Şirinler 2 - Beyazperde.com eleştirisi : Çocuklarıyla keyifli vakit geçirmek isteyen ebeveynler için...

Belçikalı çizer Pierre Culliford (Peyo) tarafından 1958 yılında yaratılan, 80’li yıllarda ise televizyon ekranlarına taşınan ünlü çizgi dizi ‘Şirinler (The Smurfs)’, beyazperdeye 2011 yılında transfer oldu. Günlerin, kendi dünyalarında kendi hallerinde yaşayan, sevimli mi sevimli, her biri nevi şahsına münhasır mavi karakterler ile kötü büyücü Gargamel arasındaki mücadeleyle geçtiği ‘Şirinler’, hemen her çocuk için televizyon dünyasının en sevilen animasyonlardandı.

Üçleme olacağı bilinen sinema serisinin ilki, hatırlayacağınız gibi Şirinler’in felsefesini hiçe sayarcasına kapitalist düzenin merkezi New York’a taşınmıştı. Animasyon karakterleriyle gerçek insanları bir araya getiren live-action (canlandırma) tekniğiyle Scooby-Doo, Manhattan’da Sihir gibi filmler arasına katılan The Smurfs (2011), hatırı sayılır gişe başarısı ve özellikle çocukların sevgisini kazandı.

Yönetmenliğini yine Raja Gosnell’in üstlendiği devam filmi, aynı teknik ve yine üç elma  yüksekliğindeki üç boyutlu Şirinler ile yoluna devam ediyor. Çizgi dizinin aksine özellikle Hank Azaria’nın katkısıyla ilk filmin sevilen yıldızı haline gelen Gargamel ve rol çalan kedisi Azman, devam filminin de ön plandaki karakterleri. ‘Şirinler 2’ de, ırkları bir araya getiren dünyayla tanışma izlerinin yavaş yavaş kaybolduğunu, Şirinler ve Winslow ailesinin paralel ilerleyen ‘aile olabilmek – aidiyet’ gibi meseleleriyle çekirdek ailenin genişlediğini görüyoruz. Çizgi dizide Gargamel dışında kimseye görünmeyen Şirinler, insanlara, dış dünyaya ve görünür olmaya alışmış olmalılar ki, Peyo’nun kurduğu dünyayı genişletmeye devam ediyorlar. Patrick’in (How I Met Your Mother – Neil Patrick Harris) patronu Odile (Sofia Vergara) gibi dışarıdan eklenen ve aslında çok da gerekli olmayan karakter/tema yerine sınırları aile içinde tutmayı tercih eden yeni hikayenin, bildik mesajlarına rağmen, ilkine oranla daha samimi olduğunu söyleyebiliriz.

İlk filmin ardından en ünlü büyücüler arasında yerini alan Gargamel’e kucak açan gerçek dünyada rota bu kez Paris. Azman ise yapım firması ‘Sony’ önderliğinde teknoloji ve sosyal medyaya yakınlaşma konusunda bir adım önde. Korunan eski kadronun dışında Gargamel tarafından yaratılan ‘Haylazlar’ ve Şirinler’in insan dostları Winslow çiftinin küçük oğulları Blue (Türkçe ismi Maviş) ile üvey büyükbaba Victor (Brendan Gleeson), genişleyen ailenin yeni üyeleri. Klasikleşen hikaye ‘Gargamel ve Şirinler arasındaki bitmeyen mücadele’, ilkinde sorumluluk alma konusunda sorunlar yaşayan baba adayı üzerinden zenginleştirilmeye çalışılmıştı. Baba olarak sorumluluğunu almış almasına ama geçmişten gelen yaraların etkisiyle bu kez üst kuşakla arasındaki dengeyi sorgulayan gerçek insan ve aynı dertten muzdarip Şirinler’in hikayesi yer yer eğlenceli de olsa yine sadece belli bir kitleyi memnun edecek gibi görünüyor.

İyilik ve kötülük, günümüz ebeveynlerinin fazla korumacı tavrı mesaj ve eleştirel yönden nasibini alırken, aile kavramını ve karşılıksız sevgiyi kucaklayan ‘Şirinler 2’, ilki gibi, ‘aile filmi’ olarak yerini alacaktır eminim. Paris sokaklarında geçen ve Fransızcanın da araya serpiştirildiği bölümler ne yazık ki yine Türkçe dublajla feda ediliyor*, ama öncelikli amaç elbette çocukların hoş vakit geçirmesi. Bunu da fazlasıyla yerine getirdiğini söylemek mümkün!

Şirinler 2, ilk filmi sevenler ve özellikle çocuklarıyla keyifli vakit geçirmek isteyen ebeveynler için tatil filmi seçeneği olabilir. Şirinlerimle...

*Çocuklar için daha çok tercih edileceğine inandığım şekliyle, dublajlı haliyle izledim öngösterimde, fakat altyazılı versiyonu da tercih edilebilir.

twitter.com/hilalcetinder