Mükemmel Plan - Beyazperde.com eleştirisi : Arkadaşımsın, aşkımsın!

Romantik komedileri hayat arkadaşımızı bulana kadar başımızdan geçen olaylar (daha çok komik ve romantik) olarak algılıyorum. Tabii iki gönlü bir samanlığa sığdırmak için epey kastıklarını da söylemek mümkün. Kendisi aynı zamanda bir oyuncu olan Jennifer Westfeldt senaryosunu yazıp bir de yönetmenliğini üstlendiği Mükemmel Plan (Friends With Kids)'da kendisine evlenmeden çocuk sahibi olmak isteyen Julie karakterini biçmiş.

Romantik komedilerin kendi içindeki varyasyonları saymakla bitmiyor. Daha neler çıkacak karşımıza diye merakla bekliyorum! Bu kez uzun yıllarını birlikte geçirmiş, kanka kıvamına gelmiş ve birbirlerini o anlamda çekici bulmayan Jason ve Julie'nin hayatlarının etrafında dolanıyoruz. Evli ve çocuklu arkadaşlarından aldıkları "tersine ilhamla" evlenmeden, evde didişme ortamı yaratmadan, ilişki denen şeyin etrafa yaydığı cinsel çekim ya da çekimsizlikten nasiplerini almadan, çocuk sahibi olmaya karar veriyorlar! Ve başarıyorlar da!

Bu arada filmin yoğun bir tempoda gittiğini ama asıl duygusundan fazlaca sapmadığını söylemek mümkün. Filme ilişkin sürpriz bozan olarak algılanabilir ama, öykü baştan beri çöpçatan gibi davranıyor Jason ve Julie arasında. Çocuk dünyaya gelince Julie, etrafına annelikle karılmış kadınlık hormonları saçsa da, Jason kızların peşindeki turuna devam ediyor. Ama filmi, bu ikili sonunda kavuşacak diye izlediğimiz için pek heyecanı kalmıyor açıkçası. Filmin ortalarında Jason ve Julie'ye bahşedilen iki güzel insan  (Kurt ve Mary Jane) filmin duygusunu biraz bozuyor ve klasik sondan hızla uzaklaşıyoruz diye sevinmiştim ama film duygusunu "bizi en iyi tanıyan insanı sevmeliyiz" diye yönlendiriyor hep! Elbette bir ilişkide güven ve yaşanmışlık önemli ama heyecan, çekim ve aşk olgularını da yabana atamayız!

Romantik komedilerin olayı bu zaten. Kafasına göre bir son belirleyip o sona ulaşma konusunda epey kastırıyor. Bu arada Jennifer Westfeldt gayet iyi bir gözlemci. Evli ve çocuklu olmanın duygusuyla bekar ve yalnız kalmanın ruh halini gayet güzel çarpıştırıyor. Yemek masasında yapılan sorgulamalar, herkesin birbirine acımasızca ama gerçekçi bir biçimde döküldüğü atışmalar gayet yerli yerindeydi.

Filmde dikkat çeken bir başka şey de yönetmenin güzel ve yakışıklı oyuncular yerine genel görünüşe yakın oyuncuları seçmiş olmasıydı ki Megan Fox'u bunun dışında tutmak lazım tabii. Maya Rudolph'un anaç tavırlarıyla iki çocuklu Leslie haline bayıldım. Tabii Westfeldt de gayet iyiydi, inişli çıkışlı ruh halini tepkileriyle birlikte gözlerinde gördüm diyebilirim. Ama yüzünü biraz plastik buldum o da ayrı bir mevzu! Adam Scott ise tam bir Steve Carell havasındaydı benim için... Hatta onun genç hali gibiydi diyebilirim.

Mükemmel Plan hayatın sadece ilişkiler yanına bakan, onlarla mutlu olup üzülen insanları markaja alan bir film. O yüzden sıkça ilişkilerin içine girip çıkıyoruz ama yine de yönetmen etraftaki grubu fazla dağıtmamış. İkinci ve üçüncü şahısları harcamak konusunda eli bol davranan yönetmen Jason ve Julie'ye bütün ilgisini vermiş! Yani her şey onları mutlu etme yolunda harcanan güllere benziyor... Film belli bir tempoda akıp gidiyor, tatmin de ediyor. Mutlu son da kaçınılmaz oluyor!

twitter.com/BanuBozdemir