O kadar iyi işlenmişki kime kızacağımı bilemedim. Baba karakteri bambaşka bir hal almış. Kız bile babadan daha duyarlıymış dedirtti. Ama enteresan bi şekilde babayıda anlıyorum. Ona da kızamıyorum. Değişik bi ruh haline sokuyor insanı. Tüm değerlerimizi yargılarımızı sorgulatıyor.
Ingrıd bi sahnede diyor ki "Ona kapıldığın anda kendini öldürmen gerekirdi seni gömer hayatıma devam ederdim" bu cümle çok sarstı beni oysa şimdi oğlunu gömdü ve hayatına devam edemiyor. Ama baba Anna ile kaldığı yerden hayatına devam etmek istiyor. Çok ilginç... Nasıl bir tutku nasıl bir bağlılıksa o olmadan Anna olmadan yaşayamıyor. Ve kızamıyorum ona. Ona kızamadığım için kendime kızıyorum ama anlıyorum onu ve hissediyorum. İlginç duygular yaşattı bana tabii herkeste bu etkiyi yaratmaz çünkü ahlaki değerleri biraz fazla zorluyor Keşke bitmeseydi dediğim çok mini bi dizi izlenir.