Şöhret - Beyazperde.com eleştirisi : Şöhret

70’li yılların efsane salsa şarkıcısı Hector Lavoe’nin yaşamını konu alan Şöhret filmi, kendileri de aslen Porto Rico’lu olan Jennifer Lopez ve Marc Anthony’nin özel bir keyif ve hevesle oluşturdukları bir proje olmalı. O dönemlerin önemli isimlerinden olan, ışıltılı hayatı, büyük yükselişi, başarıları, uyuşturucu bağımlılığı ve çöküşüyle hızlı bir yaşam süren Lavoe’nin hikayesi, hiç şüphesiz en çok kültürel benzerlikler nedeniyle bu ikilinin ilgisini çekmiş gibi.

Ama Lopez’in daha önceki nişanlısı Ben Affleck’le beraberken ortaya çıkan facia filmlerden sonra, hiçbir yapımcının kolay kolay bu işe cesaret edebileceğini düşünmezdik. Hele hele Affleck’in beyazperde kariyerindeki en bahtsız dönemin Lopez’le birlikte olduğu zamanlar olduğunu varsayarsak, Marc Anthony’nin onunla bir film çevirmesini büyük bir cesaret olarak kabul ederdik. Şimdi bu filmi görünce kabul de ettik!

Bu bağımsız yapım, günümüz müzik dünyasında değişime uğrayarak aslını yitirmeye başlamış Latin müziğinin, Marc Anthony ve Jennifer Lopez tarafından özünün hatırlatılması açısından önem taşıyor olabilir. Yani ikili için bir nevi ’misyon üstlenme’ durumu da söz konusu... Filmin başarılı bir film olduğunu ve çok büyük yankılar uyandıracağını söyleyemeyiz. Bir Buena Vista Social Club’ın yarattığı etkiyi yakalamasını beklemek büyük iyimserlik olur.

Aslında filmin güzel yanları da var. Bu güzellikler daha çok filmin geçtiği dönemden kaynaklanıyor. Kendi içinde çok farklı, çarpıcı ve enteresan bir tarza sahip yetmişli yılların gerek müzik, gerek moda açısından çok orijinal ve heyecan verici bir dönem olması filmin bu yönden zengin ve gösterişli olmasını sağlamış. Müzik konusundaki üretkenlik Hector Lavoe’nin şahsında zaten yansıtılıyor. Kıyafetlerde de dönemin çizgisi olan vintage havası var.

Yine de şunu söylemeliyiz ki, film daha çok müzik düşkünlerine bir şeyler ifade edebilecek düzeyde. Filmin dönemin Amerika’sının ulusal kimliklere bakış açısını sorguladığı ve Porto Rico’luların yaşamına ayna tuttuğu şeklinde çıkarımlar da elbette var; fakat bu durum bir müzik filmi olan yapımı çok da güçlendirilmeyerek aksak bir yan tema olmaktan öteye gidemiyor.

Marc Anthony filmden hareketle 'El Cantante' adlı Latin bir albüm de yapmış. Marc Anthony’nin, Hector Lavoe’un eserlerini seslendirdiği salsa albümü filmi kurtaramamış olsa da kendi başına saf bir salsa albümü kazandırılmış olması açısından önemli olabilir. Ama film, yetmişli yıllarda bir müzik türünün kilometre taşı olma özelliğini taşıyan bir isme duyulan saygıyı yansıtmak açısından iyi niyetli bir çaba da olsa sıkıcı olmaktan kurtulamıyor.

Lavoe’nin şarkıları da filmi kurtarmaya maalesef yetmiyor. Aynı zamanda filmin yapımcılarından biri olan Jennifer Lopez’in önceki vasat performanslarını aşmayı zorlayan oyunculuk çabalarından filmi ne kadar önemsediğini görsek de maalesef bazı gerçekler değişmiyor.