Filmin gelişme bölümüne sıradan ve kimi zaman sıkıcı bir sürükleyicilik hakim. Ancak ilgimi çeken nokta; silahlı, kanlı bıçaklı şiddete filmde çok az yer verilmesi ve Prizzi’lerin aile ilişkilerini yeniden düzene sokmaya çalışırken ve ayrıca herkesin, kişisel çıkarlarını hesap ederken kartlarını açık oynamaları. Böyle olunca ortaya keyifli akıl oyunları ve bir tür bürokratik denge gösterisi çıkıyor. Ayrıca, Dominic Prizzi’nin Charley’i öldürmek için tuttuğu tetikçi Charley’nin karısı çıktı diye bu filme kara komedi diyebilir miyiz? Bu tartışılabilir. Öte yandan fidye rakamının belirlenmesi esnasında ortaya güçlü bir ironi çıkıyor tabi ki.
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.