Tim Burton'dan büyüklere korku animasyonu!
Yazar: Oktay Ege KozakGeçen yılın kanımca en yaratıcı animasyonu Rango, çocuk filmi olarak pazarlanmasına rağmen daha çok Western hayranlarını tatmin eden bir filmdi. Eğer Sergio Leone'nin spagetti Western'lerini ve Sam Peckinpah'ın şiddetli ve kirli Amerika'sını yalayıp yutmuş bir yetişkin sinemaseverseniz, grotesk karakter dizaynlarından korkabilecek çocuklardan daha çok eğlenmeniz mümkündü.
Tim Burton'un 1984 yapımı kendi canlı kısa filminden uyarladığı uzun metraj stop-motion animasyon projesi Frankenweenie ise benzeri bir biçimde filmin pazarladığı çocuklar yerine, 1930'lu yılların "Universal stüdyoları canavar filmleri"nin hayranlarını mutlu edecektir. Çoğu animasyon filmin rastgele renk cümbüşü ve günümüzün popüler kültür referanslarıyla dolu olduğu şu günlerde baştan sona siyah beyaz, CGI yerine stop-motion kullanan, küçük çocuklar için yer yer korkutucu sahnelere sahip bir filmi prodüksiyona sokmak cesaret gerektiriyor, bu bakımdan Burton'u kutlamak lazım.
Onlarca modern Frankenstein uyarlamalarını bir kenara bırakın, Frankenweenie, James Whale'in efsanevi 1931 yapımı versiyonunun bir çocuk hikayesi formatında az çok bir yeniden çekimi. Bu versiyonda çocuk olan Victor Frankenstein, ölü bir insanı canlandırmak yerine hazin bir kazaya kurban giden köpeği Sparky'yi tekrar yaşama döndürüyor. Tabii ki bu versiyonun tonu çok daha hafif ve en azından Sparky, bir yanlış anlaşılma sonucu küçük bir kızı nehirde boğmuyor, ama final çatışmanın bir yel değirmeninde geçmesine şaşırmamak lazım.
Orijinal Frankenstein'ın yanında Burton ve has senaryo yazarı John August, Frankenstein'ın Gelini (The Bride of Frankenstein) (Sparky'nin aşık olduğu kanişin saçı), Mumya (The Mummy), Drakula (Bram Stoker's Dracula) gibi klasiklere gödermede bulunmakla kalmıyorlar, Japon ikonu Godzilla (Gojira)'nın bile ilginç bir versiyonunu yaratıyorlar.
Frankenweenie'nin stop-motion karakter dizaynı Rango'dan beri en yaratıcı karikatürleri sunuyor. Özellikle Harry Potter serisinin deli kızı Luna Lovegood'u hatırlatan acayip kız ve kakasıyla geleceği tahmin edebilen kedisi (ciddiyim) egzantrik orta okul kızlarının en çok arayacağı oyuncak figürlerinden biri olacaktır. Ayrıca Winona Ryder'ın seslendirdiği Elsa Van Helsing (Drakula hayranlarına isim tanıdık gelmiştir herhalde), Ryder'ın Beterböcek (Beetle Juice)'daki gotik Lydia karakterini özleyenleri mutlu edecektir.
Şimdi gelelim tek tük problemlere, ki çoğu filmin senaryosu ve ritmi ile alakalı. İlk olarak bir animasyon için fazla durağan bir yapıya sahip Frankenweenie. Filmin türlü diğer canavarlara göndermede bulunduğu finaline gelene kadar hareketten biraz yoksun ve bu da çocukların sıkılmasına yol açabilir. Ayrıca sonu biraz zoraki gibi. Sürpriz bozmadan şöyle diyeyim, kanımca bütün Frankenstein uyarlamalarının aynı biçimde sona ermesinin mantıklı bir sebebi var ve bu son çocuklara ölüm hakkında yanlış mesajlar verebilir.
Frankenweenie, Burton ve Henry Selick'in modern stop-motion klasiği Noel Gecesi Kabusu (The Nightmare Before Christmas) gibi bir şaheser değil belki, ama yaratıcı cesur çocukları ve klasik korku sineması hayranlarını tatmin edecektir.
Twitter: egekozak
oktayegekozak@hotmail.com