Kahraman Pilotlar - Beyazperde.com eleştirisi : Ucuz Romantizm, Ucuz Kahramanlık

1974 yılında The Sting filminin yapımcılarından biri olarak Oscar ödülüne layık görülen Tony Bill tarafından yönetilmiş Kahraman Pilotlar, 1. Dünya Savaşı sırasında Fransız ordusuna katılarak Almanlara karşı savaşan bir grup Amerikalı asker/pilot üzerine odaklanan, daha ilk dakikalarında tüm senaryosunu ayrıntılarıyla tahmin edebileceğiniz türde bir romantik savaş filmi.

Tabii bu bir grup asker arasından, kendimize özellikle kahraman olarak seçeceğimiz yakışıklı bir genç sivrilir. Söz konusu filmde bu rol, kendisinden bir yıldız yaratma çabaları pek işe yararmış gibi gözükmeyen, aktörlüğü orta karar James Franco'ya düşmüş. Kendisini özellikle Örümcek Adam'ın eski dostu ve yeni düşmanı Harry Osborn olarak hatırlarsınız. Kahraman Pilotlar'da, Franco tarafından canlandırılan Blaine Rawlings, arkadaşlarını kaybediyor; genç ve güzel bir Fransız kızına gönlünü kaptırıyor; ama en önemlisi, içindeki kahraman uyanıyor ve uzun vadede makus talihini değiştirmiş oluyor.

Herhangi bir kalburüstü Hollywood filmi gibi, Temel Senaryo Yazım Teknikleri derslerinin müfredatını başarıyla uygulamaya döken ama en ufak bir sürpriz, yenilik ya da heyecan içermeyen bir metin var ortada. Bu metin, aynı ruhsuzlukla perdeye yansıtıldığı ve herkes projenin hamlığının farkında olduğu için, elde kalan tek silah görsel efektlere yüklenmek olmuş. Ancak kimi zaman animasyon hissini verecek kadar gerçeklik duygusundan uzak efektler de filmi kurtaramamış.

Fırsatını bulduğu her anda coşup müthiş dramatik anlar yaratmak için çırpınan özgün müzikler de filmi iyice ucuzlatmıyor değil. Neresinden baksanız, bir Hallmark filmi var sanki karşımızda. Süslü ve aslında göze güzel gözüken setleri, tam kartpostal tadında. Teknik açıdan başarılı sayılabilecek görüntü yönetimi, filmin melodram özüne uygun düşecek ölçüde pastel ve pastoral.

Her ne kadar Kuzey Amerika gişelerinde iki seksen yatmış olsa da, böyle bir filmin DVD ve televizyon piyasalarında belli bir seyirciye ulaşabilme potansiyeli var aslında. Bol efektli ve sözde görkemli bu tür klişe filmler artık seyircilerini daha çok DVD'de buluyorlar zaten.

Bu potansiyeli iki tür izleyici tipine bağlıyorum. İlki, elbette romantizm düşkünü kadınlar. Sinemada ucuz romantizm hala birileri üzerinde işe yarıyor. Utandığımız zevklerimiz vardır ya, işte öyle bir şey... Diğer izleyici tipi ise, (yine ucuzundan) kahramanlık ve onur safsatalarına burnu sızlayanlar. Hele ki kişinin bir askerlik geçmişi varsa (bu vakada havacılık da artı puandır), kimilerimizin gülünç bulduğu çoğu durumda gözleri bile dolacaktır.

Ama gerçeği gözden kaçırmayalım; Kahraman Pilotlar, basbayağı bayat bir film. Zaten görmediğimiz bir şey anlatılmayacaksa, rica ederim çekilmesin artık böyle filmler. Gerçek bir öykü ve karakterlerden yola çıkılmışsa, kime ne! Sinema için yetmez.