Benim sonuna kadar karşı olduğum "Hemşo"yu Atilla Dorsay nasıl "sevimli" buluyorsa, cümle alemin karşı durduğu bu filmi de ben sevimli buluyorum, varsa itirazı olan, susup otursun. Seyirciye kendini o kadar rahat hissettiren bir film ki, seyrederken gevşedikçe gevşiyorsunuz, ama konunun yoğunluğu itibariyle istemeden geriliyorsunuz. Ayrıca filmin içindeki bir sahne muaazzam. Okan Bayülgen'in annesi ve babası rolündeki adamla kadın oğlunu aramak için eve gelen adamlar tarafından yanyana iki sandalyeye bağlanıp, televizyon karıncalı bir kanala ayarlanıyor ve kumanda ayaklarının biraz ilerisine konuluyor. Daha önceden ayrı ayrı televizyonları seyredip, her ikisi de sesini sürekli açıp birbirlerinin huzurunu kaçırmak isteyen bu adamla kadına daha güzel bir ceza verilemezdi herhalde. Ben bu filmin keyifli olduğunu düşünüyorum. Hatta arşivinizde yeri bile olabilir. Bi seyredin bakalım da, konuşuruz sonra.
Bazı diyaloglar çok kaliteli.Okan bayülgenin oyunculuğu yer yer çok güzel ama bazı yerlerde çok abartılı.Bunun yanısıra dublajlar berbat,silah sahneleri berbat.Çekimler kötü.Güzel konu-aslında klişe-ama çok kötü işlenmiş.Hatalarla dolu yani.Yinede izlenmiycek kadar değil 10/5.5
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.