Fransanın Cezayiri işgal etmesini, tarafsız ve objektif açıdan ele alan, savaşın insani ve psikolojik yönlerine değinen, savaş ortamlarının insan doğasına verdiği zararlara vurgu yapan, izlenmesi ve düşünülmesi gereken bir film ...Gerçekten de sormamız gerekiyor kendimize: - İçimizdeki bu kötülük, düşmanlık nereden geliyor? Nedir içimizdeki bu çıkar düşüncesi, bizden olmayanı yok etme hırsı, durmaksızın öldürme arzusu ...?Çavuş Daugnacın filmin sonunda ağzından dökülen cümleler düşündürücü: - Cezayir bağımsızlığını 1962de kazandı. Boş yere savaştık. Dostlarım bir hiç uğruna can verdi.Bizler de başımızdaki yöneticelere dönüp demeliyiz ki: - Savaşa ve silahlanmaya hayır !!!