Kesişen Yollar - Beyazperde.com eleştirisi : Kesişen Yollar

Kesişen Yollar, ara sıra yüzeye çıkan melodramsı ve bazı pembe dizi tarzı tesadüflerine rağmen, yakın bir aile bireyini kaybetmenin acısı üzerine içten ve keskin bir drama. Film, vahim bir araba kazasının sonucunda iki ailenin, özellikle iki erkeğin, acı ve suçluluk hisleriyle başa çıkmaları etrafında kurulu.

Profesör Ethan Learner (Sakalıyla yirmi yaş yaşlanan Joaquin Phoenix), oğlu Josh'un müzik resitalinden dönerken bir benzin istasyonunda durur. Bu mola sırasında Josh, bir kavanozda tuttuğu ateşböceklerini salıvermek için yolun kenarına yürür. Bu sırada kendi oğlu Lucas ile Red Sox maçından geri dönen Dwight Arno (Mark Ruffalo), arabasıyla Josh'a çarpar. Korkudan ne yapacağını bilemeyen Dwight, olay yerinden kaçarken, Josh babasının kollarında ölür.

Bu noktadan sonra film, Ethan ve eşi Grace'in (Jennifer Connely), oğullarını kaybetmenin acısıyla nasıl başa çıktıklarını, aynı zamanda Dwight'ın genç bir oğlanın ölümüne sebep olması ve kaza yerini terk etmesi yüzünden çektiği suçluluk duygusu ile nasıl yaşadığını inceliyor. Açıkcası, Ethan ve Grace'in acısı her ne kadar gerçekçi ve içten bir biçimde elden geçirildiyse de, bu tür devasa bir acı ile ilgilenen bir sürü diğer dramadan daha farklı veya yeni bir bakış açısı getirmiyor.

Bir kez daha bu ani kaybın acısının hiçbir zaman tam olarak geçmeyeceğini öğreniyoruz, karı koca arasında oluşan rahatsız edici sessizliğe ve alttan ilerleyen tansiyona şahit oluyoruz. Bu tür acı verici durumları inceleyen filmlerin baştacı, sonu hüzünle sonuçlanan cinselliğe yeltenme sahnesi bile var. Bu tür derin meselelerin üzerine ustaca giden Sweet Hereafter ve Moonlight Mile gibi örneklerin yanında Kesişen Yollar, fazla bir orjinalliğe sahip değil.

Fakat filmin en çok işe yaradığını düşündüğüm diğer yarısı, yani Dwight'ın içinde giderek büyüyen suçla nasıl yaşadığı üzerine giden sekanslar, Mark Ruffalo'nun iç karmaşa, korku ve sorumluluk arasında gidip gelen güçlü performansı ile destekleniyor. İlk bakışta Dwight'ın olay yerinden kaçması sebebiyle onu hor görmemiz bekleniyor. Fakat zaman ilerledikçe Dwight'ın yaşadığı iç çatışmayı, yaptığı yanlş karardan sonra doğruyu seçimi yapmak için cesaretini toplamakla uğraşmasını izliyoruz. Bu sayede yaptığı bazı kararlara katılmasak bile Dwight'a olan sempatimiz güçleniyor. Bu tür bir durumda kendimizin nasıl sonuçlara varacağımızı sorgulamamızı öne sürüyor.

Kesişen Yollar, yukarıda bahsettiğim gibi biraz fazla pembe dizi tarzı "kesişen tesadüfler"e sahip. Öncelikle Josh'un müzik öğretmeni Ruth'un Dwight'ın eski eşi olması. Josh'un ölümünden sonra Ethan'ın kızı Emma'yı müzik dersleri için Ruth'a götürmeye karar vermesi. Bütün bu tesadüflerin üstüne Ethan'ın Josh'un katilini bulmak için kiraladığı avukatın Dwight olması, her ne kadar hikayenin tansiyonunu arttırsa da, yavan bir televizyon filminden beklenecek senaryo dönüşümlerini hatırlatıyor.

Kesişen Yollar, bazı bariz kusurlarına rağmen özellikle Mark Ruffalo başta olmak üzere güçlü performanslarla dolu, yer yer etkileyici bir yapım. Yönetmeni Terry George'un yürek burkan "Rwanda usülü Schindler'in Listesi" Otel Rwanda'dan sonra küçük bir geri adım olduğu, yılın en iyi drama filmlerinin arasında yer almadığı kesin. Fakat bu hafta sağlam bir drama arayanların bir şans vermesi tavsiyem.