakterlere yöneltilen bu eleştiriler üzerinden film içinde özdeşleştiğimiz karakterleri daha objektif bir bakışla izleme ve kendi adımıza küçük dersler çıkarma fırsatına kavuşuyoruz.

Geriye sadece Noah Baumbach'ın kendine has bir dil tutturduğunu ve gelecek vaat eden bir yönetmen olduğunu kanıtlayan "Kız Kardeşim Evleniyor"u, bize en az öyküde yer alan karakterlerinki kadar yoğun bir iç çatışma yaşattığı için takdir etmek kalıyor.