Dünya sinemasının ayrıksı yönetmeni Gus van Sant'ın yine farklı bakış açısını yansıttığı alternatif bir yapım ile karşı karşıyayız. Filmin adı, Portland'daki scate board çılgınlarının (kaykaycılar) uğrak yeri Paranoid Park'tan (nam-ı diğer Punk Park) geliyor. Yönetmen Gus van Sant, Amerikan liselerini saran şiddet sorununa eğildiği 2003 tarihli sansasyonel filmi Fil'in ardından bir kez daha ergenlerin karmaşık dünyasına el atıyor. Blake Nelson'un bestseller romanından uyarlanan filmde, ergenlik çağındaki kaykay meraklısı Alex'in bir gece kaza sonucu bir güvenlik görevlisini öldürmesi ve bu konuyu kimseye açmamaya karar vermesi üzerine gelişen olaylar aktarılıyor. Filmin oyuncularını bağımsız müzik sitesi myspace'te açtığı bir yarışmayla amatör gençler arasından seçen Gus van Sant, ergenlik çağının buhranlarına farklı bir pencereden bakmayı ihmal etmiyor. Bu filminde Wong Kar-Wai'nin de görüntü yönetmenliğini üstlenen Christopher Doyle ile çalışan Van Sant, yine kendine özgü sinema ritmini ve dilini kullanıyor. Ayrıca Doyle'un da filmde kısa bir rolü var. Bu yıl Uluslararası İstanbul Film Festivali'nin onur konuğu olan yönetmen, festival kapsamında verdiği ustalık sınıfında sinemaseverlere filmden bölümler sunmuştu. Blake Nelson'ın aynı adlı romanından uyarlanan "Paranoid Park" 2007 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye için yarıştı ve 60'ıncı Yıldönümü Özel Ödülü'nün sahibi oldu.
3,5
İyi
Paranoid Park
Paranoid Park
Yazar: Ayşegül Kesirli
Gus Van Sant'in son iki filmi Fil ve Last Days'de takındığı mesafeli tavır bize onun duygu yaratmaktaki becerisini unutturdu sanki. My Own Private Idaho'da hissettiğimiz terk edilmişlik ve aldatılmışlık duygusunu, To Die For'un son sahnesinde yaşadığımız acıklı zafer hissini ve Can Dostum'u izledikten sonra içimize yerleşen kendi kaderine yön verme isteğini aklımızdan çıkarıp attık. Son filmlerinde karakterlerin zihinlerine girmekten sakınan ve görevi sadece imaj toplamakmış hissi veren yönetmenin uzun planlar, tek açılı kadrajlar ve kurgu oyunları üzerinden yarattığı mesafeli anlamları çözmek bize daha cazip gözüktü belki de. Ancak Gus Van Sant'in karmaşık sinema dili üzerinden yarattığı bu anlamları çözerken içimizde hep bir eksiklik duygusu oluştu. Güçlü anlatımlarına, karakterli dillerine ve görsel kusursuzluklarına rağmen izlediğimiz filmler bize beklediğimiz tadı veremiyor, fazla a
2:10
5:36
gus van santin izleyip de beğendiğim tek filmi milktir.paranoid park,my own private idaho veya psychoyu beğenmedim diyemesem de beğendiğimi de söyleyemiyorum,birşeyler eksik geliyor bana,benim zevkime hitap etmeyen bariz noktalar gözüme çarpıyor o filmlerde.mesela paranoid parkı da gereksiz buldum,çok etkileyici değil,ortada bir dram olabilir ama bu dram duşta uzun süren çekimlerle veya bir ovada uzun süre yürüdüğünü ...
Devamını oku
Devamını oku
Bol bol müzik kullanılmış ama genelde gereksiz yere kullanılmış.Aslında hiçte fena olmayan farklı bir hikaye,ancak ne kendini tamamlayan nede bir sonuca varan bir senaryo.Yani kısacası ismiyle,yönetmeniyle ve afişiyle film size cazip gelsede pek etkilenecek bir yapım olduğunu sanmıyorum.
6/10
6/10
Uzun zamandır bu filmi izlemeyi düşünüyordum ama bir türlü fırsat bulamamıştım,kısmet bugüneymiş.Keşke kısmet olmasaymış izlemek,çünkü film o kadar başarısız ki insanı izlediğine pişman ediyor.Yönetmen sırf tarzı durağanlık diye acayip anlamsız sahneler çekmiş.Bir sinema aşığı olarak ve bu tür filmlerin kalitelilerini izlemiş birisi olarak harcadığım zamana yanıyorum.puanım: 3/10
Nerdeyse tüm filmlerinde kullandığı gençlerin kafa karışıklığını ve sorunlarına içerden bir bakış atıyor ama Sant sinemasının en sıkıcı ve en zayıf filmi olduğunu söylemeliyim.
10/4
10/4
Dağıtımcı
-
Yapım yılı
2007
Metraj
uzun metrajlı film
İlginç Detaylar
-
Bütçe
-
Dil
İngilizce
Görüntü formatı
-
Renk
Renkli
Ses formatı
-
Yapım formatı
-
Viza numarası
-
Bu filmi sevdiyseniz, şunlar da ilginizi çekebilir: : Yılın en iyi filmleri 2007, En iyi film: Dram, {Genre} türündeki en iyi filmler : 2007.